Μεγάλη και έντονη ανησυχία προκλήθηκε σε όλο τον περιφερειακό Τύπο της χώρας, ημερήσιο και εβδομαδιαίο, από την είδηση ότι με το νομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα, καταργείται η υποχρέωση δημοσίευσης όλων των στοιχείων που αφορούν τις συμβάσεις αυτές (διακηρύξεις, προκηρύξεις κλ.π.) στον έντυπο Τύπο, αφού θα αναρτώνται μόνο στο διαδίκτυο!

Η ανησυχία έχει να κάνει φυσικά με τη σημαντική οικονομική ζημιά που θα υποστούν οι περιφερειακές εφημερίδες, στις οποίες επί δεκαετίες καταχωρούνταν οι δημοσιεύσεις αυτές.

Όσοι γνωρίζουν καλά τα σημερινά δεδομένα στον κλάδο ισχυρίζονται ότι θα είναι πολλές οι περιφερειακές εφημερίδες που θα υποχρεωθούν είτε να αλλάξουν περιοδικότητα, είτε να συρρικνωθούν, είτε ακόμη και να κλείσουν.

Σε κάθε περίπτωση, θα έχουμε απώλεια εκατοντάδων θέσεων εργασίας. Πολλοί βέβαια λένε ότι αυτό δεν είναι καν το μεγαλύτερο πρόβλημα, αφού η κατάργηση των δημοσιεύσεων αυτών θέτει μεγαλύτερης σημασίας ζητήματα, που αφορούν τη διαφάνεια, τη χρηστή διοίκηση και εν τέλει την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας μας.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Αυτή που θεωρεί αναχρονισμό τις δημοσιεύσεις αυτές στην ψηφιακή εποχή και ισχυρίζεται ότι με την κατάργησή τους θα έχουμε μείωση του επιχειρηματικού κόστους και επιτάχυνση των διαδικασιών.

Για να ξεδιαλύνουμε κάπως τα πράγματα απευθυνθήκαμε σε έναν άνθρωπο που εκ της θέσεώς του γνωρίζει καλά το προσκήνιο αλλά και το παρασκήνιο της όλης υπόθεσης. Τον κ. Μανώλη Χαλκιαδάκη, εκδότη των «Ρεθεμνιώτικων Νέων» και πρόεδρο του Συνδέσμου Ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων (ΣΗΠΕ), που εκπροσωπεί τις περισσότερες από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες ημερήσιες εφημερίδες της περιφέρειας.

Διαβάσαμε, κύριε πρόεδρε, στα σχόλια της δημόσιας διαβούλευσης του Νομοσχεδίου, το αναλυτικό υπόμνημα που κατέθεσε ο ΣΗΠΕ. Γιατί αυτή η έντονη αντίδραση;

«Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι δεν αντιδρά μόνον ο ΣΗΠΕ, αλλά όλοι οι φορείς του κλάδου, ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι. Ο βασικός λόγος, τουλάχιστον για τη δική μας θεώρηση, είναι ότι με τις μεθοδεύσεις αυτές πλήττονται οι βασικές αρχές της διαφάνειας, της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης και διευκολύνεται η σύναψη των δημοσίων συμβάσεων στο σκοτάδι ή έστω στο ημίφως. Και επίσης παραβιάζεται το δικαίωμα των πολιτών στην πληροφόρηση για θέματα που επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους».

Δεν ακούγεται κάπως υποκριτική η αιτιολογία αυτή; Μήπως ο καβγάς είναι για το «πάπλωμα» και τα χρήματα που θα χαθούν για σας;

«Όσοι γνωρίζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε στο ΣΗΠΕ, δεν ξαφνιάζονται επειδή προτάσσουμε το επιχείρημα αυτό. Και φυσικά δεν υποτιμούμε το θέμα στο οποίο αναφέρεστε, αλίμονο! Σ’ αυτές τις πολύ δύσκολες εποχές, η απώλεια ενός θεσμοθετημένου επί δεκαετίες πόρου θα οδηγήσει στο κλείσιμο ή στη συρρίκνωση ακόμη και μεγάλων και ιστορικών εφημερίδων της περιφέρειας με προφανείς δραματικές επιπτώσεις στην απασχόληση όλων των ειδικοτήτων εργαζομένων στο χώρο. Μπορούμε άραγε να το αγνοήσουμε αυτό;»

Προϋπόθεση εγκυρότητας

Μήπως στην ψηφιακή εποχή που ζούμε είναι αναχρονισμός και περιττή πολυτέλεια η δημοσίευση στον Τύπο; Γιατί να μην αρκεί η απλή ανάρτηση στο διαδίκτυο;

«Γιατί εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τη γνωστοποίηση μιας εκδήλωσης ή με ένα οποιοδήποτε δελτίο Τύπου. Μιλάμε για δημόσιες συμβάσεις με αυστηρό τυπικό, με προθεσμίες και με όρους και προϋποθέσεις εγκυρότητας σε κάθε στάδιο. Και πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η απλή ανάρτηση στο διαδίκτυο δεν πληροί τα εχέγγυα δημοσιότητας που απαιτούνται για την εγκυρότητα της όλης διαδικασίας. Είναι μια «αφηρημένη» γνωστοποίηση ενδεχομένως σε μηδενικό αριθμό παραληπτών, που δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δημοσίευση με βεβαία χρονολογία στον Τύπο».

Δεν περιορίζεται όμως έτσι η γραφειοκρατία και το κόστος;

«Καμιά γραφειοκρατία δεν περιορίζεται. Οι χρόνοι των δημοπρασιών δεν επηρεάζονται σε τίποτα. Όσο για το περίφημο κόστος των δημοσιεύσεων, αυτό είναι ασήμαντο σε σχέση με τους συνήθως θηριώδεις προϋπολογισμούς των συμβάσεων στις οποίες αναφέρονται. Η επίκληση τέτοιου είδους “επιχειρημάτων” είναι, νομίζω, αποκαλυπτική για τους πραγματικούς σκοπούς όσων επιδιώκουν χρόνια τώρα την κατάργηση των δημοσιεύσεων αυτών».

Τι εννοείτε όταν λέτε ότι κάποιοι επιδιώκουν χρόνια τώρα αυτήν την κατάργηση;

«Δεν βρισκόμαστε, ξέρετε, για πρώτη φορά σήμερα αντιμέτωποι με το ζήτημα αυτό. Πρόσφατες είναι οι δύο τελευταίες απόπειρες, το Δεκέμβρη του 2013 και τον Αύγουστο του 2014, όταν ειδικά η δεύτερη αποκρούστηκε κυριολεκτικά στο παρά πέντε της ψήφισης. Και αποκρούστηκε με την ομόφωνη γνώμη και ψήφο όλων των κομμάτων και όλων των βουλευτών. Και στις δυο περιπτώσεις, πρωτοστάτησαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με προεξάρχοντα μάλιστα, κατά διαβολική σύμπτωση, τον τότε εισηγητή της μειοψηφίας και σήμερα εισηγούμενο το νομοσχέδιο, υπουργό κ. Γ. Σταθάκη! Δικαιούμαστε, νομίζω, να ρωτήσουμε τι μεσολάβησε που να δικαιολογεί αυτήν τη θεαματική αλλαγή στάσης».

Δεν το ζητά η Τρόικα

Μήπως μεσολάβησε η Τρόικα;

«Κατηγορηματικά όχι! Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Οι κανονισμοί και οι κοινοτικές οδηγίες περί δημοσίων συμβάσεων προτρέπουν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δημοσιότητα και όχι περιστολή της, όπως έχουμε στην προκειμένη περίπτωση».

Υπήρξε διάλογος με την κυβέρνηση πριν από τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου;

«Με τον αρμόδιο υπουργό κ. Σταθάκη συναντηθήκαμε όλες οι ενώσεις ιδιοκτητών του περιφερειακού Τύπου αρκετό καιρό πριν τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου και λάβαμε τη διαβεβαίωση ότι τίποτα δεν θα άλλαζε στο ισχύον καθεστώς, τουλάχιστον έως ότου γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος για την αναζήτηση όρων και προϋποθέσεων, αλλά και χρονικού διαστήματος, υπό τα οποία θα μπορούσε να συζητηθεί η πιθανή μετάβαση σε ένα νέο καθεστώς. Γι’ αυτό ομολογώ ότι μας ξάφνιασε δυσάρεστα αυτή η σπουδή και η ανακολουθία της κυβέρνησης».

Εσείς τι προτείνετε τελικά και ποια στάση θα τηρήσετε;

«Όπως ήδη σας είπα, εμείς προσερχόμαστε στο δημόσιο διάλογο με καλή θέληση και με συγκεκριμένες θέσεις. Ήδη καταθέσαμε στο πλαίσιο της διαβούλευσης αλλά και στην κυβέρνηση αναλυτικό Υπόμνημα, στο οποίο περιλαμβάνεται και συγκεκριμένη πρόταση τροποποίησης του επίμαχου άρθρου 61 του νομοσχεδίου. Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε και κάθε άλλη πρόταση.

Αλλά δεν είμαστε σε καμιά περίπτωση διατεθειμένοι να αποδεχτούμε καταστροφικά για τον κλάδο τετελεσμένα. Σ’ αυτήν την περίπτωση, όλοι οι φορείς και οι ενώσεις του κλάδου, ιδιοκτήτες, δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί και λοιπό προσωπικό, θα αντιδράσουμε συντονισμένα και μαχητικά. Και δεν θα είμαστε μόνοι μας στον αγώνα αυτόν, να είστε σίγουροι γι’ αυτό…».