«Το ‘χασα γιε μ’ το σπίτι μ’»! Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα που μας είπε μια γιαγιά που συναντήσαμε στην νότια έξοδο της Βρίσας. Ήταν από τους «τυχερούς» της χθεσινής ημέρας. Επέζησε από το σεισμό παρά την ολική καταστροφή του σπιτιού που είχε φτιάξει με τους κόπους μιας ζωής. Την μάζεψαν οι δικοί της άνθρωποι (η Περιφερειακή Σύμβουλος Μαρία Νικολάρα) και θα την φιλοξενήσουν όσο χρειαστεί. Πολλά ανάλογα περιστατικά είδαμε στις τρεις ώρες που βρεθήκαμε στην Βρίσα χθες το απόγευμα. Άλλοι μεταφέρθηκαν σε γειτονικά χωριά, άλλοι στην Μυτιλήνη όπου βρίσκονται συγγενείς και φίλοι. Ωστόσο είναι πολλοί αυτοί που μένουν πίσω χωρίς να έχουν σπίτι. Κάποιοι θα μετακομίσουν στα εξοχικά σπίτια που έχουν στα Βατερά. Πολλοί θα κοιμηθούν στο γήπεδο του Πολιχνίτου, όπου δημιουργείται ένας πρόχειρος καταυλισμός.

Βίντεο-Φωτογραφίες: Ιγνάτης Τσικνής

Οι κάτοικοι του χωριού μας έλεγαν ότι δεν μπορεί να μείνουν σε σκηνές υπερήλικες άνθρωποι, με χρόνια προβλήματα υγείας που χρειάζονται συνεχή φροντίδα. Είναι άμεση ανάγκη όσοι δεν έχουν σπίτι να μεταφερθούν στα ξενοδοχεία των Βατερών που έτσι κι αλλιώς αυτή την περίοδο δεν έχουν τουρίστες.

Αυτή την ώρα η πρώτη προτεραιότητα είναι οι άνθρωποι.

Η καταστροφή στο χωριό είναι σχεδόν ολική. Πιθανότατα τις επόμενες ημέρες, όταν θα γίνει η εκτίμηση της κατάστασης, η συντριπτική πλειοψηφία των σπιτιών του χωριού, ακόμη κι αυτά που δεν έχουν καταρρεύσει, θα χαρακτηριστούν ακατοίκητα.

Ολική είναι η καταστροφή του σχολείου του χωριού. Οι δύο αστυνομικοί που συναντήσαμε στον περίβολο μας είπαν: «ευτυχώς την ώρα του σεισμού δεν υπήρχαν παιδιά στο σχολείο». Οι εξωτερικοί τοίχοι του σχολείου έχουν καταρρεύσει. Η σκεπή του σχολείου στέκονταν στην θέση της στηριζόμενη στις μεσοτοιχίες.

Περπατώντας ανάμεσα στα χαλάσματα κατεβήκαμε από το σχολείο στο κέντρο του χωριού, στο πλάτανο και το κάτω μέρος του χωριού. Εκεί όπου δεν υπάρχει όρθιο ούτε καφενείο, ούτε σπίτι.

Μηχανήματα του στρατού και του Δήμου είχαν από ώρα ξεκινήσει τις προσπάθειες να καθαρίσουν τους δρόμους του χωριού από τα χαλάσματα. Η αστυνομία μάταια προσπαθούσε να πείσει τους κατοίκους πως πρέπει να απομακρυνθούν από το χωριό καθώς υπήρχε πολύ μεγάλος κίνδυνος κατάρρευσης ετοιμόρροπων κτισμάτων.

Λίγο πριν την πλατεία του χωριού συναντήσαμε τον πρόεδρο του ΟΑΣΠ Ευθύμιο Λέκκα ο οποίος όταν ρωτήθηκε γιατί στη Βρίσα τόσο μεγάλη καταστροφή είπε: «Τα εδάφη στη συγκεκριμένη περιοχή είναι χαλαρά, ο υδροφόρος ορίζοντας είναι υψηλός και το χωριό είναι πολύ κοντά στο επίκεντρο του σεισμού».

Μερικά μέτρα πιο πέρα εκτυλίσσονταν η πιο θλιβερή σκηνή του δράματος. Οι άνδρες της πυροσβεστικής έβγαζαν από τα χαλάσματα ενός σπιτιού νεκρή μια γυναίκα. Οι δικοί της άνθρωποι μάθαιναν εκείνη την ώρα ότι ανασύρονταν νεκρή. Η ώρα ήταν ήδη 8.30 το βράδυ.

Ο πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Αριστείδης Ταξείδης, του οποίου το σπίτι είναι ένα από αυτά που καταστράφηκαν μας είπε πως έχει ζήσει τρεις σεισμούς στην ζωή του. Αυτός ήταν πιο καταστροφικός για το χωριό του. Με αυτή την διαπίστωση συμφωνούσαν και οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού.