Ο 60χρονος νέος πρωθυπουργός και αρχηγός του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος (ΑΚΡ), γεννήθηκε στο Ερζιντσάν της Αν. Τουρκίας, σπούδασε ναυπηγός και ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα εντασσόμενος ως ιδρυτικό μέλος στο ΑΚΡ.

Το 2001, διορίστηκε διευθυντής της δημοτικής εταιρείας θαλάσσιων μεταφορών της Πόλης (IDO) επί δημαρχίας Ερντογάν. Ακολούθως βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου τα τελευταία χρόνια εκλέγεται συνεχώς (βέβαια με λίστα …άνευ σταυρού) βουλευτής και υπηρέτησε σε όλες τις κυβερνήσεις Ερντογάν πάντα ως υπουργός Μεταφορών. Δεδομένης της σφοδρής επιθυμίας του «σουλτάνου» Ερντογάν να συνδέσει το όνομά του με έργα φαραωνικής διάστασης (3η γέφυρα στο Βόσπορο, νέο αεροδρόμιο Κων/λης, Κανάλι που θα υποκαταστήσει τα στενά του Βοσπόρου, ζεύξη των Δαρδανελίων κ.ά.), ο Γιλντιρίμ (που στα τουρκικά, το όνομά του σημαίνει κεραυνός!) κατέκτησε την εμπιστοσύνη του Τούρκου προέδρου.

Όταν λοιπόν ο Ερντογάν τράβηξε το χαλί απ’ τα πόδια του Νταβούτογλου, τον επέβαλλε ως μοναδικό υποψήφιο στο έκτακτο συνέδριο του ΑΚΡ με δημοκρατικές διαδικασίες (τσακ - μπαμ, τύπου Βόρειας Κορέας κατήγγειλε η αντιπολίτευση!) ως νέο πρόεδρο του κόμματος και πρωθυπουργό!

Η κύρια αποστολή του, εκτιμούν οι παρατηρητές, θα είναι να φέρει σε πέρας το σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος την οποία επιθυμεί ο Ερντογάν, ώστε να μεταφερθεί στον πρόεδρο το ουσιαστικό μέρος των εκτελεστικών εξουσιών του πρωθυπουργού. «Και τώρα, τόπο στο προεδρικό καθεστώς!», δήλωσε στο πρόσφατο συνέδριο, σαν όρκο πίστης, δεσμευόμενος να εργαστεί μαζί του «σε πλήρη αρμονία».

Εκτός απροόπτου λοιπόν και όσο ο Ερντογάν θα παραμένει αιρετός «πατερούλης και σουλτάνος», δηλαδή ο τύπος του ηγέτη που συμπαθούν - ανέχονται οι λαοί της Μ. Ανατολής, όπως υπήρξαν ο Σαντάμ στο Ιράκ, ο Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, και τώρα ο Άσαντ στη Συρία, ο «his master’s voice» Μπιναλί Γιλντιρίμ, θα είναι ο επιτυχημένος πρωθυπουργός των γειτόνων μας.