Εκπλήσσει τους πάντες για το έργο που προσφέρει στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης αλλά και σε ολόκληρο το νησί και την ίδια ώρα τους κερδίζει με τους χαμηλούς τόνους που διατηρεί. Παρά τα εκατοντάδες χειρουργεία που έχει πραγματοποιήσει, περίπου 800 στον αριθμό, σε ηλικία μόλις 39 χρόνων, η έπαρση δεν τον αγγίζει.

Ο Ευρυβιάδης Μπαϊραμίδης, ο νευροχειρουργός που κέρδισε το πανελλήνιο με την πρωτοποριακή και πρώτη για τα δεδομένα του δημόσιου συστήματος υγείας, του ΕΣΥ, επέμβαση ενδοκράνιου μπάι πας, την οποία έφερε σε πέρας προ δέκα ημερών περίπου, μιλά σήμερα στο «Ε».

Καταρχάς γιατρέ, εξηγήστε μας την επέμβαση αλλά και τι σημαίνει η επιτυχία της σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο, όπως το δικό μας.

«Πρόκειται για μια παρακαμπτήριο επέμβαση, γνωστή ως ενδοκράνιο μπάι πας. Σε περιοχή όπου η αιμάτωση του εγκεφάλου είναι ελλιπής, ενισχύουμε την αιμάτωση, παίρνοντας αίμα από το δέρμα του κρανίου. Σε στένωση μεγάλου αρτηριακού κλάδου πρέπει να θυσιάσεις κάποιο αγγείο και να το αντικαταστήσεις από το δέρμα.

Απ’ όσο γνωρίζω, η εν λόγω επέμβαση γίνεται για πρώτη φορά σε δημόσιο νοσοκομείο της Ελλάδας και είναι πολύ σημαντικό αυτό για τους ασθενείς αλλά και για τον εκάστοτε χειρουργό. Ξέρετε, είναι ένας στόχος που θέτουμε από την αρχή της καριέρας μας, γνωρίζοντας βέβαια ότι τις περισσότερες φορές είναι δύσκολος, αν όχι αδύνατος».

«Οι άνθρωποι σώζουν, όχι τα μηχανήματα»

Σε σχέση με την υποδομή, θεωρείτε ότι απαιτείται κι άλλος εξοπλισμός για τέτοιου είδους επεμβάσεις;
«Αυτήν τη στιγμή, και μετά από τέσσερα χρόνια ενίσχυσης της υποδομής, το Νοσοκομείο Μυτιλήνης μπορεί να στηρίξει αυτές τις επεμβάσεις. Βέβαια με πιο σύγχρονα εργαλεία η επέμβαση θα γινόταν πολύ πιο άνετα. Δεδομένων των συνθηκών όμως, έχουμε αυτά που χρειαζόμαστε.
Μη φανταστείτε βέβαια ότι είμαστε στην Αμερική ή στην Ιαπωνία. Οι άνθρωποι όμως σώζουν ζωές, όχι τα μηχανήματα».

Βρίσκεστε από το 2011 στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, επικουρικός γιατρός, με συμβάσεις που περιμένετε να ανανεωθούν. Γιατί δεν προτιμήσατε να φύγετε στο εξωτερικό, όπου ενδεχομένως το έργο σας θα αναγνωριζόταν περισσότερο;
«Πράγματι, τα τελευταία δύο χρόνια, παραμένω στο Νοσοκομείο με παρατάσεις της σύμβασής μου. Η τελευταία έχει ανανεωθεί έως το Σεπτέμβριο του 2016. Υπάρχουν εξαγγελίες για μονιμοποιήσεις, αλλά όχι κάτι χειροπιαστό. Γιατί μένω; Από μικρός έχω μάθει στα δύσκολα και μου αρέσουν οι προκλήσεις. Σαφώς σε ένα πιο προστατευμένο περιβάλλον εργασίας θα ένιωθα καλύτερα. Μου αρέσει η ομαδική δουλειά, αρέσκομαι όμως και στην αυτονομία και αυτό μου το προσφέρει το Νοσοκομείο Μυτιλήνης».

Συνεχής παρακολούθηση της επιστήμης του

Είναι η πρώτη φορά που κάνατε μια τέτοια επέμβαση. Έχετε παρακολουθήσει άλλες τέτοιου είδους στο παρελθόν;
«Ταξιδεύω σε πολλές περιοχές του κόσμου, όπου υπάρχουν ειδήμονες της νευροχειρουργικής, προκειμένου να παρακολουθώ περιστατικά. Η νευροχειρουργική εξελίσσεται συνέχεια και θεωρώ ότι πρέπει να ενημερώνομαι συνεχώς και να εξελίσσομαι. Σε ένα συνέδριο στο Ελσίνκι, στη Φινλανδία, πρόπερσι, αλλά και πέρυσι, όπου έκανα προσωπική επίσκεψη, άνθρωποι από όλο τον κόσμο, επιστήμονες παρακολουθούσαν τέτοιου είδους επεμβάσεις. Είναι πολύ σημαντική αυτή η εμπειρία. Βέβαια αυτό δεν αναιρεί την όποια δυσκολία συναντά ο γιατρός την ώρα της επέμβασης».

Φαντάζομαι με δικά σας έξοδα πραγματοποιείτε όλα αυτά τα εκπαιδευτικά ταξίδια.
«Ναι, φυσικά. Αλλά να σας πω για μένα δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα, με την έννοια ότι δεν υπολόγισα ποτέ τα έξοδα για το επάγγελμα που αποφάσισα να ακολουθήσω. Δε λέω ότι δεν είναι κοστοβόρα τα ταξίδια, απλώς για μένα δεν είναι εμπόδιο, γιατί πρέπει να γίνουν, είναι μέσα στη δουλειά μου».

Η πρώτη σας δήλωση στην τοπική συνάδελφο εφημερίδα μετά την επέμβαση ήταν η εξής: «Ήταν μια δύσκολη επέμβαση, την οποία φέραμε εις πέρας με τη βοήθεια του Θεού». Σας δίνει δύναμη η πίστη;
«Από το Θεό ξεκινάω κι όλα από κει ξεκινούν. Μπορεί να φαίνεται τραβηγμένο, όμως και η Επιστήμη και η Τέχνη είναι πεπερασμένες. Η πίστη στο Θεό, η ορθόδοξη πίστη λειτουργεί ενισχυτικά στη δουλειά μου. Με την προσευχή η δουλειά καλλωπίζεται και η νευροχειρουργική είναι τέχνη που χρειάζεται τον καλλωπισμό».

Το μήνυμά σας στην πολιτεία;
«Κοιτάξτε, δε θέλω να μιλήσω ούτε για την πολιτική ούτε για την οικονομική κρίση. Θεωρώ αυτό. Ότι αν δε δουλέψει ο καθένας προσωπικά, δεν θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος. Η σωτηρία δεν έρχεται από κανέναν άρχοντα».

Ο Ευρυβιάδης Μπαϊραμίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, έκανε το αγροτικό του στη Σκιάθο, στη συνέχεια απέκτησε την ειδικότητά του στον «Ευαγγελισμό». Ακολούθησε το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», όπου ασχολήθηκε με την παιδιατρική νευροχειρουργική. Δεν έλειψαν και δε λείπουν οι μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό, για τις οποίες απαιτούνταν τόσο χρόνος όσο και χρήμα, γιατί η νευροχειρουργική, όπως λέει ο κ. Μπαϊραμίδης, είναι κάτι το πολυσύνθετο, στο οποίο ένας άνθρωπος πρέπει να αφιερωθεί ολοκληρωτικά, αν θέλει να πετύχει.
Ο διορισμός του το 2011 στη Μυτιλήνη δεν είναι τυχαίος για κείνον, καθώς έγινε στις 8 Νοεμβρίου, «ημέρα γιορτής για το νησί, ημέρα των Αρχαγγέλων. Μπορεί σε κάποιον να ακούγεται γελοίο, όμως για μένα δεν είναι. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να υπηρετήσω τα βράχια της πατρίδος μου, γι’ αυτό ήμουν κι από τους ελάχιστους που είχα δηλώσει επαρχιακό νοσοκομείο» έχει δηλώσει παλαιότερα στο «Ε».