«Θεούλη μου, όλα τα παιδιά έχουν μια μάνα κι έναν πατέρα, γιατί εγώ έχω δυο πατεράδες και καμιά μητέρα»;

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του νομοσχεδίου, που προβλέπει τη δυνατότητα αναδοχής παιδιών από ζευγάρια που έχουν συνάψει Σύμφωνο Συμβίωσης, επιτρέπεται η αναδοχή των παιδιών, που βρίσκονται σε Ιδρύματα, και από ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει Σύμφωνο Συμβίωσης.

Πολλά ακούστηκαν και γράφηκαν -από ειδικούς και μη- για τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει αυτό το μέτρο για την φυσιολογική ανάπτυξη, την ψυχική υγεία και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και ειδικότερα, τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.

Βαρύνουσα σημασία έχει η γνώμη που διατύπωσαν ειδικοί επιστήμονες για το θέμα: «ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν έχει μ ε τ ρ ή σ ι μ ε ς επιπτώσεις στην ποιότητα των σχέσεων γονέα - παιδιού, στην ψυχική υγεία του παιδιού και την κοινωνική του προσαρμογή».

«Η ε μ π ε ι ρ ι κ ή έ ρ ε υ ν α δεν υποστηρίζει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομόφυλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού».

Και ακόμα, η θεωρία του «μικρότερου κακού»: «είναι προτιμότερο από το Ίδρυμα να βρεθούν τα παιδιά σε ένα οικογενειακό περιβάλλον».

Ως άνθρωπος που σέβομαι την επιστήμη και τον ορθό λόγο δεν μπορώ παρά να προσχωρήσω στη θέση που υποστηρίζουν οι ειδικότεροι εμού για το εν λόγω θέμα, παρά τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχει κανείς ότι τα πορίσματα των επιστημόνων βασίζονται σε «εμπειρική έρευνα», η οποία καλύπτει μικρό, σχετικά, εύρος χρόνου (ειδικότερα, όσον αφορά την δύναμη και την αποτελεσματικότητα του οικογενειακού προτύπου στον σεξουαλικό προσανατολισμό του παιδιού).

Εκείνο, όμως, που με τρομάζει είναι τα αποτελέσματα που θα έχει η ανατροπή που συντελείται στη φυσική τάξη με την κατίσχυση των ανθρώπινων νόμων έναντι των νόμων της Φύσης.

Η κοινωνική εξέλιξη και η επιστημονική πρόοδος, με τον τρόπο που διαμορφώνει τη ζωή μας, θα κάνει, τελικά, ευτυχέστερους τους ανθρώπους;

Συμφωνώ ότι, πολλές φορές, συμβαίνει το οικογενειακό περιβάλλον ετερόφυλων γονέων να είναι περισσότερο νοσηρό και εχθρικό για την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού από το περιβάλλον που μπορούν να εξασφαλίσουν δυο πολιτισμένοι ομοφυλόφιλοι, που έγιναν ανάδοχοι από πραγματική αγάπη για το παιδί. Όμως, ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι η φυσική και ενστικτώδης ανάγκη του παιδιού για τη μητρική αγκαλιά και τη μητρική στοργή μπορεί να αναπληρωθεί μέσα στην αγκαλιά ενός άντρα; Ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι αυτό το «κενό» στην ψυχή του παιδιού -μακροπρόθεσμα και με τον πολλαπλασιασμό των περιπτώσεων- δεν θα επηρεάσει αρνητικά την κοινωνική μας εξέλιξη;

Η συζήτηση που διεξήχθη σχετικά με το παραπάνω Νομοσχέδιο μου θύμισε το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Άλντους Χάξλεϋ, «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος», που είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια.

Ο Άλντους Χάξλεϋ επηρεασμένος από τις επιστημονικές ανακαλύψεις της εποχής του (1932) -και ειδικότερα, από την πρόοδο στις Βιοεπιστήμες (Βιολογία, Γενετική)- προφητεύει ένα ζοφερό αύριο: τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται με την μέθοδο της κλωνοποίησης σε κρατικά εργαστήρια και με τροποποίηση του DNA χωρίζονται, όπως τα προϊόντα, σε κοινωνικές τάξεις και ομάδες. Σε κάθε άτομο εμφυτεύονται ορισμένες σκέψεις και πιστεύω, ανάλογα με την τάξη που προορίζεται το άτομο, και του αφαιρείται κάθε στοιχείο αντίδρασης. Οι ικανότητες και η ευφυΐα προκαθορίζονται και ο καθένας κάνει τη δουλειά για την οποία είναι βιολογικά προορισμένος. Όλα είναι τυποποιημένα και αυτοματοποιημένα. Η απόλυτη τάξη και η ασφάλεια, η ειρήνη και οι αρμονικές σχέσεις επικρατούν σε ολόκληρη την παγκόσμια κοινωνία. Το κράτος φροντίζει για την γέννηση και την ανατροφή των παιδιών και έχει εξασφαλισμένη για όλους επάρκεια αγαθών και άνετη ζωή. Η καθαριότητα είναι τέλεια, η υγεία δεδομένη, η ψυχαγωγία παρέχεται αφθόνως και δωρεάν και το σεξ επιτρέπεται ελεύθερα, σύμφωνα με το σύνθημα της πολιτείας «οι πάντες ανήκουν στους πάντες».

Στον «θαυμαστό κόσμο» ο επίγειος παράδεισος της επιστήμης και του ορθολογισμού έχει πραγματοποιηθεί!

Κι όμως, μέσα σ’ αυτόν τον «θαυμαστό κόσμο», είναι φορές που χάσκει το κενό της ανθρώπινης ψυχής! Είναι κάποιες φορές όπου, παρά την αφαίρεση από το DNA των αρνητικών συναισθημάτων, τα ανθρώπινα όντα περιπίπτουν σε μελαγχολία.

Αλλά και για την περίπτωση αυτή έχει προνοήσει το κράτος: όλοι οι υπήκοοί του έχουν εφοδιαστεί με το «χάπι» που καταπολεμά κάθε αρνητικό συναίσθημα!