Ο τίτλος αυτού μου του άρθρου είναι ο ίδιος με τον τίτλο ενός κεφαλαίου που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο τού George Monbiot «Bring on the Apocalypse».

Θα μπορούσα να πω ότι γενικά απεχθάνομαι τους Άγγλους. Η αλαζονεία τους είναι ανυπόφορη και κατά τη γνώμη μου οφείλεται στο ότι ο ιμπεριαλισμός τους άντεξε μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. Πρέπει να έχουν ακόμα τη γεύση του αίματος των ντόπιων κατοίκων των αποικιών τους στο στόμα τους. Ένας μεγάλος αριθμός Άγγλων είναι «χρυσαυγίτες», πολύ χειρότεροι από τους γελοίους δικούς μας, που μεταξύ άλλων περηφανεύονται για τους αρχαίους ιμπεριαλισμούς των Αθηναίων, Μακεδόνων κ.τ.λ..

Αλλά φυσικά υπάρχουν ακόμα και στην Αγγλία εξαιρέσεις. Δεν είναι όλοι οι Άγγλοι ψηφοφόροι των καθαρμάτων Thatcher, Blair… Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος George Monbiot βρίσκεται πολύ κοντά στην κορυφή του καταλόγου των εξαιρέσεων. Οι πληροφορίες που δίνει, είναι διασταυρωμένες με τη σχολαστικότητα καθηγητή της Ιστορίας της Οξφόρδης που δεν είναι χρυσαυγίτης. Θα μεταφράσω ένα απόσπασμα του κεφαλαίου που προανέφερα και που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2005. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη από τους αναγνώστες για την απαρίθμηση και περιγραφή των αγριοτήτων των Άγγλων αποικιοκρατών, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται κάπου - κάπου!

«Τρία πρόσφατα βιβλία [...] αναφέρουν πως οι αποικιστές και ο βρετανικός στρατός εξουδετέρωσαν την επανάσταση των Μακ - Μακ στην Κένυα γύρω στο 1950. Διωγμένοι από την καλύτερη γη τους και στερημένοι από τα πολιτικά τους δικαιώματα, οι Kikuyu άρχισαν να οργανώνονται για να απαλλαγούν από την αποικιοκρατία, μερικοί με βίαια μέσα. Οι Βρετανοί ανταποκρίθηκαν κλείνοντας 320.000 Kikuyu σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους - πάνω από εκατομμύριο - κλείστηκαν στα χωριά τους. Οι κρατούμενοι ανακρίνονταν με τη βοήθεια του «να κόβονται αυτιά, κάνοντας τρύπες στα τύμπανα των αυτιών, μαστιγώνοντας μέχρι θανάτου, αδειάζοντας παραφίνη πάνω σε ύποπτους και μετά βάζοντάς τους φωτιά καίγοντάς τους και καίγοντας τύμπανα αυτιών με αναμμένα τσιγάρα. Οι Βρετανοί στρατιώτες μεταχειρίζονταν ένα μεταλλικό εργαλείο για ευνουχισμό, για το κόψιμο όρχεων και δακτύλων. “Όταν του έκοψα τους όρχεις”, είπε ένας άποικος καμαρώνοντας, “δεν είχε αυτιά και το ένα του μάτι, νομίζω το δεξί, κρεμότανε πάνω στο μάγουλό του.”

Είχαν διατάξει τους στρατιώτες να πυροβολούν όποιον ήθελαν, “φτάνει να ήταν μαύρος”. Ο Elkins απέδειξε ότι πάνω από 100.000 Kikuyu δολοφονήθηκαν από τους Βρετανούς ή πέθαναν από ασιτία στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Ο David Anderson τεκμηριώνει ότι 1.090 επαναστάτες απαγχονίσθηκαν - πολύ περισσότεροι από αυτούς που εκτέλεσαν οι Γάλλοι στην Αλγερία. [...]»

Ο Monbiot καταπιάνεται λεπτομερειακά και με μια άλλη περίπτωση, που οι Βρετανοί ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο εκατομμυρίων Ινδών. Τελειώνει το κεφάλαιο λέγοντας ότι έγιναν τουλάχιστον 20 παρόμοια εγκλήματα από τους Βρετανούς. Αναφέρει μερικά με «πρώτο και καλύτερο» τη γενοκτονία των Ταζμανέζων ιθαγενών. Εξαφάνισαν τελείως όλους τους καθαρόαιμους ιθαγενείς.

Η Ταζμανέζα νύφη μου ίσως έχει κάποιες ενοχές για αυτή την αισχρή πράξη των Άγγλων. Λέγεται ότι οι πρόγονοί της προέρχονταν από τα κατακάθια της αγγλικής κοινωνίας, ψαρεύανε φώκιες και κλέβανε τις γυναίκες των ιθαγενών. Η νύφη μου ονόμασε τη μοναχοκόρη της Leeawuleena, που στα ταζμανέζικα θα πει «ήρεμα νερά», ονομασία μιας τεράστιας λίμνης στο κέντρο του νησιού.

Ευτυχώς στην Αυστραλία άρχισαν οι Αγγλοαυστραλοί να αναγνωρίζουν τα εγκλήματα των προγόνων τους και άρχισε να διαφαίνεται μια προσπάθεια να τα επανορθώσουν όσο είναι δυνατό.

ΥΓ. Αν τα τρισεκατομμύρια που ξοδεύτηκαν και ξοδεύονται από τους ιμπεριαλισμούς για να τρώνε ακόμα περισσότερο αυτά τα ανθρωπόμορφα γουρούνια, οι πλουτοκράτες και τα τσουτσέκια τους, διατίθονταν για όλους, δε θα πέθαινε ούτε ένα παιδάκι από την πείνα!