Στην Ίδη

23/11/2016 - 14:53

«Τοπογραφεί δε κάλλιστα την όντως λεγομένην Τροίαν η της Ίδης θέσις, όρους υψηλού βλέποντος προς δύσιν και τη ταυτήι θάλατταν…πολλούς δε έχουσα πρόποδας η Ίδη και σκολοπενδρώδης ούσα το σχήμα..» (1.5) «Πολυπίδακον δε την Ίδην ιδίως οίονται λέγεσθαι δια το πλήθος των εξ’αυτής ρεόντων ποταμών…» (1.43), μας γράφει ο Στράβωνας για το επιβλητικό βουνό, με τα 1.770 μέτρα, το συνεχώς χιονισμένο, με τις δύο κορυφές, το Κότυλον και το Γάργαρον, απ’ όπου τα έπη τοποθετούν τον Δία να παρακολουθεί τον Τρωικό πόλεμο. 

«Τοπογραφεί δε κάλλιστα την όντως λεγομένην Τροίαν η της Ίδης θέσις, όρους υψηλού βλέποντος προς δύσιν και τη ταυτήι θάλατταν…πολλούς δε έχουσα πρόποδας η Ίδη και σκολοπενδρώδης ούσα το σχήμα..» (1.5) «Πολυπίδακον δε την Ίδην ιδίως οίονται λέγεσθαι δια το πλήθος των εξ’αυτής ρεόντων ποταμών…» (1.43), μας γράφει ο Στράβωνας για το επιβλητικό βουνό, με τα 1.770 μέτρα, το συνεχώς χιονισμένο, με τις δύο κορυφές, το Κότυλον και το Γάργαρον, απ’ όπου τα έπη τοποθετούν τον Δία να παρακολουθεί τον Τρωικό πόλεμο.

Το θέμα είναι πως ο Σλήμαν τοποθέτησε σ’ ένα βράχο το μύθο και οι Τούρκοι τον παρουσιάζουν σαν το βωμό του Δία (Zeusaltasi). H Ίδη, η Ida, η Κάζνταγ των γειτόνων δίνει νερά σε πανάρχαια ποτάμια, ονόματα μπλεγμένα με το έπος και τις αρχαίες ελληνικές πόλεις. Ποτάμια που τα νερά τους οι Τούρκοι τα αξιοποιούν περίφημα με σειρά υδροηλεκτρικών έργων. Μιλήσαμε για τον Εύηνο (Φρενελί τσάι) στα δυτικά, θα δούμε τον Σκάμανδρο (Καραμεντερέ), τον Αίσηπο και τον Γραννικό στα βόρεια.

Αφήσαμε το Κιουτσού κουγιού και αρχίσαμε να σκαρφαλώνουμε στο βουνό. Η Τραχεία (Pinus brutia) και η Μαύρη πεύκη (Pinus nigra) παντού, κορφές που θυμίζουν τον Όλυμπο, τη Λέσβο. Σε ένα μπαλκόνι, με απέραντη θέα στα δαντελωτά, νότια παράλια, το κεντράκι είναι στάση για τσάι ή φαί, τουαλέτα με αντίτιμο και μικροπωλητές με τοπικά προϊόντα!

Το Εθνικό Πάρκο της Ίδης, μια έκταση αρχέγονης ομορφιάς, με φαράγγια (το Σαχίντερ Κανιονού), καταρράκτες και μια φύση να οργιάζει, είναι επισκέψιμο με οργανωμένες εκδρομές. Το μικρό χωριό των Γιουρούκων Ταχτακουσλάρ στο βουνό, με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, το επισκέπτονται για τα υφαντά, τα αντικείμενα από ξύλο και το λαογραφικό του μουσείο.

Στην κορφή, στο ιερό της παγανιστικής λατρείας, αποθέτουν τα τζάτζαλα της ελπίδας και την τουριστική αξιοποίηση τους. Κάπου στο βουνό, δίπλα στο δρόμο, συναντάμε το Ακτσάι. Πριν από αυτό, η τεχνητή λίμνη είναι η αρχή του ποταμού Τούζλα. Τούτος εκβάλει στις δυτικές ακτές, βορειότερα του Λεκτού ακρωτηρίου σαν ο αρχαίος Σάτνιος,ο οποίος δημιουργούσε στις αρχαίες Τραγασές πασίγνωστες αλυκές.

Το ποτάμι έχει άλλα δύο φράγματα και μια κυκλική πορεία περνώντας δίπλα από την Άσσο και από την σύγχρονη Τούζλα, πριν βρει το Αιγαίο. Έτσι θα τον βρούμε άλλες δύο φορές στην επιστροφή. Η Ίδη, όπως θα δούμε, αποτελεί ένα απέραντο βοτανικό κήπο, με είδη μοναδικά, ενδημικά, σπάνια, αρκετά από τα οποία, όπως τα πεύκα της και η Δρυς η αιγίλωψ, δείχνουν την συνέχεια της απέραντης στεριάς στο Αιγαίο.

 

Η Ίδη

 

…με το Βωμό του Δία

 

…το Πάρκο της

 

…με τα φαράγγια

 

…τα νερά

 

…τα «ιερά» στις κορφές

 

Από το Πανόραμα

 

Τα μέρη που περάσαμε

 

…και το χωριό των Γιουρούκων

 

…με τα αξιοθέατα

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey