Ασχολούμαι με το οξύ για τον τόπο μας αυτό θέμα, μετά την προ ημερών δήλωση του καθ’ ύλην, νέου υπουργού Εσωτερικών, Γ. Μιχελάκη: «Στη Λέσβο θα μπορούσαν να γίνουν τουλάχιστον τρεις δήμοι […]». Η δήλωση αυτή ασφαλώς είναι καλοδεχούμενη, αλλά τόσες φορές που μας τo έχουν «τάξει» οι της Ν.Δ., το θέμα αρχίζει να μυρίζει τακτική «Μαυρογιαλούρου». Αν και, όταν ήθελε πραγματοποιηθεί η υπόσχεση αυτή, θα το πάθουμε όπως στο γνωστό αισώπειο μύθο με το βοσκό και λύκο στα πρόβατα.

Δε θα το πιστεύουμε. Το έχει επανειλημμένα «τάξει» ο Λέσβιος βουλευτής Επικρατείας και υπουργός, Χ. Αθανασίου. Μάλιστα δηλώνει ότι το σπάσιμο του Δήμου-τέρατος αποτελεί προσωπικό του στοίχημα. Ήταν αναπληρωτής υπουργός στο Εσωτερικών ένα χρόνο τώρα, γιατί δεν το υλοποίησε; Αυτό χρήζει απαντήσεως. Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι όταν ψηφιζόταν η «καλλικράτειος» μεταρρύθμιση (!), ο κ. Σαμαράς, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, είχε δεσμευτεί στη Βουλή διά στόματος Σπ. Γαληνού (τότε βουλευτού Ν.Δ.) ότι θα σπάσει το Δήμο-τέρας όταν κερδίσει την εξουσία. Τώρα πια πρωθυπουργός, πρέπει να τηρήσει αυτό. Τούτο οπωσδήποτε, ως «λυδία λίθος», θα καταδείξει το ελεύθερο του να πράττει η κυβέρνηση κατά πώς βούλεται και όχι να φαίνεται έμπρακτα ότι αποτελεί κυβέρνηση εφαρμογής εντολών της κ. Μέρκελ και των άλλων δυνάμεων κατοχής (οικονομικά) της χώρας.

«Τα στερνά τιμούν τα πρώτα», λέει ο θυμόσοφος λαός. Ας σπάσει ο Δήμος-τέρας κι όλα θα ξεχαστούν. Το να γραφεί η σχετική αλήθεια, παρέχουμε υπηρεσία στο μελλοντικό Ιστορικό. Αυτός, αναζητώντας την αλήθεια, θα δει τη συνέπεια στα «πιστεύω» των με τα κοινά μας ασχολουμένων. Έτσι ας πούμε πως έγιναν τα πράγματα. Ποία ήταν η στάση μας, αρχίζοντας απ’ τους κοινοβουλευτικούς μας αντιπροσώπους.

Ο της Ν.Δ. εκπρόσωπός μας, Σπ. Γαληνός, είχε εναντιωθεί στη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» και προφανώς έχοντας αποσπάσει τη σχετική συναίνεση του αρχηγού του, δέσμευσε στη Βουλή κατά τα προαναφερθέντα τον κ. Σαμαρά.

Ο του Κ.Κ.Ε. εκπρόσωπός μας, Στ. Σκοπελίτης, στη λογική της σχετικής πολιτικής του κόμματός του, αντιστρατεύθηκε στον «Καλλικράτη». Κατά το «Ριζοσπάστη» «είναι (σ.σ. ο «Καλλικράτης») ένα από τα καλύτερα εργαλεία για την εφαρμογή της πολιτικής ενίσχυσης του κεφαλαίου, επομένως και της υλοποίησης του μνημονίου».

Ο του ΠΑΣΟΚ εκπρόσωπός μας, ως υπουργός της κυβέρνησης, θα μπορούσε να επιβάλει στους συναδέλφους του ό,τι έγινε για την πατρίδα του, Κρήτη, το ίδιο και για τη Λέσβο. Δηλαδή να μην ισχύσει για εμάς η προδιαγραφή «κάθε νησί και ένας δήμος». Αναφέρομαι στον Κρητικό βουλευτή Λέσβου, Ν. Σηφουνάκη. Τούτος όχι μόνο δεν εναντιώθηκε, αλλά υπερθεμάτισε της «καλλικρατείου» μεταρρυθμίσεως. Παρ’ όλο ότι ήξερε πως αυτό ήταν έγκλημα, «ευλόγησε» τη δημιουργία του Δήμου-τέρατος. Τούτο βέβαια, ωφελιμιστικά. Για να μην εναντιωθεί στη θέληση του ΓΑΠαπανδρέου, πράγμα που σήμαινε απώλεια του υπουργικού του θώκου.

Το χείριστο όλων ήταν η εκ μέρους των κοινωνικών ομάδων, φορέων, συλλόγων, απλών αλλά και προβεβλημένων συμπατριωτών μας στάση, κοντολογίς όλων μας. Ήταν υποτονική αν όχι ανύπαρκτος. Λες και το τραγικό αυτό γεγονός που μας «εξύφαιναν» οι φωστήρες της κυβέρνησης Παπανδρέου, αφορούσε άλλο νησί και όχι το δικό μας. Δεν αφορούσε εμάς!

Λίγο - πολύ η στάση μας ήταν «σφάξε με, αγά μ’, να αγιάσω». Βέβαια υπήρξαν και εξαιρέσεις, που όπως πάντα επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Πάντως, σε προσωπικό επίπεδο, εναντιωθήκαμε στη δημιουργία του ενός μόνο Δήμου πολύ πριν ψηφισθεί ο σχετικός νόμος. Ενεργήσαμε ως Προμηθείς και όχι ως Επιμηθείς. Συγκεκριμένα με πολυσέλιδη παρέμβασή μας προς τον τότε υπουργό, «αρχικηπουρό» Γ. Ραγκούση, που απεργάζετο εναντίον μας αυτό το ανοσιούργημα, το Μάιο 2010, με εδραία επιχειρηματολογία και παρρησία βροντοφωνάξαμε: «ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ» η Λέσβος. Για να δοθεί δε η βαρύτητα η συλλογική, τούτο το κάναμε ως ο Σύνδεσμος Προβληματισμού και Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «Πιττακός ο Μυτιληναίος», που απετέλεσε την παρθενική του παρέμβαση.

Η αυθαίρετη επιβολή της προαναφερθείσης «προδιαγραφής», κατά το «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», δημιούργησε το Δήμο-τέρας Λέσβου, σε απόλυτη στρέβλωση της λογικής. Στρέβλωση που δείχνει ο χαρακτηριστικότερος σχετικός συσχετισμός: η Γαύδος των 29 τ.χλμ. και των 98 κατοίκων, δήμος (!) ισότιμος με το Δήμο Λέσβου των 1.636 τ.χλμ. (ο μεγαλύτερος εκτατικά δήμος) και των 90 τόσων χιλιάδων κατοίκων. Πιο κοντά μας, ο Άι-Στράτης, νησί των 49,5 τ.χλμ. και των 376 κατοίκων, κι αυτός δήμος!

Αφού ψηφίστηκε ο νόμος, και τότε ακόμη δεν αντιδράσαμε. Δεν παραδειγματιστήκαμε απ’ τους συμπατριώτες του Ν. Σηφουνάκη στα Ζωνιανά, Βραχάσι κ.ά.. Τρέξαμε ασμένως να συμμετάσχουμε στις εκλογές, στοιχιζόμενοι σε κομματικούς συνδυασμούς. Εξαίρεση, ο συνδυασμός Δ.Φ. Βουνάτσου, που έγινε χώρος υποδοχής δυσαρεστημένων από τις παλιές κομματικές τους εστίες. Και υπερψηφίστηκε ο συνδυασμός αυτός. Δυόμισι τώρα χρόνια, το τι είδαν τα μάτια μας επί δημαρχίας Βουνάτσου, τα έχουμε ξαναγράψει. Μια χαμένη στην κυριολεξία περίοδος! Βέβαια, ο δήμαρχός μας, παλιά αλεπού, βγήκε απ’ αρχής και μίλησε περί «Κακοκράτη», «αδιοίκητου και κακοδιοίκητου» κ.ά.. Έτσι, έχοντας αυτά ως άλλοθι, πορεύεται.

Ασφαλώς τον κατακερματισμό της πλειοψηφίας του ο δήμαρχος, ως έξυπνος άνθρωπος, βρήκε τον τρόπο να τον αντισταθμίσει. Θυμήθηκε την προεκλογική του υπόσχεση, αυτή που τον έφερε στο δεύτερο γύρο: Το Δημοψήφισμα. Βγαίνει λοιπόν τώρα και λέει ότι αν δε θεσμοθετηθεί άμεσα απ’ την κυβέρνηση το σπάσιμο του Δήμου Λέσβου, τότε ως τις 31/12/2013 θα το κάνει. Το ότι για να το πραγματοποιήσει, πρέπει να το εγκρίνει η κυβέρνηση, αυτό αποσιωπάται. Πάντως, αν το χρησιμοποιεί ως μοχλό πιέσεως προς την κυβέρνηση, καλά κάνει. Αν όμως το χρησιμοποιεί «στάχτη στα μάτια» μας, θεωρώ ότι δεν αξίζει της Λέσβου τέτοια μεταχείριση.

Περαίνων, αυτό που τονίζω είναι ότι αν τώρα δε σπάσει το μόρφωμα «Δήμος Λέσβου» και υπάρξει άλλη μια τετραετία χαμένη, τότε τα δεινά που θα σωρευθούν στο νησί, θα είναι τέτοια που η επί χρόνια χωρούσα σ’ αυτό μιζέρια παγιωνόμενη έτι περαιτέρω, θα οδηγήσει σε αναντίστρεπτες καταστάσεις, τελείως απρόβλεπτες. Ουδέποτε μου άρεσε ο ρόλος της Κασσάνδρας, αλλά φοβούμαι ότι σ’ αυτή την υπόθεση μια αρνητική μαντεψιά ατυχώς γίνεται εκ του ασφαλούς.