Η Κύπρος δε συζητιέται ιδιαίτερα πλέον. Εδώ και δύο μέρες το βλέμμα όλων τραβά η επίσκεψη της τρόικα στην Αθήνα, το ναυάγιο της συγχώνευσης Eurobank και Εθνικής Τράπεζας και από χθες ο θάνατος της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Κι όμως… Δεν μπορώ να ξεχάσω τα ρεπορτάζ που έπαιζαν σε όλα τα κανάλια και όσα έγραφαν οι ανταποκριτές από την Κύπρο την πρώτη μέρα που άνοιξαν εκεί οι τράπεζες μετά από δύο ολόκληρες εβδομάδες. Μπορούσε κάποιος να δει ουρές έξω από τις κυπριακές τράπεζες, που αποτελούνταν από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Άνδρες, γυναίκες, νέοι και γέροι, άνθρωποι που περίμεναν υπομονετικά να κάνουν ανάληψη, ώστε να μπορέσουν να ξοφλήσουν χρήματα που είχαν δανειστεί το προηγούμενο διάστημα ή να καλύψουν βασικές ανάγκες της οικογένειάς τους.

Ακούω συχνά από μικρή ότι «οι Κύπριοι είναι αδέλφια μας». Συγχωρέστε με, αλλά μετά από την αντίδρασή τους στην περιπέτεια στην οποία μπήκαν, δεν το πιστεύω.

Τα αδέλφια επειδή μεγαλώνουν σε ένα κοινό οικογενειακό περιβάλλον, εμφανίζουν παρόμοιες συνήθειες ή αντιδράσεις σε διάφορα περιστατικά. Φανταστείτε όσα συνέβησαν στην Κύπρο να είχαν συμβεί στην Ελλάδα. Σκεφτείτε μία μέρα οι Έλληνες να ξυπνούσαν και μάθαιναν για κούρεμα των καταθέσεών τους. Φανταστείτε τις τράπεζες κλειστές και τον κόσμο να μην μπορεί να πραγματοποιήσει συναλλαγές. Και τώρα αρχίστε να μετράτε. Τι να μετράτε;

Αρχίστε να μετράτε διαδηλώσεις, εμπρησμούς, καταστροφές, αγανακτισμένους, αριστερούς, δεξιούς, ακροδεξιούς και ακροαριστερούς, κλειστούς δρόμους στο κέντρο της Αθήνας, κλειστές στάσεις μετρό και ηλεκτρικού. Μετρήστε φοβισμένους πολίτες, σπασμένες τράπεζες, παράθυρα στις ειδήσεις, κατηγορίες, ευθυνοφοβία, συζητήσεις για τους Γερμανούς που ξαναήρθαν. Ίσως μάλιστα να χρειαστεί να μετρήσετε και θύματα την πρώτη μέρα που θα άνοιγαν ξανά τις πόρτες τους οι τράπεζες. Κατά πάσα πιθανότητα, μάλιστα, να προκηρύσσονταν και πρόωρες εκλογές...

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να εκφράσω τον απεριόριστο θαυμασμό μου για τους Κύπριους και τον τρόπο που αντιμετώπισαν την πρωτοφανή κατάσταση στην οποία βρέθηκαν. Δεν είναι εύκολο να χάνεις μέρος των αποταμιεύσεων που έκανες μία ζωή. Γιατί σίγουρα υπήρχαν και τέτοιου είδους καταθέσεις ανάμεσα σε όλες τις άλλες ύποπτες. Εκφράζω το θαυμασμό μου και αναρωτιέμαι αν και με ποιον τρόπο θα μπορούσε η Ελλάδα και οι πολίτες της να αντεπεξέλθει αν συνέβαινε το ίδιο κούρεμα των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες.