Το όνειρο της Σαπφούς το 598 π.Χ. και το όνειρο του Γυμνασιάρχη Εμμανουήλ Δαυίδ το 1912

10/12/2012 - 16:38

Εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της Λέσβου, σαν σήμερα Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 1912, παραθέτω το μεγαλύτερο τμήμα του λόγου του Γυμνασιάρχου Μυτιλήνης Εμμανουήλ Δαυίδ με τίτλο «Προς τους λυτρωτάς μας» που ανέγνωσε την Κυριακή 11-11-1912 έξω από το Μητροπολιτικό ναό Μυτιλήνης.

Λέσβος και Μυτιληναίων Αιγιαλός

Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις

Εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της Λέσβου, σαν σήμερα Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 1912, παραθέτω το μεγαλύτερο τμήμα του λόγου του Γυμνασιάρχου Μυτιλήνης Εμμανουήλ Δαυίδ με τίτλο «Προς τους λυτρωτάς μας» που ανέγνωσε την Κυριακή 11-11-1912 έξω από το Μητροπολιτικό ναό Μυτιλήνης στην πρώτη δοξολογία για την απελευθέρωση της πρωτεύουσας. Την ομιλία δημοσίευσε η εφημερίδα «Σάλπιγξ» της Μυτιλήνης στις 18-11-1912 και το ψηφιοποιημένο της κείμενο υπάρχει στο διαδίκτυο από τη Βιβλιοθήκη Μυτιλήνης. Στο λόγο του, ο Ερέσιος Εμμανουήλ Δαυίδ αναλύει τέσσερα θέματα παρόμοια με εκείνα που περιέχουν οι ισάριθμες διασωζόμενες στροφές της «Ωδής προς την Ήρα», της Ερέσιας ποιήτριας Σαπφούς. Στη φωτογραφία παρατίθεται η «Ωδή» της Σαπφούς, σε μετάφραση Παναγή Λεκατσά. Το τμήμα του λόγου του Εμμ. Δαυίδ δημοσιοποιείται με πρόσθετους δικούς μου υπότιτλους:

Το όνειρο της Σαπφούς και το όνειρο του Δαυίδ.

«Δεν είνε λοιπόν όνειρον; Δεν είνε απάτη των αισθήσεων!; Η ημέρα την οποίαν τοσούτον ανυπομόνως, περιμένομεν, η ημέρα εκείνη, την οποίαν καθ’ εκάστην αναφέρομεν εις την προσευχήν μας, η ημέρα εκείνη, την οποίαν επί αιώνας εν ω ονειρευόμεθα, η αγία και μεγάλη ημέρα του Πάσχα της απολυτρώσεως, έφθασε τέλος, ανέτειλε τέλος και δι’ ημάς; και η ημέρα αύτη είνε η σημερινή; και δεν είνε το όνειρον; δεν είνε απάτη των αισθήσεων;

Όχι ευτυχώς όχι! είνε αλήθεια, είνε πραγματικότης!»

Μετά την άλωση της Τροίας οι Ατρείδες στη Λέσβο και το 1912 οι ηρωικοί αδελφοί λυτρωτές.

«Μας το γλυκοψιθυρίζει η Γαλανόλευκος Σημαία, την οποίαν τόσον γλυκά θωπεύει σήμερον η αύρα της Λέσβου, μας το αναγγέλλει η παρουσία ενταύθα των προσφιλών ηρωικών αδελφών μας, το αποδεικνύει η χαρά, η οποία ακτινοβολεί εις τα πρόσωπα όλων, το μαρτυρούσι τα δάκρυα τα οποία βρέχουσι τους οφθαλμούς μας, το διατυμπανίζουσιν οι παλμοί, οι οποίοι απειλούν να διαρρήξωσι το στήθος μας. Ας είνε ευλογημένον το όνομα του Υψίστου! Παρήλθον 500 περίπου έτη, “χρόνια δίσεκτα, χρόνια φαρμακευμένα”, κατά τα οποία ο σκληρός της δουλείας ζυγός επίεζε τον τράχηλόν μας και μας ηνάγκαζε να κλίνωμεν το μέτωπον προς την γην.»

Δίας, Ήρα και Διόνυσος στο Ναό των Μέσσων - Εκκλησία και ρήσεις Αποστόλων.

«Τι δεν υπέστημεν κατά το μακρόν τούτο χρονικόν διάστημα; Πόσας θλίψεις δεν εδοκιμάσαμεν; Πόσας πικρίας δεν εποτίσθημεν; Πόσας συμφοράς και πόσους κινδύνους δεν διήλθομεν; Εδιώχθημεν, υβρίσθημεν, ή μάλλον ίνα κατά τον Απόστολον είπω, “ελιθάσθημεν, εμπρίσθημεν, επειράσθημεν, εν στόματι μαχαίρα; διήλθομεν, περιήλθομεν εν μηλωταίς; εν αιγείοις δέρμασιν, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, εν ερημίαις πλανώμενοι και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης”. Οι σκληροί τύραννοι διήρπαζον την περιουσίαν μας, επεβούλευον την τιμήν μας, εβύζανον το αίμα μας και δεν άφηνον εις ημάς παρά μόνον τα δάκρυα· αλλ’ όμως και ταύτα κατ’ ανάγκην να χύνωμεν κρυφίως·διότι ήσαν ικανοί να φορολογήσωσι και αυτά ακόμη. Και εκλαίομεν λοιπόν μυστικά, και εκλαίομεν πικρά υπό την στέγην της σχολής και υπό την στέγην της εκκλησίας, τα μόνα μέρη, τα οποία εσεβάσθη ο βέβηλος πους του τυράννου μας, έως ότου τα πικρά εκείνα δάκρυα της δουλείας επί τοσούτους αιώνας ρέοντα εσχημάτησαν ρυάκια διαυγή, τα οποία επότιζον τας μαρανθείσας δάφνας και μυρσίνας της ωραίας αλλά ατυχούς πατρίδος μας.»

Όμορφο πέπλο η Σαπφώ-δάφνες και μυρσίνες ο Δαυίδ.

«Και αι δάφναι και αι μυρσίναι της Λέσβου εβλάστησαν πάλιν, ήνθησαν πάλιν και ανέμενον την ημέραν, καθ’ ήν έμελλον να παράσχωσι τους θαλερούς αυτών βλαστούς και να κοσμήσωσι τα μέτωπα εκείνων, οίτινες πρώτοι θα ανήγγειλλον εις την πολύπαθον Λέσβον την επάνοδον της καλλιμόρφου Ελευθερίας. Η πολύπαθος ημέρα ανέτειλε, αι δάφναι της Λέσβου εκπληρούσι σήμερον τον προορισμόν των·διότι οι άγγελοι της ελευθερίας μας, δι’ ού, προωρίζοντο, οι γενναίοι λυτρωταί μας, ευρίσκωνται εν μέσω ημών. Δέχθητε, προσφιλέστατοι αδελφοί, παρ’ ημών αυτάς ως έπαινον των ηρωικών αγώνων σας·τας προσφέρει η δόξα της Λέσβου, η οποία αφ’ ού τας επότισεν επί αιώνας ολοκλήρους με δάκρυα της δουλείας, τας ραντίζει σήμερον και με τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης...»

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey