Η πρόεδρος του «Θεομήτωρ», Κατερίνα Βόλτσιου μιλά στο «Ε», εφόλης της ύλης:

Η πρόεδρος του «Θεομήτωρ» Κατερίνα Βόλτσιου μιλά στο «Ε» Η πρόεδρος του «Θεομήτωρ» Κατερίνα Βόλτσιου μιλά στο «Ε»

«Η Αγιάσος έχει αποδεχτεί τη διαφορετικότητα μέσα από το Ίδρυμα»

04/11/2017 - 16:10

 

Πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικής Πρόνοιας Βορείου Αιγαίου, στην Αγιάσο, εκπρόσωπος της «Αλληλεγγύης για όλους» στη Μυτιλήνη, αλλά και εμψυχώτρια της ιδέας των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων ανέλαβε το τιμόνι του Ιδρύματος «Θεομήτωρ» στις 13 Απριλίου του 2017. «Είχα άγνοια κινδύνου» λέει χαριτολογώντας στην εφημερίδα μας, η Κατερίνα Βόλτσιου ξεκινώντας τη συζήτηση μαζί μας. Ανέλαβε μετά από συνοπτικές διαδικασίες τη θέση και μετά από την τρίτη κατά σειρά παραίτηση του Προκόπη Μαϊστρέλλη, που έγινε αποδεκτή. Αν και συνάντησε επιφυλακτικότητα αρχικά από το περιβάλλον του Ιδρύματος, επειδή προσαρμόζεται εύκολα, κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη του προσωπικού. Εξάλλου οργανωτικές και διοικητικές δεξιότητες είχε αναπτύξει από το γραφείο έκδοσης οικοδομικών αδειών που είχε, αλλά και από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που είχε επιφορτιστεί με την οργάνωσή του. Εφόδιό της όμως θεωρεί την έννοια της για τους ευάλωτους ανθρώπους. Αρκετοί ήταν εκείνοι που τη συμβούλεψαν να μην αναλάβει γιατί είναι δύσκολη θέση, αλλά εκείνη επισημαίνει ότι δεν το έχει μετανιώσει.

 

Για τον θάνατο των τροφίμων

Για τους προκατόχους της δεν θέλησε να σχολιάσει περαιτέρω, πλην του ότι ο κ. Μαϊστρέλλης δεν άντεξε το περιστατικό με τη φωτιά και τα όσα ακολούθησαν με το θάνατο των τροφίμων και παραιτήθηκε. Για την Άννα Γουδέλλη επεσήμανε ότι ήταν εκείνη που προχώρησε τις διαδικασίες για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτηρίου. Για την ΕΔΕ που ακολούθησε δεν ήθελε να αναφερθεί γιατί υπάγεται στην αρμοδιότητα του υπουργείου, σχολίασε όμως ότι οι τρόφιμοι έφυγαν από το Ίδρυμα «με κάποιο έγκαυμα, αλλά πέθαναν από σηψαιμία. Όμως αυτό είναι ιατρικό ζήτημα, δεν μπορώ να γνωρίζω».

Έχοντας συμπληρώσει έξι μήνες στην προεδρία του Ιδρύματος, η Κατερίνα Βόλτσιου μιλά στο «Ε» σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, λύνοντας αρκετές απορίες μας.

 

Πώς το περιστατικό με τη φωτιά και τον θάνατο των τροφίμων επηρέασε την είσοδό σας στο Ίδρυμα;

«Δεν παρακολουθούσα το Facebook και τα δημοσιεύματα εκεί. Πήγα εκεί με ανοιχτά χαρτιά. Επειδή ο θάνατος είναι φόβος, τα άφησα όλα πίσω και ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω νέα πράγματα. Οι εργαζόμενοι από την άλλη ήταν επιφυλακτικοί, αλλά όταν άρχισα να μιλάω με όλους με εμπιστεύτηκαν. Είμαι πολλές ώρες πάνω κι έχω ανοιχτό γραφείο για όποιον θέλει. Επίσης θεωρώ ότι όταν είσαι Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας δεν είσαι δημόσιο. Εγώ δεν έχω περάσει από το δημόσιο ποτέ. Λέω στους εργαζόμενους να κάνουν διάλειμμα, αλλά όταν δουλεύουν πρέπει να δίνουν ένα κομμάτι από την ψυχή τους, αλλιώς δεν γίνεται. Εξάλλου η αλληλεγγύη είναι στο dna μας, όπως και το φιλότιμο, κι αυτό πρέπει να βγαίνει».

 

Νέος οργανισμός για 120 τροφίμους

 

Είναι επαρκές το προσωπικό;

«Είναι περίπου 60 άτομα, αλλά κάποιοι απουσιάζουν με αναρρωτική. Αν ήμασταν άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα έλεγα ότι είμαστε πάρα πολύ λίγοι. Αλλά αν δούμε το πλαίσιο στο οποίο κινούμαστε εθνικά, η δυνατότητα στελέχωσης του Κέντρου Βορείου Αιγαίου είναι πολύ καλή σε σχέση με άλλα κέντρα που οι εργαζόμενοι δεν παίρνουν καν ρεπό. Όμως με τον καινούριο Οργανισμό που επιμελήθηκα γιατί ο παλιός ήταν ουτοπικός είχε έναν εργαζόμενο ανά έναν περιθαλπόμενο, αυτά τα πληρώνουμε εσύ κι εγώ, κι αυτό δεν είναι εφικτό. Μαζί με τον εκπρόσωπο των εργαζομένων καταρτίσαμε έναν Οργανισμό που θεωρώ ότι μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του Κέντρου για την επόμενη 20ετία και να φιλοξενήσει 120 τροφίμους. (σ.σ. σήμερα είναι 79)».

 

Το «Θεομήτωρ» υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, σωστά;

«Πριν από το 2013 υπήρχαν πάνω από 400 κέντρα πρόνοιας στην Ελλάδα. Στη συνέχεια έγινε η ενοποίησή τους, παρά τη διασπορά τους και πλέον υπάρχουν 13. Είναι δημοσίου δικαίου. Όλες οι οργανικές θέσεις πληρώνονται απευθείας από το κεντρικό ταμείο του κράτους.

Τα Κέντρα πρόνοιας φιλοξενούν ευάλωτες περιπτώσεις. Παλιότερα υπάγονταν στο υπουργείο Υγείας, ενώ τώρα στο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης. Εμείς πέραν των ευάλωτων περιπτώσεων έχουμε και ψυχιατρικές, που όπως και όλα τα Κέντρα δεν μπορούμε να τις υποστηρίξουμε. Φυσικά τους ανθρώπους τους γνωρίζουμε προσωπικά και δεν μπορούμε να τους πετάξουμε στο δρόμο και από την άλλοι οι κατάλληλοι ξενώνες είναι γεμάτοι και υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής. Άρα αυτό δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στη διαχείριση της βάρδιας. Μάλιστα όπως πρόσφατα μου επεσήμανε γιατρός, οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση, όσο μεγαλώνουν γίνονται και πιο επιθετικοί. Και γι’ αυτό η διοίκηση πρέπει να είναι δίπλα στους εργαζομένους, αλλά και να δουλεύει καινούρια πράγματα.

 

Κεραμική και εκδρομές

 

Ήδη δουλέψαμε πιλοτικά ένα πρόγραμμα κεραμικής το καλοκαίρι και πήγε πολύ καλά με τον συντονισμό του εργοθεραπευτή μας, Χρήστου Μούτση. Δυο φορές την εβδομάδα τους κατεβάζουμε για καφέ. Τους αρέσει πάρα πολύ ο καφές με το τοστάκι. Έχουμε πραγματοποιήσει δύο εκδρομές από τότε που ανέλαβα, μία στην Κάγια και στον Ταξιάρχη και μία στη Νυφίδα. Γενικά τους αρέσει να εκκλησιάζονται, το θείο είναι κάτι που τους ελκύει, αλλά και να τρων γλυκά και να καπνίζουν. Κάποιους που είναι σε πολύ καλή κατάσταση, ο οδηγός τους ανεβάζει 9 το πρωί στο χωριό, στο καφενείο και στις 12 τους κατεβάζει. Δεν θέλω να κυκλοφορούν μόνοι τους γιατί μπορεί να γίνει οτιδήποτε. Τώρα ετοιμάζουμε κεριά και χριστουγεννιάτικες κάρτες ενόψει γιορτών».

 

Και η καθημερινότητα πώς είναι;

«Προσπαθούμε να έχουμε όσο το δυνατό περισσότερες δραστηριότητες, αλλά και ένα καλό περιβάλλον για τους περιθαλπόμενους. Το κτήριο είναι πάρα πολύ ωραίο και προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε κάθε χώρο του. Έχουμε έναν μεγάλο αμπελώνα που θα οργωθεί και θα κλαδευτεί για να έχουμε σταφύλια. Μαζεύουμε τα καρύδια, χρησιμοποιούμε τα φρούτα μας. Μάλιστα τις προάλλες, χρησιμοποιώντας τα καρύδια που μαζέψαμε, δύο παλιές εργαζόμενες με σύμβαση ήρθαν και έφτιαξαν λουκουμάδες για όλο το Ίδρυμα, κάτι που μας συγκίνησε όλους. Το μενού επίσης είναι πολύ καλό, με πίτες, όσπρια και πλούσιο σε ποικιλία, διατροφική αξία και γεύσεις.

Εγώ εξαρχής με το που ανέβηκα πάνω ήθελα να αναπτύξω τη συλλογικότητα όλων, το κομμάτι του “είμαστε”. Μια τέτοια κοινωνία μόνο προχωρά και εξελίσσεται. Επίσης το πλαίσιο δεν μπορεί να είναι απλώς τυπικό και αυστηρό. Όλα τα περιστατικά θέλουν προσοχή, αγάπη και αγκαλιές».

 

Για τη μονάδα ασυνόδευτων προσφύγων

 

 

Πώς βλέπετε τη συζήτηση που διεξάγεται γύρω από την ίδρυση μονάδας ανήλικων και ασυνόδευτων προσφύγων;

«Η συζήτηση αυτή είχε ξεκινήσει από το 2016. Είχε κινηθεί η διαδικασία και απ’ όσο γνωρίζω ο μόνος όρος που έμπαινε ήταν να μη δοθεί σε ΜΚΟ. Από τη στιγμή που βρέθηκε λύση χρηματοδότησης για να μην καταρρεύσει το κτήριο είναι μια σημαντική εξέλιξη. Μιλώ για το κτήριο, δίπλα στο γήπεδο, όπου έμεναν μόνιμα οι τρόφιμοι πριν μεταφερθούν στο πρώην Σανατόριο που ανακαινίστηκε. Παρά τις όποιες αντιδράσεις, κανένας Αγιασώτης δεν θέλει να δει το κτήριο να καταρρεύσει γιατί πρέπει να πούμε ότι βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση.

Παραχωρήσαμε στο υπουργείο μας τη χρήση του κτηρίου για ένα διάστημα, ώστε να φτιαχτεί με κονδύλια ευρωπαϊκά -αφού χρήματα δεν έχουμε εμείς- σε συνεργασία με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη φάση των μελετών. Δεν υπάρχει καμία άλλη ενημέρωση και θα ήταν πρώιμο να βγούμε σε συμπεράσματα σε σχέση με τον τρόπο και το χρόνο λειτουργίας ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Από κει και πέρα για μένα ένας ανήλικος πρόσφυγας είναι διπλά ευάλωτος. Ήρθε για να ξεφύγει από το θάνατο και είναι ακόμα παιδί. Εμείς σαν άνθρωποι πρέπει να το σκεφτούμε και σαν φορέας να εγκύψουμε σε αυτό. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Τώρα το αν το ποιοτικό χαρακτηριστικό των προσφύγων που θα έρθουν είναι δύσκολο, αυτό κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει».

 

Πώς σχολιάζετε το ψήφισμα του τοπικού συμβουλίου της Αγιάσου που έχει ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας μονάδας;

«Το έγγραφο αυτό έχει σταλεί πολλές φορές, και μάλιστα με το ίδιο περιεχόμενο. Αυτό που λέει το ψήφισμα ότι όλοι οι Αγιασώτες αρνούνται αυτή τη μονάδα, νομίζω ότι δεν ισχύει. Γνωρίζω τουλάχιστον 20 ανθρώπους που δεν το αρνούνται και φαντάζομαι θα υπάρχουν κι άλλοι, άρα δεν είναι όλοι. Δεν έγινε κάποιο δημοψήφισμα για να βγαίνουν συμπεράσματα. Μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν επιφυλάξεις, αλλά από την άλλη υπάρχουν και δεσμεύσεις από πλευράς υπουργείου.

Επίσης θεωρώ ότι η κοινωνία της Αγιάσου έχει αποδεχτεί τη διαφορετικότητα μέσα από το Ίδρυμα. Ναι, η Αγιάσος παλιότερα ήταν μια απομονωμένη κοινωνία, όμως αυτή την αίσθηση έχω».

 

Συνεργάζεστε με επιτυχία με το υπουργείο;

«Έχω καλή συνεργασία, μπορώ να πω ότι συνεννοούμαι που είναι και το πιο σημαντικό. Είχα ζητήματα που έπρεπε να θέσω, σε συγκεκριμένη συνάντηση που έγινε με την κ. Φωτίου. Κατέθεσα προτάσεις σε σχέση με το ρόλο των Κέντρων Πρόνοιας, προχωρήσαμε σε συντονισμό για την αναμόρφωση του Οργανισμού του Ιδρύματος. Η συνεργασία πηγαίνει καλά. Φυσικά γνωρίζω πού βρίσκομαι. Δεν λέω ότι δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα τα πράγματα, αλλά ξέρω σίγουρα ότι θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Και πιστεύω ότι στο μέτρο της δυνατότητας, γίνεται το καλύτερο που μπορεί».

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey