Την επομένη του πραξικοπήματος στην Τουρκία, το ενδιαφέρον πολλών αναλύσεων για τις επιπτώσεις του στη χώρα μας, είχε εστιάσει στη διαφαινόμενη τουριστική απώλεια (και) από τη γείτονα χώρα. Ο αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ωστόσο, Γιάννης Μουζάλας, σε μία ακόμη «κρίση ειλικρίνειάς του» για λογαριασμό της κυβέρνησης, είχε εκτιμήσει από τότε πως η αναταραχή στην Τουρκία, θα είχε επιπτώσεις και στο προσφυγικό.

Κι αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις επόμενες μέρες του πραξικοπήματος, «διαφήμιζε» με ανακοίνωσή της, που έδωσε στη δημοσιότητα, απαντώντας σε σχετικά δημοσιεύματα, τις μηδενικές ροές στα νησιά του Βορείου Αιγαίου από την επίτευξη συμφωνίας Ε.Ε. - Τουρκίας και έπειτα, η πραγματικότητα για πολλοστή φορά, τη διέψευσε.

Καθώς από την 15^η Ιούλη ως σήμερα, έφτασαν στη Λέσβο 600 πρόσφυγες και μετανάστες από τις απέναντι ακτές, για να προστεθούν στους περίπου 3.300 που παραμένουν εγκλωβισμένοι σε Μόρια και Καρά Τεπέ.

Η νέα αυτή «τάση» στα προσφυγικά ρεύματα, αν μη τι άλλο, δείχνει πως οι μηδενικές ροές πια δεν ισχύουν, αλλά για μία ακόμη φορά δυστυχώς, παρατηρείται και κωλυσιεργία ως προς τη λήψη μέτρων για τη διαχείριση μιας νέας αλλαγής των δεδομένων του προσφυγικού.

Αφού μετά την παραδοχή Μουζάλα στις αρχές Ιούλη πως θα γίνουν στη Λέσβο νέες δομές για να αποσυμφορηθεί η Μόρια, δεν έχει προχωρήσει (εμφανώς τουλάχιστον) κάτι αποφασιστικά και η παραφιλολογία ξανά δίνει και παίρνει αναφορικά με το πού θα λειτουργήσουν αυτές οι νέες δομές. Το τελευταίο φέρνει νέα δομή μεταξύ Μόριας και Καρά Τεπέ, με όποια σύγχυση στην τοπική κοινωνία αυτό συνεπάγεται…

600 από το πραξικόπημα και μετά

Σύμφωνα με δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ χθες, άλλες δύο βάρκες με 70 πρόσφυγες περισυλλέγησαν στη βορειοανατολική Λέσβο και ανατολικά του αεροδρομίου της Μυτιλήνης.

Και ανέβασε το συνολικό αριθμό προσφύγων και μεταναστών που πέρασαν στη Λέσβο από την ημέρα του πραξικοπήματος στην Τουρκία (15 Ιούλη) ως σήμερα, στους 600. Στο ίδιο δημοσίευμα, καταγραφόταν και ο συνολικός αριθμός προσφύγων και μεταναστών που είναι εγκλωβισμένοι στη Λέσβο και φτάνει τους 3.357.

Οι οποίοι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες, ανεξάρτητα του τι θέλουμε να πιστεύουμε, ή τι λένε αρμόδια χείλη από την Ε.Ε. και την ελληνική κυβέρνηση, δεν προβλέπεται να μετεγκατασταθούν, πολύ περισσότερο πια να επαναπροωθηθούν στην Τουρκία σύντομα και με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Ενώ είναι γνωστό και το προβληματικό της διαδικασίας υποβολής αίτησης ασύλου, καθώς και της εξέτασής του.

Το προηγούμενο… των διαψεύσεων

Με τα τελευταία που αφορούν στις αιτήσεις ασύλου, στη μετεγκατάσταση και επαναπροώθηση των μεταναστών να είναι δεδομένα εδώ και καιρό και την πρόσφατη αύξηση των ροών μετά το πραξικόπημα, να αποτελούν το νέο στοιχείο που δύναται να αλλάξει ξανά φάση στο προσφυγικό, μέχρι σήμερα δυστυχώς, μπορεί να πει κανείς πως παρακολουθεί μία επανάληψη σε ένα χιλιοπαιγμένο έργο.

Αφού Ε.Ε. και ελληνικό κράτος, πιάνονται απροετοίμαστοι (ξανά) στο να προλάβουν τις εξελίξεις του προσφυγικού. Και για να μη πάμε πίσω στο περσινό καλοκαίρι, αρκεί η επιχειρηματολογία για το τι έγινε και κυρίως δεν έγινε, το καλοκαίρι που διανύουμε: Όπου περάσαμε ένα Μάη και Ιούνη αντιμέτωποι με φημολογίες και παραφιλολογίες για δημιουργία νέου ή νέων κέντρων για τους μετανάστες, στην κατεύθυνση αποσυμφόρησης της Μόριας, με σειρά κατηγορηματικών διαψεύσεων εκ μέρους της κυβέρνησης και των τοπικών μας αρχόντων.

Μέχρι τις αρχές  Ιούλη, όπου ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας τελικά παραδέχτηκε πως πρέπει να δημιουργηθούν νέες δομές. Ο Ιούλης όμως τώρα τελειώνει και οι νέες δομές έμειναν ως μία ακόμη «καυτή πατάτα» στα χέρια της κυβέρνησης. Αφού από τη μία αποτελούν αναγκαιότητα να δημιουργηθούν, γιατί η Μόρια και ο Καρά Τεπές δεν επαρκούν, ειδικά σε συνάρτηση με τις αυξημένες τελευταία ροές, αλλά από την άλλη και η τοπική κοινωνία θα συναινέσει πολύ δυσκολότερα από κάθε άλλη φορά σε μία τέτοια προοπτική.

Το «τρίγωνο» μεταξύ Μόριας και Καρά Τεπέ

Η απροθυμία όμως ως σήμερα να πιάσει κάποιος αποφασιστικά αυτή την «καυτή πατάτα», επαναφέρει σενάρια επί σεναρίων για τον τόπο που θα γίνουν οι νέες δομές, για ανήλικους πρόσφυγες και όχι μόνο, προκαλώντας νέα σύγχυση.

Κι αν μέχρι πρότινος ακουγόταν έντονα πως οι νέες δομές (που αποκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός πως επρόκειτο να γίνουν), θα γίνονταν τελικά σε παλιά στρατόπεδα και μακριά από κατοικημένες περιοχές, όπως στην Αχλαδερή ή στην Αποθήκα, τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορούν πληροφορίες, που «δείχνουν» μία νέα δομή κοντά στις ήδη υπάρχουσες της Μόριας και του Καρά Τεπέ.

Η νέα δομή μάλιστα αυτή, λέγεται ότι θα λειτουργήσει όχι μόνο στην κατεύθυνση αποσυμφόρησης της Μόριας, που λειτουργεί στο «κόκκινο», αλλά και σε αυτή της εκτόνωσης των καθημερινών δύσκολων περιστατικών, με τραυματισμούς και συμπλοκές μεταξύ των μεταναστών. Έτσι η σκέψη είναι η νέα δομή αυτή να φιλοξενεί τα άτομα εκείνα που έχουν αυξημένη παραβατική συμπεριφορά.

Μια ψυχή που είναι να βγει…

Η δημοσιοποίηση τώρα αυτών των σεναρίων, δεν γίνεται για να δημιουργηθούν εντυπώσεις, όπως δυστυχώς έχει γίνει σκόπιμα στο πρόσφατο παρελθόν (και) από ακροδεξιούς κύκλους, που εκμεταλλεύονται τη δύσκολη σημερινή συγκυρία των Λέσβιων ελέω και χαμηλότατων ποσοστών στον τουρισμό.

Αλλά για να διαφανεί το επίπεδο ετοιμότητας της κυβέρνησης μπροστά στη νέα φάση του προσφυγικού. Γιατί μπορεί ο ίδιος ο γενικός γραμματέας Πρώτης Υποδοχής και Ταυτοποίησης, Οδυσσέας Βουδούρης, σε συνέντευξή του να αποκαλύπτει από προχθές, ενέργειες για την καταγραφή τοποθεσιών για δημιουργία νέων δομών έτσι ώστε στις αρχές φθινοπώρου να λειτουργούν, όμως στην πιο ευαίσθητη Λέσβο από κάθε άλλο hot spot για το προσφυγικό, υπάρχουν μόνο ενδείξεις περί αυτού.

Και μία παρατεταμένη σιωπή... Εκείνο όμως που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι αυτό που δεν μπορεί να αντέξει άλλο η τοπική κοινωνία με τις ροές να έχουν αυξητική τάση μετά το πραξικόπημα, είναι να δει ξανά όλους τους μηχανισμούς διαχείρισης του προσφυγικού να πιάνονται στον ύπνο και το νησί να παραλύει, όπως και πέρυσι τέτοια περιοχή.

Οπότε είναι προτιμότερο να ενημερωθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, όπως και στη γειτονική Σάμο, για το νέο σχέδιο διαχείρισης στη Λέσβο τώρα, και να μην αιφνιδιαστούν, για να διαφανεί και το ποιες αντιδράσεις θα υπάρξουν και πώς θα ξεπεραστούν, παρά υπό το φόβο των αντιδράσεων και της ανάληψης του πολιτικού κόστους, να ξεχειλίσουν οι υπάρχουσες δομές…