Έρχονται ώρες-ώρες κάποια τραγικά περιστατικά να μας μάθουν τη γεωγραφία μας και να μας θυμίσουν την ιστορία.

Κίναρος είναι το πλέον πρόσφατο, που έγινε ο τάφος για τρεις αξιωματικούς του μοιραίου ελικοπτέρου στις 11 Φεβρουαρίου.
Κίναρος είναι ένα μικρό νησάκι των ανατολικών Σποράδων που μαζί με τα παρακείμενα Γλάρο, Μαύρα, Μεγάλο και Μικρό Λιβάδι και Λεβίθα ανήκουν διοικητικά στην Κάλυμνο.

Η Τουρκία αντέδρασε αμέσως με ρηματική διακοίνωση (Νότα) όσον αφορά τη σχετική επιχείρηση, αμφισβητώντας την εθνική μας κυριαρχία στην περιοχή.
Κίναρος ενδεχομένως να προέρχεται με ανομοίωση από τη μεσογειακή λέξη «κίναδος» που σημαίνει θηρίο και πανούργο άνθρωπο, οπωσδήποτε όμως φωτογραφίζει προελληνική αιγαιοπελαγίτικη προέλευση (Κάλυμνος, Μύκονος, Τένεδος κλπ)

Οι Τούρκοι μάστορες της προπαγάνδας και της ιστορικής διαστρέβλωσης ανέφεραν το νησάκι με τούρκικη ονομασία «Ardiccik ada», που σημαίνει στα τούρκικα «Νήσος Κεδρίσκος» (μικρός κέδρος).
Είναι παγκοίνως γνωστή η τακτική της όχλησης και της αμφισβήτησης στο Αιγαίο, παρά τις γλυκανάλατες εμπορικές, τουριστικές και πολιτιστικές επαφές που δειλά-δειλά πραγματοποιούνται ανάμεσα στις δύο χώρες.

Οι γκρίζες ζώνες και η μετά μανίας τακτική των αεροπαραβιάσεων έχει σκοπό να συντηρεί τις επεκτατικές αξιώσεις της Τουρκίας με την αμφισβήτηση χωρικών υδάτων και εναερίου χώρου, θέλει δε με τη συνεχή όχληση να συντηρεί τις διεκδικήσεις «διανοία κυρίου», όπως λέμε στο εμπράγματο δίκαιο.
Εντωμεταξύ, καρφί στο μάτι της έχει μπει το Καστελόριζο, η ελληνική νήσος Μεγίστη, ένα όμορφο νησάκι μόλις 9,3 τετρ. χιλιομέτρων.

Το 1821 το νησί αυτό εξεγέρθηκε στα πλαίσια της ελληνικής επανάστασης, αλλά περιήλθε πάλι στην κατοχή της Τουρκίας, μέχρι να εξεγερθεί και πάλι το 1913. Οι Γάλλοι κατέλαβαν το νησί στις 27 Δεκεμβρίου 1915 και το πούλησαν στους Ιταλούς το 1920. Το 1941 το απελευθέρωσαν οι Άγγλοι, και το 1948 με το σύνολο της Δωδεκανήσου προσαρτήθηκε στην Ελλάδα.

Το άρθρο 122 της συνθήκης των Σεβρών καθώς και το 15 της συνθήκης της Λοζάνης που ίσχυσε τελικά αναφέρουν ρητά ότι η Τουρκία παραιτείται όλων των δικαιωμάτων επί του Καστελορίζου υπέρ της Ιταλίας.
Πάντως, και άσχετα με το γεγονός ότι έχει καταστεί πρόσφατα καθοριστικός χωροταξικός παράγοντας του ενεργειακού της ανατολικής Μεσογείου, ουδείς ποτέ αμφισβήτησε την ελληνικότητα της νήσου, η οποία κατοικείται από Έλληνες τουλάχιστο από τη Μυκηναϊκή εποχή.

Η Τουρκία όμως σιγά-σιγά και μεθοδικά, με τον πανούργο τρόπο που ξέρει να δημιουργεί ντεφάκτο καταστάσεις, άρχισε να μην αναγνωρίζει και τη συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, με την οποία παραχωρήθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα.

Η Τουρκία είναι ένας «μουσαφίρης» της Μικράς Ασίας που διαφεντεύει μέχρι σήμερα περί τις 30 εθνότητες πεντέξι διαφορετικών θρησκειών και δογμάτων και προσπαθεί δια πυρός και σιδήρου να τις ομογενοποιήσει.

Ο σπουδαιότερος και μαχητικότερος από αυτούς τους λαούς είναι οι Κούρδοι. Είναι αποκαλυπτική η συνέντευξη του Κούρδου Μουράτ Καραγιλάν για τις προθέσεις της Τουρκίας. Εφάρμοσε και εφαρμόζει εκτεταμένη γενοκτονία, αμφισβήτησε με νομικίστικους όρους την εθνοτική διαφορά, έκλεισε κουρδικά σχολεία, μετατόπισε πληθυσμούς και ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει κουρδικός λαός. Είπαν χαρακτηριστικά ότι οι Κούρδοι, ένας υπανάπτυκτος και ορεσίβιος λαός, περπατούσε πάνω στα χιόνια και από το θόρυβο «καρτ-κουρτ» τους είπαν Κούρδους (!)
Φαιδρά πράγματα χωρίς ιστορική υπόσταση.

Οι Κούρδοι, κάτοικοι της αρχαίας Καρδουχίας, είναι λευκή φυλή (σε αντίθεση με τους Τούρκους) που πιθανότατα κατάγονται με κάποιο τρόπο από τον στρατηλάτη Τριπτόλεμο της Μυθολογίας μας που εστάλη από την Ελευσίνα σε αναζήτηση της Ιώς (Στράβων ΙΣΤ, Β, 5) και αποίκισε την Ταρσό. Αυτός είχε έναν γιο, τον Γόρδυ, ο οποίος προχώρησε κατά μήκος του ποταμού Ορόντη προς την περιοχή του Καυκάσου και ονομάστηκε όλη αυτή η χώρα Γορδυαία ή Γορδυηνή. Εκεί εξορίστηκαν πολύ αργότερα και αρκετοί Ερετριείς από τους Πέρσες τις παραμονές της μάχης του Μαραθώνα.

Οι αρχαίοι ονόμαζαν αυτή τη χώρα Καρδουχία και είναι το σημερινό ορεινό Κουρδιστάν. Αυτό το Κουρδιστάν πρόσφερε μόνο την περίοδο 1990-1996 17.528 ψυχές του, θυσία στην ιστορική λήθη και τη μανία των Τούρκων.
Και βέβαια δεν είναι μόνο οι Κούρδοι.

Να θυμίσουμε ότι ο Χίτλερ θαύμαζε τον Μουσταφά Κεμάλ κυρίως για την ικανότητά του για εθνοκαθάρσεις. Αρμένιοι, Πόντιοι, Κούρδοι, Έλληνες της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης, σφαγή της Χίου (από 100.000 κατοίκους άφησαν μόνο 2.000 για να καλλιεργείται η μαστίχα για τα χαρέμια!) και τόσα άλλα.
Σήμερα η Τουρκία κατάφερε να περιστοιχίζεται από εχθρούς (Ρωσία, Ισραήλ, Αρμενία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Κύπρος, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Κούρδοι και… ΗΠΑ!) και επιμένει να παίζει γεωπολιτικά παιχνίδια και να «εκθέτει» συμμαχίες.

Μόνοι σύμμαχοί της αυτήν τη στιγμή είναι η Σαουδική Αραβία -άγνωστο γιατί-, ιδιοτύπως το ισλαμικό κράτος και η… Γερμανία, η οποία φαίνεται ότι διατηρεί ακόμα σχέσεις διπλωματικής νοσταλγίας από την πετυχημένη σύρραξη στην Καλλίπολη του Ελλήσποντου το 1915, μέσα στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όπου οι σύμμαχοι έχασαν 130.000 στρατιώτες και τρία σύγχρονα τότε πολεμικά πλοία.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ιστορία, αλλά και τίποτα δε συμβαίνει για πρώτη φορά…