Κατερίνα Ευσταθίου-Σελάχα - Γιώργος Τυρίκος-Εργάς

Το βατραχέλι (Εικονογράφηση: Έφη Λαδιά)

Εκδόσεις Πατάκη

Αθήνα 2017, σελ. 36

«Μια φορά κι έναν καιρό πριν από λίγα χρόνια, ήταν ένας γέρος και μια γριά. Ζούσαν σ’ ένα σπιτάκι στην άκρη ενός χωριού. Όλα τα καλά που ήθελαν στην ζωή τους, τα είχαν. Το μόνο πράγμα που τους έλειπε για να είναι ευτυχισμένοι ήταν ένα παιδάκι. «Αχ, ας είχαμε ένα παιδάκι και ας ήταν βατραχέλι!» έλεγαν ο γέρος και η γριά. Μια μέρα χτυπάει η πόρτα. Ανοίγει ο γέρος, και τι αντικρίζει! «Γριά, έλα να δεις!». Ήταν ένα μικρό βατραχέλι, πράσινο και πιτσιλωτό. «Καλώς το βατραχέλι!» είπε η γριά. «Θέλεις να σου φτιάξω κάτι να φας;».

«Κουάξ, πεινάω πολύ!» είπε το βατραχέλι και, χοπ, έδωσε ένα σάλτο και μπήκε στο σπίτι. «Βατραχέλι» είπε ο γέρος «μήπως και η μαμά βατραχίνα και ο μπαμπάς βάτραχος θα σε ψάχνουν και θα ανησυχούν;». «Δεν έχω μπαμπά και μαμά!» απάντησε το βατραχέλι. «Είμαι μόνο μου, ολομόναχο».

Με τα παραπάνω ξεκινάει το παραδοσιακό παραμύθι από τη Λέσβο που εξαιρετικά κατέγραψαν η Κατερίνα Ευσταθίου-Σελάχα και ο Γιώργος Τυρίκος-Εργάς και θαυμάσια εικονογράφησε η Έφη Λαδιά.

Οι αναγνώστες μικροί και μεγάλοι, θα διαβάσουν στη συνέχεια πως ο γέρος και η γριά αγάπησαν και μεγάλωσαν το βατραχέλι, πόσο στεναχωρήθηκαν αυτοί και όλο το χωριό όταν το έχασαν και πόσο χάρηκαν όταν το βρήκαν. Πρόκειται για ένα παραμύθι για την αλληλεγγύη, που μιλάει μία και μόνη γλώσσα παντού. Τη γλώσσα της αγάπης..

Το παραμύθι είναι μεταφρασμένο στα αραβικά. Οι συγγραφείς και οι μεταφραστές χαρίζουν τα έσοδα από αυτό το βιβλίο, στην «Αγκαλιά».

Γιώτα Αργυροπούλου

Για Σίκινο, Ανάφη, Αμοργό (ποιήματα)

Εκδόσεις Gutenberg

Αθήνα 2017, σελ. 75

Νέα ποιητική συλλογή από την Καλαματιανή φιλόλογο και σπουδαία ποιήτρια Γιώτα Αργυροπούλου. Ως μικρό δείγμα αντιγράφω το ποίημα «Λέσβος Αιολίς»: «Μες στα σαντούρια, τα βιολιά/ στο Μανταμάδο/ ηνίοχοι είχαν ανοίξει το χορό/ όρθιοι πάνω στα άλογα.// Βγήκε και χόρεψε μπροστά μια μικροδέματη/ κατράμι - κι όμως, ο τόπος άστραψε./ Έσυρε δύο - καν τρεις χορούς/ έδωσε τη σειρά σ’ άλλα κορίτσια ολάνθιστα.// Κι όπως κοιτούσα θαμπωμένη/ Ψάπφα του μέλους/ συστήθηκε ψιθυριστά/ χάθηκε στο πανηγύρι».

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

- Αντώνης Ν. Δουκέλλης: «Σταβέντο και σοφράνο» (Διηγήματα), Εκδόσεις «Άπαρσις», Αθήνα 2017, σελ. 445.

- «Φιλοτελική Λέσβος», περιοδικό της Φιλοτελικής Εταιρείας Λέσβου, τεύχος 264/Ιανουάριος-Μάρτιος 2017, σελ. 31.