Δεν επρόκειτο για ένα γάμο κάποιας πριγκίπισσας με κάποιον πρίγκιπα, ούτε για μία λαμπερή τελετή διάσημων, που αναμενόταν με ανυπομονησία από τις κοσμικές στήλες. Ήταν ο γάμος όμως ενός εκ των πιο αγαπητών παιδιών του λεσβιακού αθλητισμού με την εκλεκτή της καρδιάς του, Κατερίνα, ο οποίος εξέπεμψε ένα συγκλονιστικό μήνυμα για να ακουστεί, τόσο από εκείνους που δεν ακούνε -όχι όμως από επιλογή- όσο κυρίως από εκείνους που δεν ακούνε, αλλά από επιλογή…

Ο δις πρωταθλητής Ευρώπης στο ποδόσφαιρο με τον ΠΟΚ (Παναθλητικό Όμιλο Κωφών) Στρατής Διονυσάτος, που καταδικάστηκε στο να χάνει προοδευτικά την ακοή του από μία κροτίδα (ατιμώρητων) ανεγκέφαλων σε γήπεδο της Λέσβου το 2008, και η αγαπημένη του Κατερίνα Αγγελή σε ένα βίντεο με τους ίδιους σε ρόλο πρωταγωνιστών, διηγήθηκαν στη νοηματική, την ιστορία αγάπης τους, την ιστορία της ζωής τους που ένωσαν.

Για να τους «ακούσουν» και οι καλεσμένοι φίλοι του ζευγαριού με προβλήματα ακοής, αλλά τελικά και χιλιάδες άλλοι. Εξάλλου στο διαδίκτυο από χθες το βράδυ, η προσπάθεια επικοινωνίας του ζευγαριού με τους ξεχωριστούς φίλους του, έτυχε συγκλονιστικής απήχησης και έστειλε ένα τόσο εκκωφαντικό μήνυμα, που διέλυσε την ησυχία στα αυτιά εκείνων αλλά και της ψυχής μας.

Στο Καγιάνι το απόγευμα του Σαββάτου, ο Στρατής και η Κατερίνα ανέβηκαν μαζί τα σκαλιά της εκκλησίας των Ταξιαρχών και το βράδυ γιόρτασαν την ιδιαίτερη στιγμή της ζωής τους μαζί με τους εκλεκτούς φίλους τους στο χώρο του «Οινοφόρου».

Ο Στρατής Διονυσάτος με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος Κωφών (κάτω αριστερά)

Το βίντεο που συγκλόνισε

Μετά τον πρώτο τους χορό όμως, με ένα βίντεο που επιμελήθηκαν οι ίδιοι, θέλησαν να μεταδώσουν στη νοηματική, τους στίχους του τραγουδιού «Δεν έχω πολλά» που ερμηνεύει η Γλυκερία σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη, στους καλεσμένους τους με προβλήματα ακοής, συμπαίκτες στην πλειοψηφία τους, του Στρατή από τον ΠΟΚ.

Πρωταγωνιστώντας οι ίδιοι σε αυτό και σε συνεργασία με τους εικονολήπτες του γάμου τους, κατάφεραν όχι μόνο να τους «ακούσουν» όλοι οι φίλοι τους, αλλά τελικά και να συγκλονίσουν, στέλνοντας ένα σπουδαίο κοινωνικό μήνυμα. Εδώ βέβαια πρέπει να σημειωθεί ότι η αναφορά γίνεται για δύο παιδιά που από το 2008, όταν η υγεία του Στρατή μπήκε σε περιπέτεια, χάνοντας από κροτίδα ανεγκέφαλου σε αγώνα τοπικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, το 70% της ακοής του, άλλαξαν τις ζωές τους.

Και χωρίς να θέλουν ποτέ να δείξουν ότι μειονεκτούν έναντι των «υγιών», συνέχισαν να εργάζονται σκληρά με τους ίδιους όρους που το έκαναν και όταν ο Στρατής δεν είχε πρόβλημα ακοής. Δεν επιζήτησαν τη δημοσιότητα, αλλά ούτε και τη βοήθεια φορέων που θα έπρεπε από μόνοι τους να την προσφέρουν, ειδικά την εποχή που έγινε το δικαστήριο και οι υπαίτιοι για το πρόβλημα του Στρατή, αθωώθηκαν επειδή τελικά δεν παρέστη ο δικηγόρος του.

Επικοινωνώντας με το ποδόσφαιρο

Ο υπογράφων μετά από πίεση στο Στρατή, τον είχε πείσει να μιλήσει για πρώτη φορά για το πρόβλημά του πριν από τρία μόλις χρόνια, σε μία συνέντευξη στην εφημερίδα «ΡΕΒΑΝΣ των σπορ» κι αφού προηγουμένως είχε κατακτήσει πανελλήνια πρωταθλήματα με τον ΠΟΚ, αλλά και το Champions League Κωφών! Μίλησε για πρώτη φορά ανοιχτά για την περιπέτειά του, επιλέγοντας όμως να εστιάσει στη δουλειά που γίνεται στον Παναθλητικό Όμιλο Κωφών και στις δυσκολίες των ατόμων με προβλήματα ακοής.

«Μιλάμε για ανθρώπους στον όμιλο αυτό, που έχουν μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για το ποδόσφαιρο και την ίδια τη ζωή. Παλεύουν μέσα από την φυσική αδυναμία, να αναδείξουν στο μέγιστο όλες τις άλλες αρετές των παικτών και να τους κάνουν κυρίως να επιβιώνουν μέσα στις νέες συνθήκες της ζωής τους. Δεν είναι απλά ο αγώνας και το ποδόσφαιρο.

Είναι η ίδια η ζωή. Υπάρχουν συμπαίκτες μου, που δεν έχουν καθόλου ακοή και επικοινωνούν πλέον μόνο μέσω του ποδοσφαίρου που τους δίνει κουράγιο για τη ζωή. Εν πολλοίς ο ΠΟΚ είναι μία οικογένεια, είναι για μένα μία μοναδική εμπειρία, τόσο από ποδοσφαιρικής άποψης, συμμετέχοντας σε επίπεδο διοργανώσεων που θεωρητικά αν ήμουν υγιής δύσκολα θα μπορούσα να συμμετάσχω, όσο και σαν εμπειρία ζωής», είπε πει τότε στη συνέντευξη εκείνη. «Ο ΠΟΚ και η επαφή μου με τους συμπαίκτες μου, καθώς και οι σχέσεις που έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας, με έχουν κάνει να σκεφτώ πράγματα και να προβληματιστώ για καταστάσεις που αν ήμουν υγιής, δεν θα περνούσαν καν από το μυαλό μου.

Πλέον δεν βλέπω τον ΠΟΚ ως κάτι καθαρά που έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Στον όμιλο αυτό αναπτύσσονται πολλές δραστηριότητες για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας…».

Για το «αστείο» κράτος και το φόβο του Στρατή

«Εγώ μαθαίνω πλέον νοηματική, για να είμαι έτοιμος να ανταποκριθώ σε κάθε εξέλιξη που μπορεί να έχει η υγεία μου. Αυτή τη δυνατότητα μού την δίνει ο ΠΟΚ», είχε προσθέσει και για την προσπάθεια που κάνει ως σήμερα, μαζί και με την αγαπημένη του Κατερίνα, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν μαζί ό,τι κι αν βρεθεί μπροστά τους.

Το μεγαλείο ψυχής τους όμως, η αξιοπρέπειά τους και η απίστευτη δύναμη που εκπέμπει η αγάπη τους, φαίνεται πως σήμερα μπορεί να διαλύσει και το μεγάλο του φόβο του Στρατή, όπως πάλι τον είχε εξομολογηθεί: Να μην γίνει η «εκκωφαντική ησυχία» που έχει όταν γυρίζει στο σπίτι του, απόλυτη στο πέρασμα των χρόνων. Σε ένα πέρασμα χρόνων, που μπορεί το «αστείο» κράτος -και διάφοροι άλλοι αστείοι, ακόμα και πολιτικοί που περιπαίζουν τα προβλήματα υγείας πολλών- να αλλάξει και να αγκαλιάσει ανθρώπους σαν το Στρατή, που εν τω μεταξύ έγιναν παραδείγματα ζωής και πρωταθλητές Ευρώπης…

*Με αποσπάσματα της συνέντευξης του Στρατή, στην εφημερίδα «ΡΕΒΑΝΣ των Σπορ»