Άνοσα και άνοστα

18/06/2021 - 11:45

Τηλεφωνιόμαστε συχνά. Αυτό μας έχει σώσει και τις δύο ειδικά την πρώτη περίοδο της σκληρής καραντίνας και του εγκλεισμού στο σπίτι. Εγώ στην Αθήνα εκείνη στο χωριό. Αυτές τις μέρες περιμένουν τουρίστες: βάφουν, ετοιμάζονται, αγοράζουν προϊόντα, κοστολογούν, ανακαινίζουν, μετά τον ανεμοστρόβιλο που μας έπληξε πριν από δεκαπέντε μέρες. Αναρωτιούνται για κρατήσεις, χαίρονται με τις πρώτες αφίξεις, κάνουν σχέδια για τη φετινή σεζόν. Εμβόλιο δεν κάνουν. Όχι όλοι τουλάχιστον.

Τηλεφωνηθήκαμε το περασμένο Σάββατο. «Έχω να σου πω». Μου είπε. «Και εγώ έχω να σου πω: Εμβόλιο έκανες;» «Κακώς σε πήρα!» «Ο άντρας σου έκανε»; «Πολύ κακώς σε πήρα». «Τα παιδιά σου κάνανε;» «Σε κλείνω». Δεν έκλεισε. «Γιατί δεν το κάνεις;» «Γιατί φοβάμαι» απάντησε. «Ορίστε! Το έκανες και έχεις πυρετό. Κι αν δεν σου περάσει; Κι αν έχεις δηλητηριάσει τον εαυτό σου; Δε ζεις μόνον εσύ στην Αθήνα να μου κάνεις την έξυπνη. Αρρώστησε ο γιος των συγγενών μου και δεν κολλήσανε. Ούτε αυτοί κάνανε εμβόλιο. Και έχουν υποκείμενα νοσήματα που τα λέτε. Δεν είναι δοκιμασμένο το εμβόλιο». Άρχισα να μιλώ για τις γεμάτες εντατικές. «Χωρίς εμβόλιο θα αρρωστήσετε σοβαρά. Θα τα τινάξετε όλα στον αέρα». «Τον Σεπτέμβρη θα το κάνω, δηλαδή ίσως να το κάνω». Είπα: «Κινδυνεύετε». «Να πάθουμε τι;» «Να πεθάνετε». «Από πολλές αιτίες πεθαίνει κάποιος. Δεν βάζω τον καρκίνο οικειοθελώς στο σώμα μου. Σε μερικά χρόνια να δείτε τι θα πάθετε όλοι εσείς που τρέχετε να εμβολιαστείτε». Ρώτησα: «Πού το ξέρεις;» Απάντησε: «Το γράφουν τόσα σάιτ. Αλλά δεν είναι φιλοκυβερνητικά, παίζονται και τεράστια οικονομικά παιχνίδια και κρύβουν την αλήθεια». «Η οποία είναι;» ξαναρώτησα. «Ότι τα εμβόλια είναι θάνατος» ξεφύσησε. «Οι γιατροί άλλα λένε» προσπάθησα. «Δεξιοί γιατροί». «Η ιατρική δεν έχει κόμμα. Δυο φίλοι που και πιστεύουν στον εμβολιασμό και εμβολιάστηκαν είναι φανατικοί αριστεροί». «Συριζαίος ίσον επιπόλαιος λέει μια ψυχή εδώ κοντά» πέταξε το καρφί. «Σύνελθε. Μιλάμε για γιατρούς με βαριά βιογραφικά». «Τον Σεπτέμβρη μπορεί να κάνω αίτηση» είπε. «Κι αν νοσήσεις στο μεταξύ;» «Πώς;» «Τι πώς; Τουρίστες δε θες;» «Και πέρσι είχα». «Φέτος δεν είναι πέρσι: Υπερπολλαπλάσια κρούσματα, άνοιγμα του τουρισμού».

Σώπασε για λίγο. Ύστερα είπε: «Φέρνεις πάντα την καταστροφή το ξέρεις; Δε θα κολλήσω. Αλλά και να κολλήσω θα γιάνω και θα μαζέψω τα αντισώματα που εσύ πας και κάνεις τόσο επιπόλαια». «Και πώς ξέρεις πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός σου;» «Πηγαίνω κάθε Κυριακή στην εκκλησιά εγώ. Δεν είμαι σαν εσένα είπε. Μεταλαβαίνω» Πήγα να της πω, με έκοψε. «Μην τολμήσεις να πεις κιχ στο έκλεισα. Άντε με την εκκλησία το μένος σου». Είπα: «Κιχ».

«Θα στον κόψω τον βήχα» σχολίασε. «Ορίστε μας!» «Να κολλήσεις κάποιον που δε θα αντέξει το σκέφτηκες;» Σώπασε. Αρκετή ώρα. Ύστερα είπε: «Κανέναν δε θα κολλήσω. Παίρνω προφυλάξεις». «Πόσο κόσμο τραπεζώνεις κάθε τόσο; Επισκέψεις δεν ανταλλάσσετε; Εκκλησία δεν πηγαίνετε;» «Σκάσε πια με την εκκλησία. Η Εκκλησία, βλάσφημο πλάσμα, δεν κολλά. Θεραπεύει. Η πίστη μας προστατεύει. Ήταν η στιγμή να σωπάσω.

«Ξέρεις ότι είμαστε από τις περιοχές που οι κάτοικοι δεν εμβολιάζονται μαζικά;» ρώτησα. «Ε, και;» «Και αυτό δεν είναι καλό για την τουριστική ανάπτυξη. Στους ξένους αυτό φαίνεται επιπόλαιο. Θες να μην έρθουν;» «Δηλαδή άμα κάνω εγώ το εμβόλιο, θα ξεμπαρκάρουν καραβιές τουρίστες στο λιμανάκι! Βρήκες εμένα να γελάσεις;» «Είμαστε πορτοκαλί περιοχή» «Λόγω του προσφυγικού». «Δεν κάνουμε το εμβόλιο». «Κοίτα τη δουλειά σου. Άμα φοβάσαι μην κολλήσεις κάτσε στην Αθήνα, δε σε κάλεσε κανείς. Στην Αθήνα δεν κολλάς, στο χωριό θα κολλήσεις, μυαλά που τα κουβαλάς, μορφωμένη γυναίκα!»

Κλείσαμε. Τηλεφώνησα σε μια φίλη γιατρό. «Πάρτην στο τηλέφωνο, μήπως πετύχεις εσύ κάτι» παρακάλεσα. Με πήρε πίσω δύο ώρες αργότερα. «Την παίρνω και το κλείνει» είπε με απόγνωση. Την ξανακάλεσα. Σε μένα μίλησε. «Γιατί δε σηκώνεις το τηλέφωνο;» «Δεν έχω σήμα». «Πότε θα έχεις;» «Σεπτέμβρη»!

 

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey