Το ακρωτήριο του Babakale και η πόλη Αμαξιτός

Οδοιπορικό απέναντι 30 Τένεδος-Αϊβαλί-Πέργαμος 30

Το ακρωτήριο του Babakale και η πόλη Αμαξιτός

26/04/2017 - 12:28 Ενημερώθηκε 26/04/2017 - 12:48

Ο δρόμος συνεχίζοντας προς τα νότια έχει σαν προορισμό την Άσσο. Όμως θα ήταν παράλειψη ο επισκέπτης του Σμινθείου, στο Giulpinar, να μην κατεβεί έως το Babakale, το κάστρο του Μπαμπά, στο Bababurnu, στο ακρωτήριο του Μπαμπά! Αυτήν τη «γωνία» της μικρασιατικής γης που απλώνεται επάνω από τα βόρεια παράλια του νησιού μας!

Ο δρόμος κατηφορίζει προς τα ΝΔ, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση, απότομος, απέναντι από το Αιγαίο. Αυτό το υπέροχο Αιγαίο που απολαμβάνουν οι «τυχεροί έχοντες» στα συγκροτήματα των στοιχημένων «πολυτελών σπιτιών» που συναντάμε στο δρόμο, με ειδικές φυλασσόμενες εισόδους. Επίσης, συναντάμε δίπλα στον δρόμο, σε κάτι πλατάνια, την υπέροχη κρήνη, τον τσεσμέ, με τον χαζινέ του, το οξύληκτο τόξο, τις τέσσερις γούρνες! Τα νερά παντού γύρω από το μεγάλο αρχαίο ιερό. Χαμηλά το μικρό χωριό το χαρακτηρίζει, όπως θα δούμε, το καστράκι του, που βλέπουμε από το νησί, το μεγάλο σχετικά λιμάνι του! Εκεί στο αρχαίο Λεκτόν άκρον!

Γιατί το όνομα του Μπαμπά; Μα γιατί, όπως αφηγείται ο καπουδάν Πασάς και γεωγράφος Piri Reisi, στο ομώνυμο Kitab, ο Latif Baba, ένα ιερό πρόσωπο κατέληξε σ’ αυτό το ακρωτήρι με τους οπαδούς του και όταν πέθανε τον θάψανε εδώ! Οι ναυτικοί που περνούσαν από εδώ, για να είναι καλοτάξιδοι, πετούσαν κομμάτια ψωμιού προς το Μαυσωλείο!! Κάτι που κάνουν και οι σημερινοί, ντόπιοι ψαράδες. Ο πασίγνωστος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι προσκύνησε τον τάφο του! Ένα κτίσμα, ένα μουσουλμανικό «εκκλησάκι», υπάρχει και τώρα εκεί, έξω από το κάστρο, με στήλες παλιών τάφων γύρω του!

«Αμαξιτός η τωι Λεκτώι υποκειμένη (της νυν Χρύσας) εφ’ ύψους τινός πετρώδους υπέρ της θαλάττης ιδρυμένη» (Στρ.1.47). Αυτή η πόλη του 8ου-7ου π.Χ. αιώνα εμφανίζεται σαν «hamaxitos» στους καταλόγους της Αθηναϊκής συμμαχίας το 425-424 π.Χ. να πληρώνει το τεράστιο ποσό των 4 ταλάντων!!! Φαίνεται ότι είναι πασίγνωστη, με μεγάλο λιμάνι, στο οποίο έρχονταν οι προσκυνητές του Σμινθέα Απόλλωνα και ότι διαχειριζόταν τις μεγάλες αλυκές των Τραγασών!! Βρίσκεται το 230-220 π.Χ. στον δρόμο των Δελφικών Δωρεοδόχων και στην πρώιμη ρωμαϊκή εποχή συνοικίζει και αυτή (188-171 π.Χ.) την Αλεξάνδρεια Τρωάδα!

Το ιερό ξαναχτίζεται μετά από αυτό, η φήμη του αυξάνεται και σίγουρα η Αμαξιτός συνεχίζει να «εκμεταλλεύεται» αυτήν τη φήμη με τις νέες γιορτές στο Σμινθείο. Έτσι τα νομίσματα που κόβει τον δαφνοστεφανωμένο Απόλλωνα έχουν στη μία όψη και τη λύρα του στην άλλη! Μερικά βέβαια έχουν την εξειδίκευση του θεού σαν «κύριου των αρουραίων». Θεωρείται ότι υπήρχε εδώ, δεν υπάρχουν εμφανή ερείπια, μόνο διάσπαρτα ευρήματα, όπως τα νομίσματα με την ελληνική λέξη ΑΜΑΧΙ!!!!!!!!