ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ

Από τον αναγνώστη μας Σ.Σ. (τα πλήρη στοιχεία του, στη διάθεση της εφημερίδας) πήραμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή που αφορά στο θέμα των σχολικών εκδρομών.

«Κύριε Διευθυντά,
Θέλω να σας συγχαρώ, γιατί για άλλη μια φορά η εφημερίδα σας αναδεικνύει με θάρρος ένα θέμα που απασχολεί τη νεολαία και τους γονείς του νησιού μας.
Είμαι γονιός δύο παιδιών που φοιτούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον το θέμα με τις σχολικές εκδρομές που θίξατε τον τελευταίο μήνα. Διάβασα και την κατόπιν εορτής απάντηση της αρμόδιας διευθύντριας Περιφερειακής Εκπαίδευσης. Η απάντηση αυτή, χαρακτηριστικό δείγμα μιας χρυσοπληρωμένης κρατικής γραφειοκρατίας που μιλάει για νόμους και προφήτες, για να αποφύγει τις ευθύνες της, μου θύμισε το σοφό λεσβιακό “Γω μπάρμπα τσιούμταν”.
Οι αρμόδιοι της εκπαίδευσης, λοιπόν, δε γνωρίζουν ότι στα σχολεία της Μυτιλήνης ανθεί και θάλλει ομάδα εκπαιδευτικών που ασχολείται εργολαβικά με τις εκδρομές. Δε γνωρίζουν ότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί κάνουν δύο και τρεις εκδρομές το χρόνο, τα παιδιά δε που θα πάρουν μαζί τους, τα δεσμεύουν από το Σεπτέμβριο, πολλές φορές και από την προηγούμενη χρονιά. Δε γνωρίζουν ότι στους πίνακες ανακοινώσεων των σχολείων, αλλά και στα χέρια των παιδιών, δίνονται χαρτιά του τύπου: “Περιβαλλοντικό πρόγραμμα με εκδρομή στη Ρόδο ή στην Κέρκυρα, ή, ή…” ή “Πολιτιστικό Πρόγραμμα με εκδρομή στη Ρώμη ή στην Κωνσταντινούπολη ή…”.
Δε γνωρίζουν ότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί συνεργάζονται και με συγκεκριμένα τουριστικά γραφεία. Δε γνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια τα “καλά” σχολεία συναγωνίζονται ποιο θα κάνει τις περισσότερες και πιο μακρινές εκδρομές. Δε γνωρίζουν ότι σχεδόν κάθε εβδομάδα γίνονται μαθητικοί χοροί γυμνασίων και λυκείων, για να συγκεντρωθούν χρήματα για τις εκδρομές.

Δε γνωρίζουν ότι πολλά από αυτά τα περίφημα προγράμματα είναι αέρας κοπανιστός, αφού τα παιδιά δεν κάνουν τίποτα. Εμένα το παιδί μου συμμετείχε σε τέτοιο πρόγραμμα και μόνο ένα απόγευμα, και αυτό μήνα Μάιο, πήγε στο σχολείο (αλήθεια, ποιος ελέγχει αυτά τα προγράμματα και ποιος εγκρίνει αυτά τα απίθανα θέματα;). Δε γνωρίζουν ότι σε κάποιες περιπτώσεις ο βαθμός του μαθητή συνδέεται με τη συμμετοχή του στην εκδρομή;
Και εντάξει, τα προηγούμενα χρόνια που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, κάποια λεφτά υπήρχαν και τα σκορπούσαμε στις εκδρομές. Τώρα όμως που τα σπίτια δοκιμάζονται από την ανεργία και τα χαράτσια και δεν ξέρουν πώς να τα φέρουν πέρα, είναι δυνατόν κάποιοι να συμπεριφέρονται ως άλλες Μαρίες Αντουανέτες; Είναι δυνατόν να χωρίζουν τους μαθητές και τους γονείς σε αυτούς που έχουν να πληρώσουν και σε αυτούς που δεν έχουν; Είναι δυνατόν σε μέρες που μιλάμε για μαθητικά συσσίτια, κάποιοι να ζητάνε εκατοντάδες ευρώ για ταξιδάκια; Είναι δυνατόν σε μια χώρα που κάθε μήνα ζητιανεύει δανεικά, οι εκπαιδευτικοί να οργανώνουν εκδρομές στην Τουρκία, στη Βουλγαρία, στη Γερμανία, στην Αυστρία και ποιος ξέρει πού αλλού;
Κύριε Διευθυντά,
Δεν υπάρχει γονιός, ακόμα και αυτοί που έχουν να πληρώσουν, που να μην έχει αγανακτήσει με αυτή την κατάσταση που έχει εξελιχθεί σε βραχνά πολλών οικογενειών. Και αυτό που είναι πιο εξοργιστικό, είναι το “δεν ξέρω” και “δεν έχω ευθύνη” των αρμοδίων. Συζητώντας το θέμα με έμπειρο και συνετό εκπαιδευτικό, πήρα την εξής απάντηση: “Εάν αφιέρωναν το 1/20 από το χρόνο που ξόδεψαν για να μαγειρέψουν προκλητικά τις κρίσεις των διευθυντών και το χρόνο που διαθέτουν για να κάνουν κομματικές και προσωπικές εξυπηρετήσεις, θα έβρισκαν τρόπους να λύσουν αυτό το τόσο απλό και συνάμα εξοργιστικά παράλογο θέμα που εκθέτει συλλήβδην τον εκπαιδευτικό κόσμο.”
Θέλω να πιστεύω ότι τα δημοσιεύματά σας θα ταράξουν το τέλμα.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Σ.Σ.»