Με σταματάτε στο δρόμο και μου λέτε: «Γράψε κάτι για τους ασυνείδητους επαγγελματίες που ρίχνουν τα δίχτυα τους παράνομα, δέκα μέτρα από τους βραχίονες, που δε μας σέβονται ακόμα και όταν μας βλέπουν να ψαρεύουμε και μας παίρνουν τα καλάμια περνώντας.» Σας λέω πως δε γίνεται να βάλει κανείς μυαλό στους ασυνείδητους. Ούτε μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Κάτι «επαγγελματίες» που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν - «επειδή βγάζουμε το ψωμί μας» - δεν τους αλλάζει κανείς. Μόνος τρόπος που υπάρχει, είναι να πάμε αλλού για ψάρεμα, δυστυχώς. Απάτητες ρίβες, κρυφοί γιαλοί, διαλέξτε μια περιοχή που αν βρείτε δίχτυα, να μπορείτε να ψαρέψετε και αλλού, κάπου παραπέρα. Με λύπη μου τα λέω αυτά, δεν υπάρχει νόμος ούτε νοοτροπία στο νησί μας… Ελπίζω μόνο η νέα γενιά ψαράδων να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία σε περιβάλλον και ανθρώπους.