«Κάθε λαός είναι υπεύθυνος για την ιστορία του».

Κορνήλιος Καστοριάδης.

Σε μια πρόσφατη έρευνα - δημοσκόπηση της MRB βρέθηκε ότι το 28,7% των Ελλήνων ( ο ένας, περίπου, από τους τρεις ερωτηθέντες) πιστεύει ότι κάποιοι (πιθανώς εχθροί της Ελλάδας) μας ψεκάζουν με αεροπλάνα (με άγνωστη αποβλακωτική ουσία).

- Είμαστε καλά από μυαλό;

- Όχι, βέβαια! Αλλά γιατί μας εκπλήσσει το φαινόμενο;

Πέρα από τα ηρωικά και αυτοκολακευτικά που ακούγονται στις εθνικές γιορτές και τα πανηγύρια, η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι ο ορθολογισμός και ο ανορθολογισμός κατέχουν ίσα μερίδια στην ιστορία του έθνους μας.

Η τρισχιλιετής ιστορία μας γεμάτη αντιφάσεις, μια του ύψους και μια του βάθους. Οι αρχαίοι Έλληνες που θεοποίησαν με την απαράμιλλη Τέχνη τους το «μέτρον», που θεμελίωσαν την Τυπική Λογική (Αριστοτέλης) και διατύπωσαν τις βασικές αρχές της, επανειλημμένα, τις παραβίασαν βάναυσα. Εξοστρακίσανε, ακόμα και τον Δίκαιο Αριστείδη, γιατί, λέει, παραήταν… δίκαιος! Την ίδια τύχη είχαν και οι δοξασμένοι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες ο Μιλτιάδης και ο Θεμιστοκλής. Αλλά και στη νεότερη εποχή, δεν υπέστησαν τα ίδια και χειρότερα ο πρώτος άξιος Κυβερνήτης της Ελλάδας, Ι. Καποδίστριας, που δολοφονήθηκε, και ο δημιουργός της «Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών» Ελ. Βενιζέλος, με το περίφημο «Ανάθεμα» και τις δύο δολοφονικές απόπειρες εναντίον του;

Εμείς που φτάσαμε σε αξεπέραστα ύψη, μέχρι σήμερα, τον φιλοσοφικό στοχασμό, καταδικάσαμε σε θάνατο τον Σωκράτη και κατηγορήσαμε για… ασέβεια (Γραφή ασεβείας) τον Αναξαγόρα και τον Αριστοτέλη, αναγκάζοντάς τους, για να αποφύγουν το θάνατο, να αυτοεξοριστούν. Αλλά το πιο αλγεινό παράδειγμα που ντροπιάζει τον Ελληνισμό ως γεννήτορα της Φιλοσοφίας είναι ο οικτρός θάνατος της σπουδαίας γυναίκας, Νεοπλατωνικής φιλοσόφου, Υπατίας, την οποία λυντσάρισε, στην Αλεξάνδρεια το 415 μ. Χ, ο φανατισμένος χριστιανικός όχλος!

Η ιστορία μας έχει να επιδείξει θαυμαστά ηρωικά κατορθώματα και παράλληλα, εμφύλιους πολέμους και αδελφοκτόνους διχασμούς, που ντροπιάζουν το έθνος μας. Ακόμα και ο μεγάλος ξεσηκωμός του 1821 θα κατέληγε στον ολοκληρωτικό αφανισμό του γένους, εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου, 1823, 1824, εάν δεν παρενέβαιναν οι τρεις «Προστάτιδες Δυνάμεις» και δεν καταναυμαχούσαν τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο.

Και μέσα σε μια πεντηκονταετία της πρόσφατης ιστορία μας έλαβαν χώρα ένας ολέθριος Διχασμός, 1914 - 1922, που οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή, τρεις δικτατορίες και ένας Εμφύλιος,1944 - 1949, του οποίου οι πληγές, φαίνεται, να μην έχουν κλείσει ακόμη.

Στον τόπο όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία, οι κάτοικοί του, άπειρες φορές, γνώρισαν τα πιο ειδεχθή δικτατορικά καθεστώτα: Μετά τον «Χρυσούν Αιώνα» της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, οι Τριάκοντα Τύραννοι. Μετά τον Μακεδόνα Αλέξανδρο οι αλαζόνες βασιλιάδες επίγονοί του, οι οποίοι με τις εμφύλιες διαμάχες τους άνοιξαν το δρόμο για την Ρωμαιοκρατία…

Ενάμισι αιώνα χρειάστηκε ο σύγχρονος Ελληνισμός, μετά την Επανάσταση του 1821, για να συναντηθεί και πάλι με τη Δημοκρατία. Αφού πορεύτηκε τους σκολιούς και εθνοφθόρους δρόμους της Μοναρχίας και της νόθας «Βασιλευόμενης» Δημοκρατίας και αφού έζησε περιόδους εμφύλιας έχθρας και εθνικής ντροπής, με παράφρονες δικτάτορες και απατηλά δημοψηφίσματα, μετά την κατάρρευση της Χούντας της 21^ης Απριλίου του 1967, ζει σε καθεστώς ελευθερίας και δημοκρατίας. Και πάλι, όμως, εμφανίζεται ένα μεγάλο μέρος του λαού να μην έχει διδαχθεί τίποτα από τις οδυνηρές περιόδους της Ιστορίας του. Επαναλαμβάνει και πάλι τις υπερβολές και τα λάθη του παρελθόντος. Συγχέει την ελευθερία με την ασυδοσία. Ταυτίζει το θάρρος με το θράσος. Τοποθετεί το ατομικό του συμφέρον υπεράνω του κοινωνικού συνόλου και της πατρίδας. Πολιτεύεται όχι για να προσφέρει, αλλά για το προσωπικό του όφελος. Και κυβερνά, όχι ως εντολοδόχος του λαού, αλλά ως μικρόψυχος εκπρόσωπος του κόμματός του.

Γι’ αυτό είναι ανάγκη να αφήσουμε κατά μέρος τις ηρωικές μεγαλαυχίες, την μονόπλευρη θέαση της Ιστορίας μας και τον εθνικό ναρκισσισμό μας και να ομολογήσουμε ολόκληρη την αλήθεια! Για τα λάθη, και τις εθνικές καταισχύνες, για τις ήττες και τις εθνικές συμφορές που επισωρεύσαμε στην πατρίδα με τις αλόγιστες πράξεις μας, με τους τυφλούς φανατισμούς, με την μικρονοϊκή φιλαρχία μας και τις εμφύλιες διαμάχες.

Ναι, θα ήταν αποτελεσματικότερο για την διαπαιδαγώγηση της νεολαίας μας, εάν αναδεικνύαμε τα εγκληματικά ιστορικά λάθη που διαπράξαμε στην μακρά διαδρομή της Ιστορίας μας.

Υ.Γ. Εάν υπάρχει πρωθυπουργός, να «μαζέψει» τον Καμμένο, προτού να είναι αργά.