Έχω αναφερθεί, στην αρθρογραφία μου, επανειλημμένα, στο πρόβλημα που υπάρχει σε ένα μέρος της νεολαίας μας. Πρόβλημα ιδεολογικό, πρόβλημα αξιακών προτεραιοτήτων και κοινωνικών προτύπων, πρόβλημα στοχοθεσίας, ανορθολογικής νοοτροπίας και συμπεριφοράς.

Έγραφα σε ένα άρθρο μου, που δημοσιεύτηκε στο ΕΜΠΡΟΣ, στις 23/10/2020, με τον τίτλο «Η μεγαλύτερη ζημιά»: «Ενώ η τετραετής περίοδος της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κόστισε -από οικονομική άποψη- μια χαμένη τετραετία, με μια ζημιά 80-100 δις ευρώ, και, επιπλέον, την δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, καθώς και την παράταση των ασφυκτικών δημοσιονομικών πλεονασμάτων, μέχρι το τέλος του 2060, το πισωγύρισμα που προκλήθηκε στην Παιδεία κόστισε την «απώλεια» ενός σημαντικού ποσοστού της Νέας Γενιάς, που στερήθηκε την ουσιαστική μόρφωση, που εθίστηκε στην “ήσσονα προσπάθεια” και αδιαφόρησε για την “Αριστεία”, που έχασε την πίστη της σε αρχές και αξίες και χάθηκε στα αδιέξοδα μονοπάτια των εύκολων “επαναστάσεων”, που περιθωριοποιήθηκε ή αναζήτησε την τύχη της σε κάποια άλλη χώρα».

Πρέπει, εδώ, να διευκρινίσουμε ότι το πρόβλημα της παροχής ουσιαστικής μόρφωσης στην νέα γενιά δεν προέκυψε, αιφνιδίως, την περίοδο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, είναι πρόβλημα που παραμένει αθεράπευτο επί πολλά χρόνια, πρόβλημα που επιδεινώθηκε στην περίοδο της Μεταπολίτευσης, όπως συνέβη και με πολλές άλλες παθογένειες του ελληνικού κράτους.

Εκείνο που συνέβη, κατά την διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, είναι ότι οξύνθηκαν περαιτέρω οι χρόνιες παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος, εξαιτίας της ιδεοληπτικής εκπαιδευτικής πολιτικής που εφάρμοσαν, της «επανασυλοποίησης» των πανεπιστημιακών Σχολών, του στιγματισμού της «Αριστείας», της απεμπόλησης της αξιολόγησης και της υιοθέτησης της συντεχνιακής λογικής για την «ήσσονα προσπάθεια» των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευομένων.

Η μεγαλύτερη, όμως, ζημία στην Παιδεία μας, που προκαλεί μακροχρόνια αρνητικά αποτελέσματα, προήλθε από την πολιτική κατεδάφισης που εφάρμοσαν σε σχέση με τον «Νόμο Διαμαντοπούλου», ο οποίος, για πρώτη φορά, είχε ψηφιστεί στην Βουλή με την πρωτοφανή πλειοψηφία των 254 βουλευτών και ο οποίος, για πρώτη φορά, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για έναν πραγματικό εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος και την παροχή ουσιαστικής μόρφωσης και ολοκληρωμένης καλλιέργειας των νέων, ως ανθρώπων και αυριανών πολιτών.

Έτσι, σύμφωνα με το «εκπαιδευτικό χρονόμετρο» χάθηκε μια ολόκληρη εικοσαετία, γιατί τόσος χρόνος χρειάζεται για να αποδώσει καρπούς η οποιαδήποτε αναβάθμιση, η οποία θα επιχειρηθεί, ξανά, στον χώρο της παιδείας.

Τα αποτελέσματα του… «ιού της απαιδευσίας» που έχει προσβάλει, σε ένα ποσοστό, την νεολαία μας έγιναν περισσότερο φανερά στην περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού και ιδιαίτερα, με το άνοιγμα της τουριστικής περιόδου. Καταπλήσσει το μέγα θράσος της άγνοιας, που επιδεικνύουν πολλοί νέοι, η ασέβειά τους προς την επιστημονική γνώση και την άποψη των ειδικών και των ειδημόνων, η έλλειψη κριτικού ελέγχου και η ευκολία με την οποία υιοθετούν και διακηρύσσουν συνωμοσιολογικά σενάρια και διαδικτυακές ανοησίες, η εγωπάθειά τους και η ανευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τα μέτρα προστασίας των ευπαθών ομάδων από τον κίνδυνο να προσβληθούν από την θανατηφόρα νόσο.

Έτσι φτάσαμε από τις μολότοφ των νεαρών «επαναστατών» του Πολυτεχνείου στις… «μολότοφ του κορονοϊού» που εκτοξεύουν οι ξέφρενοι γλεντοκόποι από τις πλατείες, τα πάρτι και τα νυχτερινά κέντρα, από τα πανηγύρια και τις γαμήλιες συνάξεις, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των νοημόνων πολιτών, των εργαζομένων και των επιχειρηματιών, που τηρεί τα μέτρα, να κινδυνεύει να υποστεί και πάλιν την επιβολή των αυστηρότερων μέτρων για την ανάσχεση της περαιτέρω διασποράς του κορονοϊού στην κοινότητα!

Για να μην χαρακτηρισθούμε, όμως, για μονομέρεια, ως προκατειλημμένοι και εύκολοι επικριτές της Νεολαίας μας, πρέπει να ομολογήσουμε ότι και στις μεγαλύτερες ηλικίες υπάρχουν κάποιοι πλανόδιοι της ψευτοεπιστημοσύνης, κάποιοι «μονάζοντες» στην θρησκοληψία, κάποιοι «γρυλασπάλακες» του Διαδικτύου και -δυστυχώς- και κάποιοι… «μαυραγορίτες» της πολιτικής, οι οποίοι επικρίνουν τα μέτρα, προπαγανδίζουν την ανυπακοή και την αντίσταση κατά της «συνωμοσίας που έχουν σχεδιάσει και εκτελούν γνωστοί κεφαλαιοκράτες, όργανα του Σατανά και επίδοξοι δικτάτορες»!

Επίσης δεν παραγνωρίζουμε ότι «αυτά συμβαίνουν και εις Παρισίους» -για να θυμηθούμε μια παλιά «ατάκα» των σαλονιών- ότι οι ίδιες αντιδράσεις της Νεολαίας παρατηρούνται -και, μάλιστα, ακόμα πιο βίαιες και μαζικές- κατά των μέτρων που λαμβάνονται από τις υγειονομικές και πολιτικές Αρχές, και στην Γαλλία, στην Γερμανία και σε πολλές άλλες χώρες!

Σε ποια συμπεράσματα μας οδηγεί το γεγονός ότι βρισκόμαστε, πλέον, μπροστά σε μια διεθνή ακρισία, σε μια παράλληλη «πανδημία της ανοησίας», η οποία προσβάλλει, κυρίως τους νέους ανθρώπους;

Μήπως το Διαδίκτυο, όπου δρουν ανεξέλεγκτοι οι διάφοροι ινστρούχτορες, έχει καταφέρει να χειραγωγήσει και να αλλοτριώσει σε ένα ποσοστό τους νέους, οι οποίοι, λόγω απαιδευσίας και ανωριμότητας, είναι περισσότερο ευάλωτοι και επιδεκτικοί στην χειραγώγηση και στον ετεροκαθορισμό τους;

Μήπως ο homo economicus που έχει κυριαρχήσει ως πρότυπο στην σύγχρονη αστική κοινωνία, στην μονομερή και μονοδιάστατη σκόπευσή του να αυξήσει το προσωπικό οικονομικό όφελος, προκειμένου να αποκτήσει την αφθονία των καταναλωτικών αγαθών και την υλική ευδαιμονία, έχει υποστεί την άμβλυνση -έως και την απώλεια- της συνείδησης κοινωνικής ευθύνης, που πρέπει να διέπει την κοινωνική συμπεριφορά του κάθε ανθρώπου-μέλους της οργανωμένης κοινωνίας;

Και μήπως η υποβάθμιση της ανθρωποκεντρικής Παιδείας στο επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα και η παράδοση -γενικά- της παιδείας του λαού σε εξωεκπαιδευτικά και ανεξέλεγκτα κέντρα, που διαθέτουν πολλαπλάσια δύναμη επηρεασμού των νέων, έχει οδηγήσει στην διαστρέβλωση των αρχών και των αξιών του δημοκρατικού πολιτεύματος και έχει συμβάλει στην καλλιέργεια μιας «μόδας» νοσηρού «αντικομφορμισμού», που εκδηλώνεται, διεθνώς, ως άκριτη αμφισβήτηση των αρχών και των κανόνων που διέπουν την λειτουργία μιας οργανωμένης και πολιτισμένης κοινωνίας;

Όποια και αν είναι η εξήγηση του φαινομένου της παραπάνω αντικοινωνικής συμπεριφοράς των νέων, πρέπει να ευρεθεί -έγκαιρα- το «εμβόλιο» και για αυτήν την «πανδημία», προτού η νεολαία και η κοινωνία μας υποστούν «ανήκεστη βλάβη»!

Υ.Γ. Εντύπωση προκαλεί η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ, η αδιαφορία και η ανοχή (ίσως και η συμπάθεια) που επιδεικνύει έναντι της επικίνδυνης στάσης και της βλακώδους επιχειρηματολογίας ενός μέρους της νεολαίας που καταστρατηγεί, προκλητικά, τα μέτρα που λαμβάνονται -ομόφωνα- από την κυβέρνηση και την Επιτροπή των ειδικών επιστημόνων, καθώς και για όσα συνωμοσιολογικά κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο κάποιοι «κουκουλοφόροι», προτρέποντας τον κόσμο να μη συμμορφώνεται με τις οδηγίες των επιστημόνων, που αφορούν στην προστασία των ιδίων από τον κορονοϊό και, προπαντός, στην προστασία των ευάλωτων συνανθρώπων μας.

Να υποθέσουμε ότι όλο το αντιπολιτευτικό πάθος τους και η… έγνοια τους για την προστασία της υγείας του λαού, αναφορικά με τα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση -τα οποία, κατά τους… «Λοιμωξιολογοτάτους» Ραγκούση και Τσίπρα, είναι «αναποτελεσματικά» και οδηγούν «σε παταγώδη αποτυχία»- αρχίζει και τελειώνει στην αντιπολιτευτική «σπέκουλα» και στην φθορά της κυβέρνησης του Μητσοτάκη;