Δεν ξέρω αν γυναικεία φιλαρέσκεια σημαίνει απόδραση από τις καθημερινές ανάγκες, τις πιεστικές υποχρεώσεις και τις σταθερές ασχολίες της εβδομάδας! Αναρωτιέμαι αν τα παραπάνω συνδυάζονται με την πολυσυζητημένη φροντίδα για τον εαυτό μας και έχω την εντύπωση πως όχι! Θα έλεγα ότι ίσως η ζωή μας ασυνείδητα είναι ένα παλίμψηστο από ρόλους, καθένας από τους οποίους διεκδικεί βάναυσα τον χρόνο και την προτεραιότητα μας και κάπως έτσι, λίγο τυχαία, άλλοτε ίσως και οργανωμένα, προχωράμε.

Το ζήτημα της γυναικείας φιλαρέσκειας είναι ακανθώδες, απασχολεί κάθε άτομο γένους θηλυκού, ακόμη και αυτό που αποτυγχάνει στην πράξη να αποδείξει ότι φροντίζει τον εαυτό του. Είναι απίστευτη η ενέργεια που ξοδεύουμε και ο χρόνος που δαπανάμε, για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη και την επιθυμία μας να είμαστε αρεστές και να ξεχωρίζουμε. Σταχυολογώ ενδεικτικά: ραντεβού στο κομμωτήριο, μεσημέρι καθημερινής, χωρίς συνωστισμό: λούσιμο, κούρεμα, χτένισμα, νύχια, περιποιήσεις και άλλα πολλά, μπήκα όταν ο ήλιος έλαμπε, έφυγα, όταν είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει. Αυτός είναι λοιπόν ο χρόνος που υποτίθεται ότι αφιερώνεις, αν αισθάνεσαι πραγματική γυναίκα, στον εαυτό σου; Ο χρόνος που περιμένεις να στεγνώσουν τα νύχια σου;

Ο χρόνος αυτός του 15μερου είναι μια Disneyland, μέσα στην οποία χαλαρώνω, ακούω αφελείς κυρίες να μου μιλάνε με ύφος μεγαλογιατρού για τις ωφέλειες μιας κρέμας, να μου συστήνουν τις αρετές των τεχνητών βλεφαρίδων και τη σημασία του serum για την επιδερμίδα. «Φοράτε κρέμα;» με ρωτά με εμβρίθεια και είναι σα να μου λέει: «Ξέρετε τι κάνει η ευρωπαϊκή τράπεζα;» «Αντηλιακή» απαντώ και ξέρω- καλά ότι αυτό είναι το εφαλτήριο για το κήρυγμα! Που το περιμένω πώς και τι! «Καταστρέφετε τον εαυτό σας, δεν ξέρετε πόσο κακό κάνετε στο δέρμα σας, κινδυνεύετε να γεράσετε την επιδερμίδα σας πρόωρα». Τον εκφοβισμό διαδέχεται ο διδακτισμός, λέγε με πολιτική της κατανάλωσης…

Λέει, λέει, κατεβάζω μεγάλες γουλιές από τον γαλλικό καφέ μου, τον οποίο όντως τον πετυχαίνει βαρύ και δυνατό, ό,τι πρέπει μέσα στο μεσημέρι, ακούω τη φωνή της σα μουσική υπόκρουση και ξεφυλλίζω μια στοίβα περιοδικά. Διαβάζω με ποιον έχουν δεσμό και με ποιον χώρισαν κυρίες που προσωπικά δεν έχω ιδέα ποιες είναι, κάπου-κάπου τη διακόπτω και ρωτάω: «Η Ελένη Τσολάκη ποια είναι;» Σοκάρεται. Επειδή δεν την παρακολουθώ ή γιατί δε γνωρίζω την Ελένη! Ίσως και για τα δύο! Πέφτω στο φυλλομέτρημα πάντα πάνω στο κορίτσι της γενιάς μου που μεγαλώνει: Η άλλη Ελένη, η γνωστή, ντυμένη σπορ, περιφέρεται από κομμωτήριο σε spa και μου αρέσει. Συνειδητοποιώ ότι όλες οι γυναίκες της ηλικιακής μου κλάσης φορέσαμε ως τα εικοσιπέντε μας κοστούμι και ταγιέρ αλλά λίγο μετά τα σαράντα ξαναθυμηθήκαμε πώς ντυνόμασταν μαθήτριες. Είναι ωραίο να μεγαλώνεις, δε χρειάζεται και να διαφημίζουμε την ηλικία μας!

«Σας μιλάω, δεν με ακούτε!» δυναμώνει ο ήχος και καταλαβαίνω ότι πρέπει και να απαντήσω. Δε θέλω να τις πω ότι ξέρω από κρέμες καλύτερα από την ίδια, γιατί πολύ απλά τις έχω δοκιμάσει σχεδόν όλες. Εμπορίου, κομμωτηρίων, επώνυμες και φτηνές. Είναι απλό: πηγαίνεις σε ένα ταμείο και ζητάς δείγματα… Σου δίνουν! Δοκιμάζεις, αν σου αρέσει αγοράζεις το προϊόν, αν όχι, απλά πετάς το δείγμα! «Καλυψώ μου, οι κρέμες..» «Κρέμα αντηλιακή απαραίτητα κάθε πρωί και να πλένεις το πρόσωπό σου με σαπούνι και νερό κάθε βράδυ» θυμάμαι μια φίλη, καθηγήτρια δερματολογίας σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο. «Και οπωσδήποτε να ξεβάφεσαι»! Σωστά αλλά αυτό σκοτώνει το βασίλειο της γυναικείας φιλαρέσκειας. Θυμίζει λίγο γάμο χωρίς έρωτα. Δώρο χωρίς περιτύλιγμα! Σεξ χωρίς φλερτ! Ε, ναι δε λέει. «Η κρέμα για το πάτημα της χήνας,» απαντώ, «ένα δειγματάκι δώσε! Ποια είναι αυτή με τον Αργυρό;» Στο σχολείο οι μαθητές μου αυτά τα παίζουν στα δάχτυλα. Κι αν δε μιλάς τη γλώσσα τους, άντε να πείσεις τον Γιαννάκη να σου φέρει την έκθεση! Beaute και επαγγελματική ανάπτυξη! Ύστερα μου μιλάς για χαμένο χρόνο!

Καλυψώ Ν. Λάζου-Μπαλτά

Φιλόλογος