Ο Δημήτρης Αποστολάκης από τους «Χαΐνηδες» με αφορμή τη σημερινή εμφάνιση του θρυλικού συγκροτήματος στον «Οινοφόρο»:

Ανάμεσα στους Χαΐνηδες, και πάντα ξεχωριστός με το μαντήλι του, ο Δημήτρης Αποστολάκης Ανάμεσα στους Χαΐνηδες, και πάντα ξεχωριστός με το μαντήλι του, ο Δημήτρης Αποστολάκης

«Το ξεβόλεμα φτιάχνει καινούριους εαυτούς, γοητευτικούς και ποιητικούς»

30/08/2017 - 10:07

Δεν αναφέρεται στο «κοινό» των Χαΐνηδων γιατί θεωρεί τη συνήθη αυτή λέξη απαξιωτική για τις εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες που ακούν το θρυλικό αυτό κρητικό συγκρότημα, οι παλαιότεροι από το 1990 όταν δημιουργήθηκε και οι νεότεροι τα τελευταία χρόνια. Και η φρεσκάδα και η νεότητα χαρακτηρίζει το «κοινό» των Χαΐνηδων, των ανατρεπτικών και ανταρτών. Εξάλλου το όνομά τους προέρχεται από την αραβική λέξη «χαΐν» και έφτασε να σημαίνει τον επαναστάτη, τον φυγόδικο, αυτόν που γυρίζει στα βουνά. Με ποιον μιλάμε, λοιπόν; Με το ιδρυτικό μέλος τους, αέναο φιλόσοφο της τέχνης, τον Δημήτρη Αποστολάκη που έχει παρουσιάσει συναυλίες, αλλά και παραστάσεις στη Μυτιλήνη και θεωρεί πολύ ανεβασμένο μορφωτικά (όχι με την έννοια της εκπαίδευσης, αλλά της παιδείας) τον κόσμο του νησιού.

Τι όμως θεωρεί ο Αποστολάκης ότι έχει μείνει σταθερό και αναλλοίωτο και θέλει να διαφυλάξει στην ομάδα αυτή; Σε συνέντευξή του έχει πει: «Οι “Χαΐνηδες” δεν είναι συνονθύλευμα προσώπων. Είναι μια αφελής παιδική ζωγραφιά. Αυτό το σκίτσο, με την έρευνα που απορρέει από την παιδιάστικη περιέργεια και τις καθάριες σχέσεις, δε σκίζεται. Πεθαίνει και αναγεννάται διαρκώς. Δε θέλομε να διαφυλάξομε τίποτα. Αφού η πόλις μας είναι κινούμενη δε χρειάζονται τείχη. Μας προστατεύει η ιερή μας συν-κίνηση».

Θα ήταν μάταιο να τον ρωτήσουμε τι θα παρουσιάσουν σήμερα οι «Χαΐνηδες» στον «Οινοφόρο», αφού ο ίδιος θεωρεί ότι το «τσουκάλι» και το μίγμα της μουσικής σε κάθε παρουσία τους δεν δημιουργείται από τους ίδιους, αλλά και από τους θεατές.

 

Συνέντευξη στην ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ

 

Γιατί οι “Χαΐνηδες” ετοιμάζουν «αντάρτικη» εμφάνιση;

«Ό,τι κι αν κάνουν οι “Χαΐνηδες” είναι αντάρτικη δράση, αφού αυτό α) διασφαλίζεται από το όνομα τους, β) από την όλη τους πορεία, που είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας που εκκινά από μια παιδιάστικη περιέργεια για την εξερεύνηση του αγνώστου και όχι από κάποια κερδοσκοπική μανία όπως είθισται στο χρησιμοθηρικό, καταναλωτικό μας κόσμο και γ) από την αντισυμβατική ζωή τους, που είναι λιτή, με ισότητα αμοιβών και χωρίς συναλλαγή με οποιαδήποτε μορφή εξουσίας».

 

Από τα πιο αγαπημένα μας τραγούδια ο «Ακροβάτης». «Με τον καιρό να ’ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς» λέει ο στίχος. Είναι εύκολο αυτό σήμερα;

«Ποτέ δεν ήταν εύκολο. Η εργασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας ανέκαθεν ήταν να θυμίζει στο “κοινωνικόν”, που θεοποιεί τη σιγουριά και την ασφάλεια, ότι υπάρχει και το απόλυτο μέτρο, το “φυσικόν”, που ευφορείται από την αέναη αλλαγή και το διαρκή πειραματισμό. Η συν-κίνηση της τέχνης οδηγεί το υποκείμενο σε αμφισβήτηση της συνήθειας, κι αυτό ήταν πάντα δύσκολο, γιατί το ξεβόλεμα φτιάχνει καινούριους εαυτούς, γοητευτικούς και ποιητικούς, σ’ ένα γερασμένο, πεζό, αυτοκαταστροφικό κοινωνικό σύστημα που επιζητά να αναπαράγει αυτιστικά και φοβικά τον παλιό, δυσλειτουργικό εαυτό του».

 

Τι έχετε ακούσει για το νησί μας και πώς αισθάνεστε που θα τραγουδήσετε εδώ;

«Οι μουσικοί καταλαβαίνουν τον κόσμο με τη μουσική, που είναι ρασιοναλιστική και ιρρασιοναλιστική προσέγγιση ταυτόχρονα. Από τα αρχαία χρόνια με την ποίηση της Σαπφούς μέχρι σήμερα, αμανέδες, σαντούρια, ούτια, χάλκινα πνευστά, είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς ότι η Μυτιλήνη είναι ένα μοναδικό σταυροδρόμι πολιτισμών και μια αφήγηση τεραστίου εύρους και εξαιρετικής ευαισθησίας».

 

Τι σας κρατά μαζί;

«Οι καθαρές διαλεκτικές σχέσεις. Η ιερή οικονομία της ομάδας, που εδράζεται στην αρμονία μεταξύ αυτών που σκεφτόμαστε, αυτών που λέμε και αυτών που κάνουμε».

 

Ένα σχόλιο για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας.

«Έχομε την πικρή χαρά ότι είχαμε προβλέψει την κρίση από τη δεκαετία του ’90. Η κρίση δεν είναι οικονομική, αλλά βαθύτατα πολιτισμική. Ο πλανήτης εγκυμονεί ένα καινούριο εαυτό, μακριά από τις θέρμες του ανταγωνιστικού βαλτότοπου, που οδηγεί στη μοναξιά, στο φόβο, στην κατάθλιψη. Πιστεύω στην αυτενέργεια αυτών που παίρνουν την ευθύνη του χώρου δράσης τους. Αυτοί είναι οι “νέοι”. Οι “νέοι” δεν είναι οι μικροί σε ηλικία, αλλά αυτοί που κινούνται με το μυαλό, την καρδιά ή το κορμί».

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey