Λίγα απ’ όλα

17/11/2016 - 15:34

Πολιτεία και Εκκλησία

Οι λαοί όπου γης θρησκεύονται και αποτελούν τη μέγιστη πλειοψηφία του πληθυσμού. Στην αρχαιότητα και στη βυζαντινή περίοδο, τα παλάτια των αρχόντων, στην ουσία διοικητικά κέντρα, ήταν κτισμένα πλησίον των θρησκευτικών κέντρων, των εκκλησιών. Οι μονάρχες ήθελαν να έχουν τον τελευταίο λόγο σε ό,τι αφορά την πίστη των υπηκόων τους.

Στις μέρες μας και επί δημοκρατικών κυβερνήσεων, έχει γίνει προ πολλού στη δυτική Ευρώπη ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας και ο κάθε θεσμός γνωρίζει επακριβώς τους ρόλους και τις περιοχές που πρέπει να δραστηριοποιείται. Παρ’ όλα αυτά, περισσότερο το κράτος επιδιώκει να «τα έχει καλά» με την εκκλησία, επειδή έχει ανάγκη την υποστήριξή της σε σοβαρά προβλήματα και την ψήφο των πιστών στις εκλογές.

 

Χίτλερ και καθολική εκκλησία

Στα κράτη όπου έχει γίνει ο διαχωρισμός με την εκκλησία, ο πιστός οποιουδήποτε δόγματος είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ετήσια συνδρομή στην εκκλησία στην οποία ανήκει για να αντιμετωπίζει τις λειτουργικές της ανάγκες.

Όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία, για να καλοπιάσει τον Πάπα, διά νόμου υποχρέωσε τους καθολικούς της Γερμανίας να καταθέτουν την ετήσια συνδρομή τους στο Δημόσιο Ταμείο και τα χρήματα που συγκεντρώνονταν, έτοιμα και ζεστά, τα διαβίβαζε στο Βατικανό. Όταν κατέρρευσε το Γ΄ Ράιχ, οι Γερμανοί εγκληματίες πολέμου, κρυπτόμενοι σε καθολικά μοναστήρια και βοηθούμενοι απ’ το Βατικανό, κατάφεραν αρκετοί να φτάσουν στην Αργεντινή, στη Βενεζουέλα, στη Βραζιλία κ.α. και να γλιτώσουν.

Ο Πάπας Πίος ανταπέδωσε, φίλοι.

 

Στα καθ’ ημάς

Η ελλαδική εκκλησία δεν επιθυμεί το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, θέλει να έχει λόγο στη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών και οι 9.298 κληρικοί να μισθοδοτούνται από το κράτος. Αυτές είναι οι τρεις «κόκκινες γραμμές» της.

Κάθε φορά που αιρετή κυβέρνηση επιχειρεί να παραβεί αυτά τα όρια αρχίζει ο ιερός πόλεμος. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επιθυμούσε ο πολιτικός γάμος να είναι υποχρεωτικός και ο θρησκευτικός προαιρετικός. Μετά την αντίδραση της εκκλησίας, υποχρεώθηκε να τους κάνει ισοδύναμους και απέπεμψε τον υπουργό Παιδείας Τρίτση. Ούτε τόλμησε να προχωρήσει στο διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, που ήταν απ’ τα πρώτα θέματα του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. Ήταν λάθος.

 

Στα καθ’ ημάς (2)

Η κυβέρνηση Σημίτη έθεσε θέμα απάλειψης του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Ο τότε αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ξεσήκωσε το χριστεπώνυμο ποίμνιο, έφερε το λάβαρο της επαναστάσεως της Αγίας Λαύρας στο Σύνταγμα και διοργάνωσε μεγαλειώδη συγκέντρωση.

Ο πρωθυπουργός Σημίτης και ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Ευθυμίου δεν υποχώρησαν και το θρήσκευμα απ’ τις ταυτότητες απαλείφθηκε. Έτσι έπρεπε να γίνει.

Ο διαχωρισμός κράτους - εκκλησίας πρέπει να γίνει, αφού είμαστε από χρόνια μέλος της Ε.Ε. και αυτό θα είναι προς όφελος της εκκλησίας. Κατά την ταπεινή μας γνώμη πάντα.

 

Ανασχηματισμός της κυβέρνησης

Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί κάνουν ανασχηματισμούς για να κερδίσουν χρόνο όταν διαταραχθούν οι ισορροπίες μέσα στο κόμμα τους και όταν θέλουν να αντικαταστήσουν υπουργούς. Εκλογές πρόωρες επιχειρούν όταν πρόκειται να τις κερδίσουν ή όταν ναυαγήσουν πολιτικά, όπως ο Κώστας Καραμανλής και ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Ο ανασχηματισμός του κ. Τσίπρα ούτε δομικός ήταν, ούτε επιτυχημένος. Ανακύκλωσε τα ίδια πρόσωπα στα διάφορα υπουργεία και έκανε την κυβέρνηση περισσότερο Τσιπρική... Αλλά ο κ. πρωθυπουργός έκανε δύο θανάσιμους εχθρούς, τους «σκληρούς» του ΣΥΡΙΖΑ, τον Φίλη και την Κωνσταντοπούλου, που τον στοχεύουν.

 

Ο Φίλης ψηφίστηκε για δεσπότης!

Πριν από μερικές μέρες, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας κλήθηκε να επιλέξει σε μυστική ψηφοφορία το νέο Μητροπολίτη Άρτας. Η εκλογή έγινε μεταξύ δύο υποψηφίων. Βρέθηκε ένα ψηφοδέλτιο που έγραφε το όνομα του τότε υπουργού Παιδείας κ. Φίλη! Το ψηφοδέλτιο υπέρ του κ. Φίλη ερρίφθη από έναν εν ενεργεία Μητροπολίτη, ο οποίος για να μην αναγνωριστεί έγραψε το ψηφοδέλτιο με το αριστερό χέρι και με κεφαλαία γράμματα! Συμβαίνουν και αυτά, φίλοι.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey