Οι χαμένες ευκαιρίες, οι κομματικές φούσκες και οι πολιτικές πομφόλυγες

22/05/2013 - 14:05

Παρ’ όλα τα δεινά της κρίσης την οποία διέρχεται η χώρα μας, είχε - και την έχει ακόμα και τώρα - τη μεγάλη ευκαιρία της εθνικής αυτογνωσίας: να συνειδητοποιήσουμε όλοι πόσο σφαλερός και αδιέξοδος ήταν ο δρόμος που ακολουθούσαμε τα τελευταία 30 χρόνια, ως άτομα και λαός, και να αποφασίσουμε τι θα πάρουμε μαζί μας και τι θα απορρίψουμε ως επικίνδυνο φορτίο στην από δω και πέρα ατομική και συλλογική μας πορεία.

«Μόνο όταν κατανοήσεις βαθιά ένα πρόβλημα, μπορείς και να βρεις τη λύση του. Εν προκειμένω για έναν ολόκληρο λαό, μόνο αν κατακτήσει την εθνική αυτογνωσία, θα μπορέσει να αποτρέψει τα χειρότερα και να θέσει τα θεμέλια της ανάπτυξής του.»
Αλέκος Παπαδόπουλος

Παρ’ όλα τα δεινά της κρίσης την οποία διέρχεται η χώρα μας, είχε - και την έχει ακόμα και τώρα - τη μεγάλη ευκαιρία της εθνικής αυτογνωσίας: να συνειδητοποιήσουμε όλοι πόσο σφαλερός και αδιέξοδος ήταν ο δρόμος που ακολουθούσαμε τα τελευταία 30 χρόνια, ως άτομα και λαός, και να αποφασίσουμε τι θα πάρουμε μαζί μας και τι θα απορρίψουμε ως επικίνδυνο φορτίο στην από δω και πέρα ατομική και συλλογική μας πορεία. Να κάνουμε μια καινούρια αρχή για την αναδιοργάνωση του πολιτικού μας συστήματος και του κράτους, για την αξιοποίηση του εθνικού μας δυναμικού και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Μας παρουσιάστηκε η μεγάλη ευκαιρία -και η μεγάλη πρόκληση- το 2009-‘10, καθώς και το 2012, να αντιμετωπίσουμε την πολύμορφη και πολυεπίπεδη κρίση -πολιτική, οικονομική, πολιτιστική- με τη συστράτευση όλων των δημοκρατικών και πατριωτικών πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων, με τη συγκρότηση ενός πανεθνικού μετώπου, ενός ανανεωτικού κινήματος ανάλογου με εκείνο του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1910-‘11, που καθάρισε την Ελλάδα από το παλαιοκομματικό έλος και την οδήγησε στο δρόμο του εκσυγχρονισμού και των νικηφόρων αγώνων τού 1912-‘13.

Κάποιοι που γεννηθήκαμε και ζήσαμε τα πρώτα παιδικά μας χρόνια μέσα στην εφιαλτική νύχτα της Γερμανικής Κατοχής και του Εμφυλίου, που ξαναζήσαμε για άλλα εφτά χρόνια με τη θηλιά στο λαιμό, ανασαίνοντας τα βρώμικα χνώτα της φασιστικής παρέας των πραξικοπηματιών, που ξεγελαστήκαμε, μεγάλοι πια, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, από το απατηλό όνειρο της «ισχυρής Ελλάδας», ελπίσαμε πως μπροστά στο θανάσιμο κίνδυνο που αντιμετώπιζε η χώρα μας - όχι μόνον της ανεξέλεγκτης οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και των εθνικών κινδύνων που θα διέτρεχε λόγω της απομόνωσής της - θα λειτουργούσαν τα πατριωτικά ανακλαστικά όλων των πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων σε πανεθνικό επίπεδο.

Και συνέβη το αντίθετο, αυτό που έγραφε το 1875 ο Δημήτριος Ν. Βερναδάκης: «και πονούσι μεν και αγαπώσι την πατρίδα των οι πολιτικοί... αλλά η φιλοπατρία των αύτη είναι κατωτέρα του εγωισμού των και της φιλαρχίας των». Αντί της εθνικής αυτοσυνειδησίας και της εθνικής ενότητας, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, χωρίς, δυστυχώς, εξαίρεση, επέδειξαν, άλλες παιδαριώδη εγωισμό και αλαζονική αυτοπεποίθηση ότι μόνοι τους «θα τα καταφέρουν», άλλες γελοίο κομματικό μικρομεγαλισμό και παράφρονα διχαστικό τυχοδιωκτισμό τού «ή αυτοί ή εμείς», και άλλες ανέσυραν από τα σκοτεινά υπόγεια της ιστορίας εθνικισμούς και αλήστου μνήμης «εθνικοφροσύνες».

Και για άλλη μια φορά χώρισαν τους Έλληνες σε... «ακραιφνείς» και σε... «μιάσματα», σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς». Έτσι οι μισοί Έλληνες εμφανίστηκαν ως οι ψυχικά διαταραγμένοι που ηδονίζονται, σαδιστικά ή μαζοχιστικά, «πετσοκόβοντας» ή «πετσοκοβόμενοι», ως εραστές του «μνημονίου», ενώ οι άλλοι μισοί ως οι ωραίοι ανυπόταχτοι των ορέων που ετοιμάζονται για το μεγάλο «γιουρούσι» που θα ανατρέψει το μισητό «Μνημόνιο»!

Κι ενώ οι πολιτικές δυνάμεις παρουσιάζονταν στο «προσκλητήριο των καιρών» ως εθνικοί αυτόχειρες, οι πνευματικές δυνάμεις της χώρας, στις κρίσιμες ώρες που περνούσε η χώρα, δήλωναν την... ηχηρή απουσία τους στον αγώνα για τη σωτηρία της, εκτός βέβαια από κάποιους πρυτάνεις των πανεπιστημίων μας που πήραν μέρος στον «αντιμνημονιακό» αγώνα, για να διατηρήσουν αδιατάρακτη τη... σίτισή τους στο «πρυτανείο», και κάποιες Ενώσεις Δικαστικών που μας δίδαξαν πώς να απεργείς χωρίς κράτηση του μισθού σου!

Σημαντική, επίσης, ήταν και η... κάθοδος στις τελευταίες εκλογές πολλών εκπροσώπων της οικονομικής επιστήμης - πόσο διάσημοι οικονομολόγοι ήταν το μάθαμε κατά την προεκλογική περίοδο - οι οποίοι, αφού δίδαξαν από την πανεπιστημιακή τους έδρα την οικονομική... επανάσταση, ανέλαβαν να διευρύνουν την προσφορά της οικονομικής σοφίας τους, για το... λαό και τη χώρα, εναλλάσσοντας, αυτή τη φορά, την έδρα τους με τα έδρανα της Βουλής!

Τώρα, λοιπόν, που από τα μυαλά των ανθρώπων αρχίζει να εκτοπίζεται η οργή και η ιδεολογική σύγχυση και να παίρνει τη θέση τους μια πιο νηφάλια και λογική επεξεργασία των πραγματικών δεδομένων, τώρα που φαίνεται ότι οι ωδίνες των τριών τελευταίων χρόνων γεννούν την ελπίδα για το σταμάτημα της κατολίσθησης και την ανάκαμψη της χώρας, τώρα μας παρουσιάζεται και πάλι η ευκαιρία της συγκρότησης ενός πανεθνικού μετώπου για την όσο το δυνατόν ταχύτερη αποδέσμευσή μας από τους όρους της δανειακής σύμβασης με την έξοδο της χώρας στις αγορές.

Τώρα, σημαίνει και πάλι η ώρα της υπεύθυνης δράσης και του έμπρακτου πατριωτισμού. Προκαλούνται, για άλλη μια φορά, οι πολιτικές, καθώς και οι πνευματικές δυνάμεις της χώρας και ευρύτερα του έθνους μας, όλοι οι πολίτες που διακρίνονται για τη δύναμη της σκέψης τους και το δημιουργικό τους έργο, να δώσουν από κοινού τη μάχη, όχι με συνθήματα και λόγια κενού περιεχομένου, αλλά με λογική και γνώση, με συγκεκριμένες προτάσεις, με ρεαλισμό και εθνικό σχέδιο, από τη θέση της συμπολίτευσης ή της αντιπολίτευσης, από την έδρα του δασκάλου ή από οποιοδήποτε άλλο βήμα ή μετερίζι, για το διαφωτισμό του λαού και τη μεγιστοποίηση της προσπάθειας, με την καθημερινή πράξη, με το λόγο ή με την πένα, για την αναγέννηση της χώρας, ώστε να αποτραπεί κάθε κίνδυνος περιθωριοποίησης της χώρας, για να πάρει η πατρίδα μας τη θέση της, οριστικά και αμετάκλητα, στον ανεπτυγμένο κόσμο, να ενσωματωθεί ως ισότιμο μέλος σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, σε μια Ευρώπη, η οποία αργά αλλά σταθερά αλλάζει, όπου τα αγαθά της προόδου θα μοιράζονται δίκαια προς όφελος όλων των λαών της.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey