Το παιδί έχει φλέβα ηθοποιού. Εάν δεν τον είχαν οι κομματικοί ινστρούχτορες προσηλυτίσει στο ΚΟΜΜΑ -από τα γυμνασιακά του, ακόμα, χρόνια- θα μπορούσε να είχε σταδιοδρομήσει στο θέατρο και να είχε καλύτερα « στερνά» απ’ ό, τι, τώρα, ως πολιτικός.

Με τον πιο φυσικό τρόπο -που θα τον ζήλευε ακόμα και ο Τσάρλυ Τσάπλιν- αλλάζει προσωπεία, από μήνα σε μήνα κι από μέρα σε μέρα: από αντιιμπεριαλιστής, αντικαπιταλιστής και αντιαμερικανός, σε φιλοαμερικανό. Από αντινατοϊκός, σε φιλονατοϊκό. Από το ΟΧΙ στην Ευρώπη, στο Ναι στην Ευρώπη. Από αντιμνημονιακός, αντιγερμανός και αντιμερκελιστής σε φιλογερμανό, Μερκελιστή και μνημονιακό. Από αντιδεξιός, «σύντροφος» με τον Καμένο. Από πολέμιος κάθε επένδυσης, ερωτευμένος με τους επενδυτές. Από το «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη», ακόμα και η πρώτη κατοικία «σε χέρια τραπεζίτη». Και από το «δεν ξεπουλάμε κανένα περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου», ξεπουλάμε τα πάντα (εκτός από την Ακρόπολη) για 99 χρόνια…

Γεννημένος θεατρίνος ο άνθρωπος! Από παιδί φαντασιωνόταν έναν ρόλο Τσε Γκεβάρα. Κι όταν η χώρα βρέθηκε στο χάλι της Αργεντινής, άρπαξε την ευκαιρία, για να πρωταγωνιστήσει στον… «Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα» κατά των «κατοχικών δυνάμεων»! Θυμηθείτε εκείνες τις ηρωικές στιγμές, όταν ο «ωραίος ως Έλληνας» Τσε Γκεβάρα, μαζί με τον άλλον… «ωραίον», τον Κατρούγκαλον, σε ρόλο Ούγκο Τσάβες, κήρυσσαν τον «υπέρ πάντων αγώνα». Θυμηθείτε τον, με υψωμένη την αριστερή γροθιά του να κηρύσσει τον πόλεμο στους ντόπιους «Κουίσλινγκς» και τους Γερμανούς πάτρωνές τους, Σόιμπλε και Μέρκελ. Θυμηθείτε τον, πάνω στη σκηνή να οιστρηλατεί τα πλήθη των «Αγανακτισμένων» με την… φοβερή κραυγή « go back, madam Merkel».

Εάν νικούσε τότε, σήμερα θα ζούσαμε ευτυχισμένοι σαν τους… Αργεντινούς! Εάν δεν… υπονομευόταν, από ντόπιους και εξωτερικούς «εχθρούς», εκείνος ο αγώνας, σήμερα ο Έλληνας ΤΣΕ θα προέλαυνε ακάθεκτος, για να ελευθερώσει και τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Και αφού απελευθέρωνε από τα δεσμά τους και τους λαούς της Ιταλίας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, θα συγκροτούσε, μαζί με την Ελλάδα, την «Ενωμένη Ευρώπη του Νότου», κατά το πρότυπο των «Δημοκρατιών» της Λατινικής Αμερικής και της Βενεζουέλας του σύντροφου Μαδούρο!

Για έναν, επίσης, ρόλο ο Αλ. Τσίπρας απέδειξε ότι διαθέτει τα… φωνητικά προσόντα, καθώς και την δύναμη της… «πειθούς», του Αντρέα Παπανδρέου. Ειδικά σε εκείνη την ιστορική σκηνή στην Ιθάκη, όταν κήρυσσε την «ΚΑΘΑΡΗ ΕΞΟΔΟ από τα μνημόνια», ήταν… «φτυστός» η μετενσάρκωση του Αντρέα, όταν, παλιότερα, εκείνος κήρυσσε την άλλη «καθαρή έξοδο» από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, που ήταν «ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ»!

Και εάν στην παράσταση του «νέου Αντρέα» έπαιζε και ο Καμμένος, ως υπουργός Άμυνας, επαναλαμβάνοντας εκείνη την ηρωική εντολή του Αντρέα «ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ», τότε θα λιποθυμούσανε από τα ρίγη εθνικής συγκίνησης, όχι μόνο οι Πασόκοι που φιλοξενούνται στα HOT SPOT του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, ακόμα, και όσοι έχουν απομείνει στο ΚΙΝΑΛ!

Με το ρόλο ΤΣΟΒΟΛΑ που υποδύθηκε στη ΔΕΘ και ολίγον από ΓΑΠ ,με τη γνωστή ατάκα του «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» δεν ικανοποίησε τους θαυμαστές του που είχαν συρρεύσει στο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης να παρακολουθήσουν την παράσταση. Η ηθοποιία, όπως πάντα ήταν άριστη, αλλά έφταιγε το… σενάριο: τα λεφτά έχουν αξία όταν τα λαμβάνεις «ντούκου», αλλά ο σημερινός «Τσοβόλας» μοίρασε μεταχρονολογημένες επιταγές σε βάθος τετραετίας, για το 2020, 2021, 22…! Μόνο που δεν έταξε στους φουκαράδες Έλληνες πως θα τους στείλει την επιταγή στο… Υπερπέραν!

Τελικά, από ό, τι αντιληφθήκαμε από το ανακαινισμένο «όραμα» του 2015, όπως το «έπαιξε» ο Αλ. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη, ο ρόλος που θα αποτελέσει και το κύκνειο άσμα της… θεατρικής του καριέρας -προτού πέσει η μετεκλογική αυλαία- είναι εκείνος του «Μεγάλου Μεταρρυθμιστή». Θα είναι κάτι σαν μετενσάρκωση του Κώστα Καραμανλή (ανεψιού), ο οποίος άφησε… ημιτελές το τιτάνιο έργο της «επανίδρυσης του κράτους» και της « δίκαιης ανάπτυξης» (ας όψεται ο ΓΑΠ που δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τα μεγαλόπνοα σχέδιά του, και τον ανάγκασε να αναχωρήσει για τη Ραφήνα αφήνοντας μόνο 16% δημοσιονομικό έλλειμμα!).

Ο Αλ. Τσίπρας, λοιπόν, αν τον αφήσουν οι ντόπιοι και ξένοι «εχθροί» της Ελλάδας, «ακροδεξιοί», «νεοφιλελεύθεροι», «διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι και καναλάρχες», θα παίξει κι αυτόν τον ρόλο, του «μαρμαρωμένου βασιλιά» της… Ραφήνας, που ξυπνά από την νάρκη του μνημονιακού χειμώνα, για να ολοκληρώσει την «ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ»!

Και με την πολύτιμη συστράτευση των στελεχών που έγραψαν σελίδες… δόξας στην πολιτική ζωή της χώρας, Μαριλίζας Ξ., Κατερίνας Π, Κατερίνας Ν. η «παράσταση» θα τελειώσει με happy end και πολλά γέλια!

Ναι, εδώ τελειώνουν οι κωμικοί ρόλοι του Αλ. Τσίπρα. Αν επιμείνει να παίζει θέατρο, από δω και πέρα, υπάρχουν γι’ αυτόν μόνον τραγικοί ρόλοι στα σενάρια της Ιστορίας: «ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ της “πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης”».