Μπορεί στην επικαιρότητα από τα τέλη του Γενάρη να βρίσκεται ο επικείμενος «ανασχηματισμός» που θα πραγματοποιήσει ο δήμαρχος στη δημοτική του αρχή και ως εκ τούτου να μονοπωλούν το ενδιαφέρον οι σχετικές συζητήσεις που γίνονται, τα παρασκήνια και γενικά οι εκτιμήσεις για εκείνους που θα έρθουν και εκείνους που θα φύγουν, ωστόσο το μείζον για την κοινή γνώμη ήταν και εξακολουθεί να είναι η αποτελεσματική διαχείριση των δημοτικών υποθέσεων.

Εκείνο δηλαδή που αφορά τους δημότες δεν είναι άλλο από την παραγωγή έργου που καλείται να κάνει η παρούσα δημοτική αρχή στην τελευταία διετία της θητείας της, η οποία θα κρίνει στο μεγαλύτερο βαθμό θετικά ή αρνητικά την εποχή της στη διακυβέρνηση του Δήμου Λέσβου.

Όπως έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, ο σκοπός του επικείμενου ανασχηματισμού πρέπει να είναι να συγκροτηθεί μια ομάδα που θα έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα απ’ αυτήν που έχει επιδείξει ως σήμερα η δημοτική αρχή για να υλοποιηθούν ή να δρομολογηθούν μεταξύ άλλων και οι βασικοί στόχοι του δημάρχου Σπύρου Γαληνού, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι απλά «στόχοι», αλλά δικές του δεσμεύσεις και εξαγγελίες, οι οποίες και πρέπει να υλοποιηθούν.

Με αφορμή, λοιπόν, και την υπόθεση του «Κατσάνειου», που επανήλθε στο προσκήνιο λόγω των στεγαστικών προβλημάτων του σημερινού Μουσικού Σχολείου, το «Ε» θυμίζει τα λόγια… τα μεγάλα που ειπώθηκαν από τη δημοτική αρχή -ελπίζοντας να μην αποδειχθούν «ψεύτικα»- αλλά και τα μεγάλα έργα που εξαγγέλθηκαν και πρέπει πια να εξελιχθούν ουσιαστικά, από το κολυμβητήριο στα Θέρμα και το (νέο) δημαρχείο στο «Κατσάνειο», που πάει -όπως θα δούμε παρακάτω- μαζί με το πάρκινγκ της Οδυσσέα Ελύτη, ως την προοπτική των Αστικών Αναπλάσεων και την κτηριακή αναβάθμιση των σχολείων.

Έτσι, βγαίνει προς τα έξω ανοιχτά πλέον -κάτι που φαίνεται εξάλλου και από τις πρώτες συζητήσεις του δημάρχου με τους συνεργάτες του- ότι ο απώτερος σκοπός του ανασχηματισμού, που θα επιτελεστεί μέσα στις επόμενες περίπου δέκα ημέρες, είναι κυρίως να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή λειτουργία (συνεργασία) του Αναπτυξιακού Προγραμματισμού με την Τεχνική και Οικονομική Υπηρεσία.

Γιατί έχουμε αναφέρει ξανά ότι η πρόκληση του Ειδικού Αναπτυξιακού της κυβέρνησης για τα νησιά του προσφυγικού δίνει για πρώτη φορά στην αυτοδιοίκηση πόρους, τους οποίους όμως εξαρτάται από την ίδια την αυτοδιοίκηση το κατά πόσο έξυπνα και γρήγορα θα κινηθεί για να τους απορροφήσει.

Πάμε λοιπόν να δούμε μέσα στο πλαίσιο αυτό τα μέτωπα που έχει ήδη ανοίξει με ελπιδοφόρες προοπτικές η δημοτική αρχή, εκμεταλλευόμενη την καλή θέληση, όπως διατείνεται, της κυβέρνησης να βάλει πλάτη σε λύσεις για χρόνια προβλήματα.

Κολυμβητήριο στα Θέρμα

Το πιο χαρακτηριστικό πρόβλημα είναι ίσως εκείνο του νέου κολυμβητηρίου στη Μυτιλήνη, που πριν από λίγους μήνες -με την επίσκεψη και του γενικού γραμματέα Αθλητισμού Ιούλιου Συναδινού- μπήκε στις ράγες της υλοποίησης, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση (μέσω ΠΔΕ) ύψους 2,3 εκ. ευρώ και ορίζοντα κατασκευής του (στα Θέρμα) μέσα στο 2018.

Το κολυμβητήριο θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι είναι εξαγγελία του δημάρχου από πριν αναλάβει το Δήμο το 2014 και, μετά από αρκετές (ανεπιτυχείς) απόπειρες, φαίνεται ότι πλέον είναι κοντά στο να δρομολογηθεί η υλοποίησή του. Οι υπηρεσίες του Δήμου βρίσκονται στο στάδιο διεκπεραίωσης της (μπόλικης) γραφειοκρατίας που απαιτεί η προετοιμασία του έργου, με το δήμαρχο και το γενικό γραμματέα Αθλητισμού να δηλώνουν στα τέλη του 2016 πως το έργο θα μπορέσει να δημοπρατηθεί μέσα στο 2017.

Φαινομενικά το έργο αυτό είναι και εκείνο που συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να ολοκληρωθεί μέσα στη θητεία της σημερινής δημοτικής αρχής. Όμως, είναι επίσης φανερό πως τέτοια έργα αθλητισμού, και ειδικά το παρόν, έχουν το επιπλέον πρόβλημα των αστάθμιστων παραγόντων που μπορούν ανά πάσα στιγμή να περιπλέξουν τις διαδικασίες.

Το έχουμε δει εξάλλου πρόσφατα και στην υπόθεση «Ταρλάς». Ως εκ τούτου, η δημοτική αρχή θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από τους δημότες από το αν θα καταφέρει να υλοποιήσει τη δέσμευσή της για κολυμβητήριο μέσα στη διετία που έρχεται. Άλλωστε, είναι σαφές πως στο δημαρχιακό μέγαρο γνωρίζουν πως, αν αποτύχουν σε αυτόν το στόχο, τότε δύσκολα θα μπουν σε διαδικασία να διεκδικήσουν ξανά την ψήφο των δημοτών.

Ανάπλαση Προκυμαίας και ιστορικού κέντρου

Ένα ακόμη έργο, που δεν έχει εξαγγελθεί ακριβώς, αλλά έχει επικοινωνηθεί πως είναι μέσα στους μεγάλους στόχους της σημερινής δημοτικής αρχής, είναι εκείνο που μπορεί να γίνει στο ιστορικό κέντρο και στην Προκυμαία, μέσω του προγράμματος της Βιώσιμης Αστικής Ανάπλασης.

Ως σήμερα, η δημοτική αρχή έχει ξεκινήσει να προετοιμάζει το έδαφος με τις μελέτες (με μέθοδο πάντως που έχει επικριθεί), έχει ολοκληρώσει τη σχετική διαβούλευση και υποτίθεται ότι εδώ και έναν χρόνο «τρέχει» το στοίχημα των Αστικών Αναπλάσεων, ευρισκόμενη σε στενή συνεργασία και με την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας, με στόχο να κάνει πραγματικότητα την ανάπλαση της Προκυμαίας ή του ιστορικού κέντρου ή και των δύο περιπτώσεων μαζί.

Ο συντελεστής δυσκολίας αυτού του εγχειρήματος φυσικά και είναι υψηλός, όμως κάθε πρόοδος απ’ αυτό το μέτωπο θα αναγνωριστεί ως θετική. Αντίθετα, η όποια κωλυσιεργία θα αποτελέσει πεδίο έντονης κριτικής, καθώς οι Μυτιληνιοί πλέον πιέζουν για την αλλαγή των δεδομένων της «βιτρίνας» της πόλης τους…

Αχ αυτό το «πρώην ΔΕΗ»

Μέσα στον ενθουσιασμό των πρώτων μηνών «διακυβέρνησης» της σημερινής δημοτικής αρχής, γκρεμίστηκε (και αυτό αναγνωρίστηκε ως επιτυχία) το ετοιμόρροπο για πολλά χρόνια ιστορικό κτήριο στην Ελ. Βενιζέλου, το γνωστό ως «πρώην Ηλεκτρική». Το κτήριο βέβαια γκρεμίστηκε με την παράλληλη δέσμευση πως στο επόμενο διάστημα θα κορυφωθούν οι προσπάθειες για να χτιστεί εκεί το νέο δημαρχείο. Από τότε πέρασαν κοντά στα δύο χρόνια, όμως λίγα πράγματα έχουν εξελιχθεί από το μέτωπο της παραγωγής μελετών.

Έτσι, το οικόπεδο της «πρώην Ηλεκτρικής» έχει καθιερωθεί πλέον ως ένα νέο άτυπο πάρκινγκ για τα οχήματα του Δήμου, παρά το ότι αποτελεί εκπεφρασμένο στόχο της δημοτικής αρχής να αποτελέσει ένα από τα «έργα» της θητείας της. Ως εκ τούτου, είναι κι αυτό μια από τις προσδοκίες που έχει δημιουργήσει στον κόσμο η δημοτική αρχή και έχει ενδιαφέρον το τι θα γίνει στη συνέχεια.

«Θα πάρω πίσω τη θάλασσα…»

Το «Κατσάνειο», που αγοράστηκε από το ΤΑΙΠΕΔ για να γίνει το νέο Μουσικό Σχολείο, θέλει (καταφανώς πια) εκτός από αλλαγές στο ΓΠΣ και πολλά άλλα γραφειοκρατικά. Χωρίς να θέλουμε να υποβαθμίσουμε τη σημασία εξεύρεσης λύσης για το Μουσικό, θα πρέπει να πούμε πως είναι ξεκάθαρο πια πως το «Κατσάνειο» αγοράστηκε από το ΤΑΙΠΕΔ κυρίως για να διευκολύνει και την αντίστοιχη διαδικασία εξαγοράς (ή ενοικίασης με κάποια φόρμουλα) του πάρκινγκ της Οδυσσέα Ελύτη, το οποίο πλέον πέρασε στην ΕΤΑΔ και ανάγκασε το δήμαρχο σε εκ νέου «διαπραγματεύσεις», αλλά αποτελεί έναν στόχο που μπορεί να επιτευχθεί μέσα στη διετία και να αλλάξει τα δεδομένα της πόλης.

Και αυτό το λέμε γιατί ένας περιφραγμένος χώρος που θα λειτουργεί ως δημοτικός μπορεί να κάνει τη διαφορά για τους δημότες και να δώσει ένα τέλος στη σημερινή παντοειδή αυθαιρεσία που παρατηρείται εκεί, στην καρδιά της πόλης, υποβαθμίζοντάς τη γενικότερα. Ο δήμαρχος έχει δεσμευτεί «να πάρει πίσω τη θάλασσά του» και μέχρι σήμερα το έχει επιτύχει κατά το ήμισυ, αποκτώντας το Λιμενικό Ταμείο. Το πάρκινγκ είναι το άλλο μισό…

Τα σχολεία

Για το τέλος αφήνουμε την προοπτική της κτηριακής αναβάθμισης τριών μεγάλων σχολικών συγκροτημάτων της Μυτιλήνης, με το Δήμο να έχει καταφέρει να εξασφαλίσει τους πόρους (5 εκ. ευρώ) από σχετικό πρόγραμμα του ΠΕΠ Β. Αιγαίου και πλέον να προετοιμάζει το έδαφος για τη… δημοπράτηση.

Η υπόθεση φαίνεται κερδισμένη. Όμως, αν δεν γίνει η δημοπράτηση, εύκολα ό,τι καλό εξελίχθηκε ως σήμερα μπορεί να γυρίσει μπούμερανκ σε επίπεδο εντυπώσεων, καθώς οι δημότες θεωρούν δεδομένο ότι τα σχολεία αυτά θα φτιαχτούν και η εκπαιδευτική κοινότητα τρέφει ελπίδες για την ενεργειακή αναβάθμιση άλλων 24 σχολείων…