«Στα ερείπια συχνάζουν οι μέλισσες και οι πρώην ιδέες»
(Οδυσσέας Ελύτης)

Είχα ένα φίλο. Είμαστε συνάδελφοι και ομοϊδεάτες. Και ξαφνικά, μετά τις εκλογές του 2012, μου το ξεφούρνισε: «εγώ ψήφισα τον Τσίπρα».

- Μπράβο, του είπα, έγινες κι εσύ «μοδάτος» στα εβδομήντα σου, σαν τα άμυαλα παιδάκια!
- Με το Σαμαρά και το Βενιζέλο θα γίνουμε Βουλγαρία · η σύνταξή μας θα μειωθεί στα 150 ευρώ, μου δικαιολογήθηκε.

- Αυτά σου λένε, τον ρώτησα.
- Δε μου τα λένε, τα γράφει το «Μνημόνιο» που υπέγραψε ο Βενιζέλος.

- Εγώ δεν διάβασα κάτι τέτοιο, αλλά είμαι σίγουρος ότι με τον Τσίπρα, που ψήφισες, κινδυνεύουμε, πράγματι, να γίνουμε Βουλγαρία.
Προχθές που πήρα τη σύνταξή μου και τη βρήκα μειωμένη, μετά τις κρατήσεις που επέβαλε το «μνημόνιο Τσίπρα», είπα να πάρω τηλέφωνο στο φίλο μου, να τον ρωτήσω αν διάβασε τι «γράφει» το νέο μνημόνιο· τελικά όμως τον λυπήθηκα.

«Όχι, είπα, ο άνθρωπος έχει τον πόνο του, δεν κάνει να τον βαράς κι από πάνω».
Σαν το δικό μου φίλο υπήρξαν χιλιάδες. Θύματα της προπαγάνδας των λεγόμενων «Αντιμνημονιακών» και, κυρίως, της ευπιστίας τους. Οργισμένοι και τρομοκρατημένοι, αδύναμοι κι απροστάτευτοι μέσα στην ξαφνική καταιγίδα που σάρωσε τα νοικοκυριά τους, που ξεθεμέλιωσε ό,τι είχαν χτίσει -πολλοί με τον τίμιο ιδρώτα τους- «πιάστηκαν, σαν τον πνιγμένο, από τα μαλλιά τους».

Πολλοί, σαν τον φίλο μου, που αγωνιούσαν για τα παιδιά τους εάν θα έχουν και αύριο δουλειά κι άλλοι που χρειάστηκε να συντηρούν με την κουτσουρεμένη σύνταξή τους παιδιά και εγγόνια. Φυσικό, λοιπόν, και επόμενο ήταν -εάν δεν τους «βάρυνε και πολύ το μυαλό»- να πιστέψουν κάθε «μαυραγορίτη» της ελπίδας. Κάθε λαοπλάνο που βρήκε την ευκαιρία να «τζογάρει» πάνω στη δυστυχία και την αφέλεια των ανθρώπων και να τους οδηγήσει στην κάλπη με «κάλπικες» υποσχέσεις.

Έτσι πίστεψαν πως η πραγματικότητα στην Ελλάδα είναι διαφορετική από αυτή που γνώριζε όλος ο κόσμος.
Έτσι πίστεψαν πως το πρόβλημα της Ελλάδας το δημιούργησαν κάποιοι  «κακοί» Σόϊμπλε.
Έτσι πίστεψαν πως οι άλλοι Ευρωπαίοι είναι αιώνια υποχρεωμένοι, για τα «φώτα του πολιτισμού» που τους δώσαμε, πριν από 2000 χρόνια, να μας χαρίζουν τα χρωστούμενα και να μας δίνουν  «τσάμπα» δανεικά.
Έτσι πίστεψαν στον… Μεσσία Τσίπρα -στην πραγματικότητα κακέκτυπο του Αντρέα- πως με τη μαγική του ράβδο θα άνοιγε δίοδο μέσα από την «Ερυθρά» θάλασσα και θα τους οδηγούσε στη γη Χαναάν!

Τώρα, όμως, όλοι πια ξέρουν.
Τώρα πια βγήκαν στο φως οι «εναλλακτικές λύσεις» των Βαρουφάκηδων και των Λαφαζάνηδων: τα δισεκατομμύρια που θα μας έδινε ο Πούτιν, ποιοι είναι οι πραγματικοί «Τσολάκογλου», που ονειρεύονται την επιστροφή στη δραχμή, για να  τυπώνουν -«ακόμα και  στα χασαπόχαρτα»- τα «πληθωριστικά» εκατομμύρια.

Τώρα πια αποδείχτηκε ότι οι  «επαναστατικές» φαντασιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχουν ούτε εφτά μήνες στην «ηλεκτρική καρέκλα» της εξουσίας·  ότι η μόνη ικανότητα που έχουν είναι να  «διαγράφουν τα Μνημόνια»  και να «ανατρέπουν το ευρωπαϊκό κατεστημένο» μέσα στο καφενείο του χωριού, με…  ρακί ή τσίπουρο!

Τώρα αποδείχτηκε ότι οι «παρενθέσεις» στην Ιστορία της Αριστεράς είναι στο DNA της, ότι έχουν σχέση με την  μυωπική της πολιτική, με την αδυναμία της να αντιληφθεί ποια είναι η πραγματικότητα. Και γι’ αυτό δεν της φταίνε οι «άλλοι», που, τάχα, οργανώνουν, κάθε φορά, και μια συνωμοσία εναντίον της.

Γι’ αυτό είναι καιρός να σταματήσει η Αριστερά το καταστροφικό της έργο. Να ξαναγυρίσει πίσω, εκεί στη συνηθισμένη της θέση, την άνετη και βολική για την Αριστερά, στις πλατείες των «αγανακτισμένων» και στα «ορεινά εδώλια» της Βουλής, απ’ όπου θα μπορούν να επιδίδονται στην προσφιλή τους  αθλοπαιδιά, τον πετροπόλεμο εναντίον όλων εκείνων που διαφωνούν με τις αριστερές ιδεοληψίες τους.

Και από τη θέση τους αυτή στο Κοινοβούλιο, η ζημία, που θα προκαλούν με την «αριστερή»  αντιπολιτευτική τους πολιτική, θα είναι σίγουρα ζημιογόνα, αλλά, πάντως, πολύ μικρότερη από αυτή που προκάλεσαν στη χώρα στους έξι μήνες της ανερμάτιστης και τυχοδιωκτικής διακυβέρνησής τους, με την οποίαν μηδένισαν ό, τι είχε επιτευχθεί με τις αιματηρές θυσίες του λαού την περίοδο 2010- 2014.

Υ.Γ. Να με συγχωρείς, Δήμαρχε της Λέσβου, αλλά με την αποχή από τις εκλογές που συστήνεις στους κατοίκους της Λέσβου (αν διάβασα σωστά) θα εξυπηρετήσεις, μάλλον, αυτούς που ευθύνονται για τη διόγκωση του μεταναστευτικού προβλήματος στη Λέσβο, αυτούς που ξήλωσαν ό,τι θετικό είχε γίνει μέχρι το 2014 και οι οποίοι παρέμειναν, επί εφτά μήνες, θεατές απέναντι στις χιλιάδες των μεταναστών που έρχονταν για… «ηλιοθεραπεία» στη χώρα μας.

Μόνο η γενναία καταδίκη τους μπορεί να συνετίσει και να ενεργοποιήσει αυτούς που θα αναλάβουν, μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου, τη διακυβέρνηση της χώρας.