Η σημερινή ημέρα 4η Απριλίου έχει αφιερωθεί στα αδέσποτα ζώα. Η Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων καθιερώθηκε με πρωτοβουλία των ολλανδικών φιλοζωικών οργανώσεων το 2010 για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με την τύχη των 600 εκατομμυρίων αδέσποτων που υπολογίζεται ότι διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες στον πλανήτη μας.

Οι φιλοζωικές οργανώσεις καλούν τον καθένα μας να υιοθετήσει ένα ζώο ή να συνδράμει σε προγράμματα και καμπάνιες για την προστασία τους.

Έντονο είναι το πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα στη Μυτιλήνη, όπως διαπιστώνουν πολίτες και φορείς που ασχολούνται με το ζήτημα.

Δυστυχώς όπως συνήθως συμβαίνει με τα περισσότερα προβλήματα έτσι και αυτό των αδέσποτων περιβάλλεται από παρερμηνείες και δογματισμούς που έχουν ως αποτέλεσμα πιο πολύ να αποπροσανατολίζουν και να επιφέρουν πολεμική για το θέμα.

Το ζητούμενο όμως είναι να διατυπωθούν αρχικά και στη συνέχεια να εφαρμοστούν εφικτές και εφαρμόσιμες λύσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί ένα ζήτημα που αποτελεί μέρος της εικόνας μας ως πολίτες.

Διατυπώνοντας αυτό διαφορετικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη ρήση αυτή του Μαχάτμα Γκάντι: «O πολιτισμός και το μεγαλείο ενός λαού φαίνεται από τη συμπεριφορά του στα ζώα».

Σε αυτό το πλαίσιο το «Ε» ζήτησε τη γνώμη ανθρώπων με μεγάλη εμπειρία στο θέμα αυτό, υποβάλλοντας σε όλους το απλό ερώτημα τι θα πρέπει να γίνει, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των αδέσποτων ζώων.

Όπως θα διαπιστώσετε λύσεις ρεαλιστικές και απλές υπάρχουν για το ζήτημα και μάλιστα οι απόψεις των εμπλεκόμενων με το ζήτημα συμπλέουν. Δυστυχώς όμως δεν εφαρμόζονται.

Φιλοζωικός Σύλλογος «Ο Πάνας»
Τη σωστή ενημέρωση των πολιτών για το ζήτημα και την εφαρμογή της υποχρεωτικής σήμανσης επισημαίνει ως τους δύο βασικότερους παράγοντες για την επίλυση του ζητήματος η Βασιλική Καζλάρη από τον Φιλοζωικό Σύλλογο Λέσβου «ο Πάνας». Όπως μας εξηγεί η ίδια: «Το πρόβλημα δεν ξεκινά από τα αδέσποτα.

Το πρόβλημα είναι τα ζώα που εγκαταλείπονται κάθε χρονιά. Άμεσα θα πρέπει να εφαρμοστεί ο σχετικός νόμος και οι κτηνίατροι να σταματήσουν να εξετάζουν σκυλιά, αν αυτά δε φέρουν την ειδική σήμανση (σ.σ. γνωστό και ως τσιπ). Επίσης οι κτηνίατροι μαζί με τα εμβόλια και τη σήμανση οφείλουν να καταστήσουν σαφές στους ιδιοκτήτες των ζώων τη σημασία της στείρωσης.

Μόνο έτσι θα δούμε τον αριθμό των αδέσποτων να μειώνεται σημαντικά». Έμφαση δίνεται από την κ. Καζλάρη και στη σωστή ενημέρωση κυρίως όσων ενδιαφέρονται να αποκτήσουν κάποιο ζώο σημειώνοντας: «Πολλοί έχουν την εντύπωση πως ένα ζώο σημαίνει συντροφιά και χαρούμενες στιγμές μόνο.

Πρέπει να ξέρουν όμως πως έχει και ευθύνες και κυρίως έξοδα που δε σταματούν ποτέ. Αυτό το διαπιστώνουν αργά κάποιοι και μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν εγκαταλείπουν τα ζώα τους. Χρειάζεται σωστή και διαρκής ενημέρωση για το θέμα, ώστε όλοι να συνειδητοποιήσουν πως ένα ζώο δημιουργεί υποχρεώσει σαν αυτές ενός μέλους της οικογένειας».

Για την κατάσταση στην πόλη της Μυτιλήνης η κ. Καζλάρη ήταν ιδιαίτερα επικριτική για πρακτικές που ακολουθούνται από συμπολίτες μας αναφέροντας: «Κάποιοι πιστεύοντας πως είναι φιλόζωοι δημιουργούν προβληματικές καταστάσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι στην περιοχή της Φυκιότρυπας, όπου κάποιοι με τη συμπεριφορά τους έχουν μετατρέψει την περιοχή σε ένα ανοιχτό κυνοκομείο. Είναι απαράδεκτο και ο Δήμος πρέπει να παρέμβει».

Φιλοζωικό σωματείο «Η Κιβωτός»

Χωρίς καμία ουσιαστική διαφοροποίηση είναι και οι προτάσεις για το ζήτημα από το φιλοζωικό σωματείο «Η Κιβωτός». Ο Ιωσήφ Μποτετζάγιας αναφέρει χαρακτηριστικά πως το μεγάλο πρόβλημα που συντηρεί το φαινόμενο είναι οι εγκαταλείψεις ζώων, οι οποίες σύμφωνα με τα στοιχεία του Σωματείου ανήλθαν στις 191 από τον περασμένο Ιούνη μέχρι και σήμερα.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ακόμα κι αν φτάναμε να κάναμε πάνω από 400 στειρώσεις το χρόνο στα αδέσποτα της Λέσβου, δηλαδή διπλάσιες από αυτές που γίνονται τώρα, το πρόβλημα δε θα σταματούσε. Για να σταματήσουν οι εγκαταλείψεις θα πρέπει να εφαρμοστεί η υποχρεωτική σήμανση και να γίνονται οι αναγκαίοι έλεγχοι από την αστυνομία.

Οι κτηνίατροι δε θα έπρεπε να εξετάζουν και να δέχονται κανένα ζώο που δε φέρει το ειδικό τσιπάκι ξεκινώντας από τα πολύ μικρά που τους φέρνουν για τα εμβόλια.

Ακόμα οι στειρώσεις θα έπρεπε να είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στα δεσποζόμενα ζώα και γι’ αυτό το λόγο προωθούμε το τελευταίο χρόνο μια δράση προσφέροντας επιδότηση στους ιδιοκτήτες τη μισή τιμή της στείρωσης σε συνεργαζόμενους κτηνιάτρους».

Αναγκαιότητα για τη Μυτιλήνη αποτελεί και ένα κέντρο για μακροχρόνια θεραπεία αδέσποτων, σημειώνει ο κ. Μποτετζάγιας, ο οποίος επίσης τονίζει πως η αστυνομία θα πρέπει επιτέλους να προβαίνει σε ελέγχους για σήμανση των δεσποζόμενων ζώων.

Γιάννης Τσακίρης, κτηνίατρος
Απόλυτα σύμφωνος με το μέτρο της υποχρεωτικής σήμανσης και της εφαρμογής είναι και ο κτηνίατρος, Γιάννης Τσακίρης, έχοντας τεράστια εμπειρία στο ζήτημα. «Οφείλουν οι συνάδελφοι να ελέγχουν τα ζώα που εξετάζουν, αν αυτά φέρουν σήμανση και να μην τα δέχονται, αν δε φέρουν.

Είναι ο μόνος τρόπος να μειωθούν οι εγκαταλείψεις που είναι η βασική αιτία του προβλήματος» αναφέρει ο κ. Τσακίρης και προσθέτει: «το βασικότερο είναι να συνειδητοποιήσουν οι ιδιοκτήτες ότι φέρουν ευθύνες και δεν είναι δυνατόν να εγκαταλείπουν τα ζώα.

Όσες στειρώσεις και να κάνουμε, αν δε σταματήσει το φαινόμενο των εγκαταλείψεων δε θα λυθεί και το πρόβλημα».

Τρεις γραμμές

Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν για τα αδέσποτα ζώα στη Λέσβο, εξ αφορμής της σημερινής (04 Απριλίου) Παγκόσμιας Ημέρας των Αδέσποτων Ζώων. Αλλά νομίζω ότι αρκούν τρεις γραμμές για να καταλάβουμε γιατί υπάρχει πρόβλημα και πώς (ΔΕΝ) θα το λύσουμε.

Η πρώτη γραμμή στο διάγραμμα (με τις τελείες) είναι οι στειρώσεις αδέσποτων ζώων που πραγματοποιήθηκαν στο Κέντρο Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Λέσβου, μεταξύ Ιουνίου 2014 - Μαρτίου 2015. Σύνολο, 132 (θηλυκά) σκυλιά, τα οποία στειρώθηκαν και ξαναγύρισαν στο δρόμο.

Η δεύτερη γραμμή (με τις παύλες) είναι οι υιοθεσίες αδέσποτων σκυλιών που πραγματοποιήθηκαν το ίδιο διάστημα από την «Κιβωτό Μυτιλήνης». Και όταν λέμε υιοθεσίες εννοούμε με χαρτιά, εμβόλια και τσιπ, όχι «έδωσα-το-σκυλάκι-σε-ένα-γνωστό-μου-που-θα-το-αγαπάει». Σύνολο, 85 σκυλιά που βρήκαν σπίτι και έφυγαν από τους δρόμους.

Η τρίτη γραμμή είναι τα ΙΔΙΟΚΤΗΤΑ κουτάβια που βρέθηκαν πεταμένα στα σκουπίδια, κλεισμένα μέσα σε πλαστικές σακούλες, παρατημένα στη μέση του πουθενά, στη Λέσβο. Επαναλαμβάνω: ιδιόκτητα κουτάβια, όχι γέννες από αδέσποτα.  Και αυτά είναι μόνο τα κουτάβια, για τα οποία μάθαμε εμείς στην «Κιβωτό», επειδή κάποιοι επικοινώνησαν μαζί μας ζητώντας βοήθεια: μπορείτε να φανταστείτε πόσα είναι τα κουτάβια που πετάχτηκαν στο δρόμο και για τα οποία δε μάθαμε ποτέ τίποτα. ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ αριθμός, λοιπόν: 191 νέα αδέσποτα στους δρόμους της Λέσβου.   

Συγκρίνετε αυτούς τους αριθμούς. Όπως έγραψα και στην αρχή, χρειάζονται μόνο τρεις γραμμές για να καταλάβετε ποιος φταίει για τα εγκαταλειμμένα σκυλιά, γιατί υπάρχει πρόβλημα με τα αδέσποτα, και πώς (ΔΕΝ) θα το λύσουμε.