Ηγεμονία και Καλλικράτης

20/10/2015 - 14:12

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Για το «απολέσαι» συμφωνούν πλέον όλοι, Έλληνες και ξένοι, ψηφίσαντες και μη ψηφίσαντες. Είναι άνωθεν δρομολογημένο και δυστυχώς αναπόδραστο.

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Για το «απολέσαι» συμφωνούν πλέον όλοι, Έλληνες και ξένοι, ψηφίσαντες και μη ψηφίσαντες. Είναι άνωθεν δρομολογημένο και δυστυχώς αναπόδραστο.

Το «μωραίνει» εμφανίζεται ανάγλυφο στη φορολογική μανία του κράτους και των εντολέων του, οι οποίοι έχουν αποφασίσει ότι η Ελλάδα είναι μια μύγα (όχι δυστυχώς η περίφημη αλογόμυγα του Σωκράτη), που πρέπει να δώσει όλο της το ξίγκι για να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια και να περιμένει την πολυπόθητη ανάπτυξη εξ ουρανού.

Αυτό που γίνεται σήμερα με τους φόρους δε γίνεται, ούτε έγινε ποτέ σε καμιά χώρα του κόσμου, από τον πρώτο κόσμο μέχρι τον τέταρτο.
Μειώνονται συντάξεις των 300 ευρώ!
Καθολικεύεται η αντικειμενική διαδικασία φορολόγησης. Έτσι φτάσαμε να έχουμε εισόδημα 20 ευρώ (στα «μπλοκάκια») ή 0,1 ευρώ από τόκους, που καλείται να πληρώσει 800 ευρώ φόρο!

Θα καταγραφεί σύντομα και θα φορολογηθεί όλη η περιουσία του κοσμάκη, ορατή και αόρατη (αποταμιεύσεις, που σημαίνει παξιμάδια εκ κοπράνων, πίνακες της Γκόλφως και της Γενοβέφας, πορτρέτα διάσημων προγόνων, χαρανιά (μπακιρένιοι λέβητες), καπακλιές (πήλινες γαβάθες με καπάκι), μενταγιόν, τα πάντα!)

Μονιμοποιήσαμε έκτακτους φόρους, φόρους άκαρπης περιουσίας, έκτακτες εισφορές και κεφαλικούς φόρους επιτηδεύματος, που όλοι αυτοί κατά το σύνταγμα επιβάλλονται ειδικά για την κάλυψη εκτάκτων και πολεμικών αναγκών και φυσικά εφάπαξ.

Γενικεύεται (και γελοιοποιείται τουλάχιστο με τα ευρωπαϊκά στάνταρ) ο φόρος πολυτελείας. Επιβάλλεται λ.χ. τέτοιος φόρος για βάρκα 5 (!) μέτρων. Μάλιστα εάν η βάρκα είναι για κακή της τύχη 5,10 μ., τότε ανεβαίνει στην κλίμακα των 6 μέτρων (!) Στη λύσσα του να μαζέψει τους φόρους, το κράτος περιφρονεί ακόμα και τα δεκαδικά και όλες τις φυσικές και μαθηματικές σχέσεις.

Απ’ την άλλη, πέρασε ήδη ένας μήνας χωρίς να ανοίξει το δημοτικό του χωριού μου λόγω έλλειψης διδακτικού προσωπικού. Εκατό τριάντα παιδιά γυρίζουν κάθε μέρα στους δρόμους και τις καφετέριες, προγυμναζόμενα για το μελλοντικό διατεταγμένο αραλίκι. Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στην κυβέρνηση ότι η μεγαλύτερη απώλεια του ανθρώπου είναι ο χαμένος εκπαιδευτικός χρόνος.

Αλλά το μεγάλο φιάσκο είναι μέχρι τώρα ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, ένα θέμα που έχει κριθεί αντισυνταγματικό και από την ευρωπαϊκή και από την ελληνική νομοθεσία.
Δόθηκε, λέει, αναστολή 6 εβδομάδων (!) Τι σημαίνει αυτό; Μήπως θα ’πρεπε ο πρωθυπουργός να ρωτήσει έναν λογιστή να του πει αν μπορούν να γίνουν τέτοια πειράματα;
Θα ακυρωθούν τα παραστατικά;

Θα επιστραφεί ο ήδη εισπραχθείς φόρος; Θα γίνουν μηδενικές δηλώσεις τριμήνου; Θα χαθεί το δικαίωμα του συμψηφισμού του φόρου των εισροών;
Είναι δυνατόν, αντί να νομοθετούν με σοβαρότητα, να βγαίνουν ανώτατοι λειτουργοί του κράτους και να μας ταράζουν στις «προοδευτικές» ανοησίες και στην περιφρόνηση των νόμων;

Μήπως θα ’πρεπε, εκτός από το λογιστή, να συμβουλευτούν και το Σόλωνα τον Αθηναίο, που έλεγε ότι «ευνομείται η πόλις όπου οι πολίτες υπακούουν στον άρχοντα και ο άρχοντας στους νόμους»;

Μέσα λοιπόν σ’ όλη αυτήν την κόλαση που προετοιμάζεται, πλανάται σε μας τους Σαμιώτες το μεγάλο ερώτημα: Γιατί λυσσάξαμε το 1912-3 να ενωθούμε με την υπόλοιπη Ελλάδα και δεν καθόμασταν Ηγεμονία, χωρίς βέβαια την υψηλή Πύλη;
Αν κοιτάξουμε προς τα πίσω καλοπροαίρετα, θα δούμε πολλά θετικά και μεγαλεπήβολα που γίνανε τότε στη Σάμο με πενιχρότατα μέσα.

Έγινε λ.χ. μεγάλο τμήμα της οδοποιίας του νησιού και τα πέντε μεγάλα γεφύρια (τα τρία επί ηγεμονίας Γκίκα), τεχνικά αριστουργήματα.
Έγιναν μεγάλα εκπαιδευτήρια, το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο, η Μαυρογένειος Σχολή, η προκυμαία του Βαθιού, Εκκλησίες, ο Ηγεμονικός κήπος (σήμερα δεν τολμούμε να γκρεμίσουμε ένα συνορεύον χάλασμα!) και λειτούργησαν σχολές Καλογραιών και σχολές Βυζαντινής Μουσικής.

Ο τόπος είχε ακόμα την τύχη να δει μεγάλα ποτοποιεία, καπνεργοστάσια και βυρσοδεψεία να ανοίγουν τις αγορές όλου του κόσμου.

Σήμερα σ’ αυτόν τον τόπο (όπως και σε όλη την επαρχία) δεν τίθεται λίθος επί λίθου. Και τα έργα που γίνονται (με τόση ξένη χρηματοδότηση) δυστυχώς είναι υπερκοστολογημένα και τα περισσότερα αμφίβολης αναπτυξιακής σκοπιμότητας.

Μια αποτελεσματική λύση για την ανάπτυξη είναι (και θα είναι πάντα) η αυτοτέλεια της διοικητικής αποκέντρωσης. Ο κάθε τόπος για όλα τα κονδύλια, εκτός από την άμυνα και τις φυσικές καταστροφές, θα έπρεπε να είναι αυτοτελής και αυτοχρηματοδοτούμενος. Να προγραμματίζει (μέσω τοπικής Βουλής), να βρίσκει τους πόρους, να επιβάλλει, να απαιτεί λογοδοσία, να νοικοκυρεύει, να ’ναι η ευθύνη τόσο κοντά που να την πιάνει με τα χέρια του, να ονειρεύεται…

Η Αγγλία, με τόση ομίχλη, παραμένει η πιο σταθερή και πιο ελκυστική κτηματαγορά του κόσμου. Γι’ αυτούς που αναρωτιούνται, τα ακίνητα έχουν ένα χαρτόσημο μεταβίβασης και ένα ετήσιο δημοτικό τέλος. Με αυτό ο κάθε δήμος ρυθμίζει τα του οίκου του, συγκροτεί πολεοδομίες, επιβλέπει και ρυθμίζει λειτουργικά και αισθητικά την περιφέρειά του. Να προσθέσουμε ότι τις αξίες των ακινήτων τις προσδιορίζει η αγορά και όχι τα κομπιουτεράκια της γραφειοκρατίας.
Δυστυχώς, εδώ συμβαίνουν ακριβώς τα αντίθετα.

Ένα χρονίως αυτιστικό και υδροκέφαλο Κράτος (με όλα τα συμπτώματα της υδροκεφαλίας) το μόνο που έκανε ήταν να θολώσει τις ευθύνες και να θεσμοθετήσει επί χάρτου τον Καλλικράτη, χωρίς λεφτά, χωρίς ιδέες και χωρίς διοικητική αυτοτέλεια.

Φάνηκε όμως κι από τον τίτλο. Δε δόθηκε το όνομα «Φειδίας», που ήταν ο τεχνικός νους των μεγάλων έργων του χρυσού αιώνα, αλλά το όνομα «Καλλικράτης», που ήταν ο εργολάβος του…

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey