Η Ένωση Θεατρικών Πολιτιστικών Σωματείων Λέσβου «ΘΕΣΙΣ» διοργανώνει φέτος τον κοινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου του 2018 με εκδηλώσεις με τον γενικό τίτλο «Το θέατρο εναντίον κάθε μορφής φασισμού». Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν την Δευτέρα 26 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης με ώρα έναρξης 8.30 το βράδυ.

Για μια ακόμα χρονιά συνεχίζεται -και αφιερώνεται σε ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα- ένας θεσμός που διοργανώνεται με επιτυχία τα τελευταία χρόνια από την Ένωση Θεατρικών Πολιτιστικών Σωματείων Λέσβου. Φέτος συμμετέχουν 10 ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες του νησιού μας από τις οποίες οι 2 με τα παιδικά τους τμήματα.

Ο φετινός εορτασμός που τελεί υπό την αιγίδα του ΝΠΔΔ Πολιτισμού, Παιδείας και Αθλητισμού του Δήμου Λέσβου και διοργανώνεται με τη συνεργασία της Αντιδημαρχίας πολιτισμού του Δήμου Λέσβου θα είναι και πάλι με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, και μετά το Δημοτικό Θέατρο της Μυτιλήνης στις 26 Μαρτίου, θα ταξιδέψει και σε θεατρικές σκηνές των χωριών της Λέσβου.

Η περιοδεία της εκδήλωσης θα γίνει συγκεκριμένα:

- Το Σάββατο 31 Μαρτίου στην Καλλονή.

- Την Κυριακή 1 Απριλίου στο Μεσότοπο.

- Το Σάββατο 14 Απριλίου στο Μόλυβο.

- Την Κυριακή 15 Απριλίου στο Πλωμάρι.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης τη Δευτέρα 26 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης περιλαμβάνει τα παρακάτω:

- Διάβασμα του μηνύματος της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2018.

- Το παιδικό θεατρικό εργαστήρι της Αγίας Παρασκευής παρουσιάζει ένα απόσπασμα από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή.

- Ο θεατρικός σύλλογος «Περί Έργων» της Μήθυμνας (παιδική σκηνή) παρουσιάζει ένα διασκευασμένο απόσπασμα από το έργο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο.

- Η θεατρική ομάδα Μυτιλήνης «Άστεγοι» παρουσιάζει το «Απονομή Δικαιοσύνης» από το «Τρόμος και Αθλιότητα του Γ' Ράιχ» του Μπέρτολτ Μπρεχτ.

- Ο θεατρικός όμιλος Πέτρας παρουσιάζει το «Fur Elize» (απόσπασμα από το « Κοίτα τους» του Μάριου Ποντίκα).

- Το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Λέσβου παρουσιάζει αποσπάσματα από το έργο «Tέφρα και σκιά» του Χάρολντ Πίντερ.

- Ο Εκπολιτιστικός Θεατρικός Όμιλος Καλλονής (ΕΘΟΚ) παρουσιάζει το θεατρικό δρώμενο «Σώπα…μη μιλάς» με αφορμή το ποίημα του Ασίζ Νεσίν και σε κείμενα Νόρας Πυλόρωφ Πυλαρινού, Χριστοφόρου Παπακαλιάτη και Σάκη Σερέφα.

- Η θεατρική ομάδα Μυτιλήνης «ΠΑΣΠAΡTΟΥ» παρουσιάζει απόσπασμα από το έργο «Ρινόκερος» του Ευγένιου Ιονέσκο.

- Η θεατρική ομάδα του ΦΟΜ «Ο Θεόφιλος» παρουσιάζει το θεατρικό δρώμενο «Πέτρα που κυλάει χόρτα δε μαζεύει…» σε σύλληψη της ομάδας.

- Η θεατρική σκηνή του Αναγνωστηρίου «Ανάπτυξη» της Αγιάσου παρουσιάζει απόσπασμα ατό το μονόπρακτο «Η Εβραία» από το «Τρόμος και Αθλιότητα του Γ' Ράιχ» του Μπέρτολτ Μπρεχτ.

- Η θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Παγγεραγωτικού Συλλόγου Γέρας παρουσιάζει το έργο «Μικροί φασίστες» της Μαρίας Τσουπή (διασκευή).

 «Το θέατρο εναντίον κάθε μορφής φασισμού»

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος το για να γράψει το μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο.

Κατά καιρούς μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλερ, Λόρενς Ολίβιε, Πίτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Τζούντι Ντεντς, Τζον Μάλκοβιτς, Ντάριο Φο, Ιζαμπέλ Ιπέρ κ.ά..

Ο Βρετανός ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης και συνιδρυτής του Theatre de Complicite, Σάιμον ΜακΜπέρνι είναι ο Ευρωπαίος εκπρόσωπος της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου με μήνυμα ενάντια στον φασισμό. Με αναφορά στην Επίδαυρο, γράφει: «Το νόημα της λέξης drama προέρχεται από το ελληνικό «δραν», που σημαίνει «ενεργώ» και η λέξη θέατρο γεννιέται από το ελληνικό «Θεάτρων», που στην κυριολεξία σημαίνει το χώρο οπού κάποιος θεάται (βλέπει, παρατηρεί). Έναν χώρο οπού όχι μονό κοιτάζουμε, αλλά βλέπουμε, λαμβάνουμε και αντιλαμβανόμαστε.

2.400 χρόνια πριν, ο Πολύκλειτος ο νεότερος σχεδίασε το σπουδαίο θέατρο της Επιδαύρου. Αυτό το υπαίθριο θέατρο, που μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι 14.000 ανθρώπους, διέθετε μια ακουστική αξιοθαύμαστη. Ένα άναμμα σπίρτου στο κέντρο της σκηνής μπορεί να ακουστεί σε όλες τις 14.000 θέσεις. Όπως συνηθιζόταν στα ελληνικά θέατρα, όταν έβλεπες τους ηθοποιούς, έβλεπες μαζί και το τοπίο γύρω από το θέατρο και πέρα στον ορίζοντα. Μέσα σε εκείνο συγκεντρώθηκαν ταυτόχρονα όχι μονό ορισμένες όψεις του Ελληνικού Κόσμου, η κοινότητα, το θέατρο και το φυσικό τοπίο, αλλά συνενωθήκαν και όλες οι εποχές. Καθώς το έργο ανέσυρε στο παρόν παλιούς μύθους, μπορούσες να κοιτάξεις πάνω από τη σκηνή, σε εκείνο που θα ήταν το απώτερο μέλλον σου. Στη Φύση.»

«Το θέατρο είναι καταφύγιο»

Και σε άλλο σημείο τονίζει: «Την ίδια, όμως, στιγμή που ζούμε σε καιρούς διχασμού και κατακερματισμού, ζούμε και σε εποχή τεράστιας κίνησης. Περισσότερο από ποτέ στην Ιστορία, οι άνθρωποι μετακινούνται, πολύ συχνά τρέπονται σε φυγή, περπατούν, στην ανάγκη, κολυμπούν, μεταναστεύουν παντού στον κόσμο. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Η απάντηση, όπως γνωρίζουμε, είναι να κλείσουμε τα σύνορα. […]

Υπάρχουν πολλοί που λένε πως το θέατρο δεν πρόκειται, ούτε μπορεί να αλλάξει κάτι από όλα αυτά. Όμως το θέατρο δεν θα φύγει. Γιατί το θέατρο είναι χώρος. Καταφύγιο, τολμώ να πω. Εκεί όπου οι άνθρωποι συναθροίζονται και αμέσως σχηματίζουν κοινότητες»