Ελάχιστοι είναι εκείνοι που ξέρουν πόσο χρονών τελικά ήταν. Τον προσδιορίζουν μεταξύ 60 και 70 ετών. Ο γνωστός σε όλους όμως, τους Μυτιληνιούς, Βασίλης «έσβησε» χθες (ή προχθές) στο κατάλυμα που του έχει παραχωρήσει ο Δήμος στη «Δεξαμενή» κοντά στο Αρχαίο Θέατρο και η τραγική εξέλιξη της ζωής του, τα τελευταία χρόνια, ολοκληρώθηκε χωρίς κάποια προειδοποίηση. Ο Βασίλης Καλαϊτζίδης κατά κόσμον, ή Καλαϊτζής, ήταν χαρακτηριστική φιγούρα της Ερμού, αλλά και της προκυμαίας τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια.

«Αντιαισθητικός, ενοχλητικός, προσβλητικός» έως και «επικίνδυνος» ήταν τα επίθετα που τον χαρακτήριζαν για πολλούς από μας και δυστυχώς δεν μπορεί εύκολα κάποιος να αδικήσει εκείνους που του τα απέδιδαν. Η αδικία που δεδομένα υπάρχει όμως για το Βασίλη, είναι ότι κανείς μας, ή σχεδόν κανείς εν πάση περιπτώσει, δεν αναλογίστηκε και ως εκ τούτου δεν γνωρίζει τους πραγματικούς λόγους που ο Βασίλης εξελίχθηκε στο «Βασίλη των δρόμων», με ένα ούζο στο χέρι από το πρωί και σε αθλία κατάσταση.
Ο Βασίλης άργησε να επανεμφανιστεί στην αγορά και εκείνοι που τον συναντούν καθημερινά, δίνοντάς του φαγητό ή τσιγάρο, ανησύχησαν.

Η Αστυνομία ειδοποιήθηκε και εντόπισε το άψυχο πια κορμί του στο κατάλυμά του κοντά στη «Δεξαμενή». Μέχρι τη στιγμή που γραφόταν το ρεπορτάζ, η Αστυνομία ανέμενε τα αποτελέσματα της ιατροδικαστικής εξέτασης για να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του και να αποκλειστεί δηλαδή τυχόν εγκληματική ενέργεια.

Τρομακτικός στις εκρήξεις του

Σε κάθε περίπτωση, ο «θόρυβος» αυτός που δημιουργήθηκε γύρω από το Βασίλη, ήταν και ο τελευταίος. Ο τελευταίος από τους πολλούς που πραγματικά προκάλεσε τα τελευταία χρόνια, ή που φερόταν να προκάλεσε ή που «χρεώθηκε» χωρίς να είχε ευθύνη. Άστεγος, αρκετές φορές μεθυσμένος και ρακένδυτος, για κάποιον που δεν τον γνώριζε, ήταν έως και τρομακτικός ειδικά αν τον συναντούσε επάνω σε κάποια από τις «εκρήξεις» του.

Για τους υπαλλήλους της Περιφέρειας ή του Δήμου, όταν επισκεπτόταν τους εκάστοτε τοπικούς άρχοντες, ήταν πραγματικός «πονοκέφαλος» μέχρι να «διευθετηθεί» κάποιο αίτημά του.

Εκείνοι που τον γνώριζαν όμως καλύτερα και είχαν βρει τα «κουμπιά» του, καταστηματάρχες κυρίως στην προκυμαία που τον συντηρούσαν -αφού ο ίδιος αρνούνταν πεισματικά την οποιαδήποτε «πρόνοια» του κράτους- έλεγαν πως δεν ήταν σε θέση να πειράξει κανέναν. Οι ιστορίες πάντως από τον κακό εαυτό του Βασίλη, ήταν πολλές, οι οποίες δεν υπάρχει λόγος να τις θυμηθούμε σήμερα.

Υπάρχουν όμως και ιστορίες, το ίδιο αληθινές με το Βασίλη, «θύμα» μιας κοινωνίας που αδυνατεί να «κατανοήσει», που κάνει επίδειξη δύναμης στον αδύναμο και δεν συγχωρεί στην πραγματικότητα κανέναν από αυτούς που εξέπεσαν. Τελευταίο εξάλλου περιστατικό που μάθαμε με τον ίδιο «πρωταγωνιστή», ήταν όταν είχε αποκοιμηθεί στο παγκάκι μπροστά από την Εθνική Τράπεζα τον περασμένο Μάρτιο και κάποιοι μαντραχαλέοι (ούτε καν πιτσιρίκια) τού έριξαν δυναμιτάκια κατατρομάζοντάς τον…