Εμπορία αποδείξεων

01/02/2013 - 14:38

Τον είδα στην άκρα της πεζούλας με μια φλιτζάνα αχνιστό φασκόμηλο, να κρατεί την κεφαλή του, να σκεύγεται με τις ώρες και κάπου - κάπου να τραβά καμμιά γουλιά.

Τον είδα στην άκρα της πεζούλας με μια φλιτζάνα αχνιστό φασκόμηλο, να κρατεί την κεφαλή του, να σκεύγεται με τις ώρες και κάπου - κάπου να τραβά καμμιά γουλιά.

Έβγαλε από τη μέσα τσέπη ένα σακούλι, το άνοιξε, κάτι σκάλισε, το ξανάκλεισε και το κρέμασε στο καρφί μπηγμένο στης μουρνιάς το μπράτσο.

Δεν μπόρεσα να κρατηθώ, τον ρώτησα.

«Τι έχεις στο σακούλι, μπάρμπα;»

«Παλιόχαρτα. Μου τα έπεψε ο γιος μου από την πολιτεία.»

«Ο Κωστής;»

«Όχι. Αυτός δεν είναι γραμματιζούμενος, ψάχνει για δουλειά. Από μένα ζει. Τούτανα, είπε κι έδειξε το σακούλι, τα στέλνει μου ο πρωτογιός μου ο Παυσανίας.»

«Και τι έχει μέσα;»

«Σπουδαγμένος είναι, στην εφορία απ’ όξω μουτζουρώνει χαρτιά, πάει και στου Βαγγέλη του λογιστή το γραφείο και μαζώνει αποδείξεις. Καλή δουλειά. Συφέρει.»

«Δηλαδή;»

«Μαζώνει αποδείξεις. Μεγάλο λαγωνικό τον είπε μιαν αργατινή ο Φίλιππας.»

«Τι τις κάνει;»

«Εμπόριο. Μαζώνει περισσευούμενες από τσι πλούσιους, τσι πωλεί στους φτωχούς. Είπε μου, πως ούτε πολλές, μήδε λίγες κάνει να βάνουμε. Πληρώνεις πρόστιμο.»

«Είναι νόμος του κράτους, για να πάψει η φοροδιαφυγή.»

«Σωστά τα λες κι ελόγου σου που είσαι δάσκαλος.»

«Ό,τι αγοράζεις, μπάρμπα Νικόλα, πρέπει να ζητάς απόδειξη για να πληρώνουν κι αυτοί φόρο. Κατάλαβες;»

«Τούτονα το κατέω. Ελόγου σου όμως κατέεις πως παγαίνω μόναχα στσοι γιατρούς, στο φαρμακείο και στο σούπερ;»

«Ναι, αλλά αυτές οι αποδείξεις δεν περνάνε.»

«Αα μπράβο! Αμ εγώ κι η κυρά μου δεν παγαίνουμε σε άλλου λογιώ μαγαζί. Φούστες έχει αυτή από το γάμο τση κι εγώ πανταλόνια ένα σωρό απ’ τα νιάτα μου. Και στιβάνια. Πού να εύρω αποδείξεις μην πληρώσω το πρόστιμο;»

Και στέρνει ο ανιχνευτής γιος του αποδείξεις για τη δήλωση, βολεύεται ο μπάρμπα Νικόλας γιατί με δυο συντάξεις ΟΓΑ κι αναπηρικιά, μαζώνονται κάμποσα στο ταμείο του, τα μοιράζει στα κοπέλια του και σε κανένα πεινασμένο της γειτονιάς.

Πέρασαν όμως κάτι μήνες, βλέπω το μπάρμπα Νικόλα αδυνατισμένο και κατσούφη.

«Τι συμβαίνει, μπάρμπα;»

«Φυλακή με πήγανε.»

«Μπα; Γιατί;»

«Ήρθανε οι εφοριακοί, ανάθεμά τσοι, να μου κάνουνε έλεγχο.»

«Και;»

«Με το πρώτο, ζητήξανε το σακούλι με τσ’ αποδείξεις, αν είναι, λέει, σωστές. Ξεδίπλωσα κάμποσες, πράμα δεν ήβλεπα εγώ ιντά ‘γραφαν, μα αυτός, κοπέλι και με γυαλιά, ξετρύπωσε κάμποσες κι έστειλε διάτα στην αστυνομία να έρθει λέει να με συλλάβουν, να με χώσουν στη φυλακή. Φώναζα, αυτοί το χαβά τους. Μου βάνανε και χειροπέδες. Υστερνά, μου ‘πανε πως είμαι απατεώνας κι η πατρίδα μας κιντυνεύει από κάτι σαν κι μένα, κι άλλα τέτοια γνωστικά λόγια.»

«Και σε δικάσανε;»

«Πεντακόσια ευρώ πλέρωσα και μου ‘πανε πως είμαι επικίνδυνος γιατί, είπανε, πως τις νύχτες ντύνομαι κοπελιά και παγαίνω με άλλους άντρες γι’ αυτό κι αγόραζα κάθε μέρα σουτιένια, κομπινεζόνια και κιλοτάκια καυτά, στράνκια, λέει. Τέτοια γράφανε οι αποδείξεις, κακό χρόνο να ‘χουνε. Άντε τώρα να τσι πω και να με πιστέψουνε πως δεν ήμουνα μαθές από δαύτους που πηδιούνται συναμετάξυ τους, τίλουγια τσι λένε.»

«Τραβεστί.»

«Α, μπράβου, Θε μου βλέπε σε. Έτσα λογιώ με φωνάζανε. Δεν κάτεχα ίντα θα πει τούτος ο λόγος, έλεγα κι εγώ ναι, πως είμαι, το δέσανε αυτοί γραμμή κορδόνι και, στο φρέσκο. Με πέψανε και στο Νοσοκομείο λέει Συγγρού, να με ‘ξετάσουν μπας κι ήμουνα όχι μόνο για την εφορία, μα και για τη δημόσια υγεία επικίντυνος. Επροψέ που με σκολάσανε, ήμαθα πως λέγανε έιτζ πως έχω και θε να μου αλλάζανε το αίμα μην κολλήσω και τη φαμιλιά μου. Κι ας έχω να κοντέψω την κυρά δέκα χρόνια.

»Γι’ αυτό τα λέγω, εγώ ο παθός, να ξανοίγουν όσοι αγοράζουν αποδείξεις ίντα γράφουνε απάνω.

»Και να σου πω την πάσαν αλήθεια, φχαριστημένος είμαι. Για βάλε με το νου σου να έγραφε πως αγόρασα κανένα χασαπομάχαιρο; Τρομοκράτη θε να με βαφτίζανε, στον Κορυδαλλό θα άφηνα το κοκαλάκι μου και θε να με ταΐζατε εσείς οι γνωστικοί τζάμπα, όσο εζούσα.

»Κατάλαβες, παλικάρι μου. Το γκοβέρνο μας ούλα τα έχει κατά νου κι όπου να ‘ναι θα έβγουμε από την τρανή τράπεζα που μας βυζαίνει και θα πέσουμε ούλοι στα Κόκκινα Γκρεμνά να πνιγούμε, μπας και ξαναγίνει η πατρίδα μας πιο όμορφη με καινούργιο αίμα, παστρικό κι αντρίκιο.»

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey