Με παρέμβασή της, με την οποία ενημερώνει την τοπική κοινωνία για την επαπειλούμενη «έξωσή» της από το χώρο μπροστά στα Τσαμάκια, στον οποίο παρέχουν προσωρινή διαμονή, φαγητό αλλά και κάθε λογής βοήθεια προς τους πρόσφυγες, η «No Border Kitchen» εκφράζει την αντίδρασή της στην τυπική εφαρμογή του νόμου για το άλσος, που έχει κινήσει η Δασική Υπηρεσία.

Τονίζοντας πως η εφαρμογή του νόμου, είναι εκτός του πνεύματος της αναγκαίας προστασίας και βοήθειας των προσφύγων.
Το ζήτημα ωστόσο που αναδεικνύει η οργάνωση «No Border Kitchen», ουσιαστικά απαντά στα προ μηνών ερωτήματα που ήγειρε η προφανέστατα παράνομη εγκατάσταση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» στην περιοχή, η οποία παρεμπιπτόντως δεν αποκαταστάθηκε ποτέ από την πρότυπη κατά τα άλλα, εθελοντική οργάνωση ,που εγκατέλειψε εδώ και λίγο καιρό τη δομή της.

Αφήνοντας έτσι μόνη και εκτεθειμένη τη «No Border Kitchen» να είναι εκείνη πια αντιμέτωπη με το… νόμο, και την τοπική κοινωνία να βλέπει πιο εύλογα από ποτέ τα ερωτήματά της, αναφορικά με τον έλεγχο των δράσεων των ΜΚΟ στο νησί…

Ήταν αρχές Οκτώβρη όταν μέσα σε λίγες ώρες, στο διαμορφωμένο χώρο στο άλσος στα Τσαμάκια, έπεσε από μηχανήματα, χαλίκι που διαμόρφωνε το υπέδαφος για την εγκατάσταση μεγάλων σκηνών για τους χιλιάδες πρόσφυγες που τότε στοιβάζονταν στο λιμάνι της πόλης.

Το ιστορικό…
Παρά το ότι διαπιστώθηκε πως η δημοτική αρχή αιφνιδιάστηκε από την εγκατάσταση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» και πως η Δασική Υπηρεσία αντέδρασε από τότε άμεσα στην παράνομη με το γράμμα του νόμου παρέμβαση, τελικώς με τη συγκατάθεση του δημάρχου Λέσβου, Σπύρου Γαληνού, και τη διαβεβαίωση της οργάνωσης πως η δομή θα είναι προσωρινή και δεν θα παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε καταυλισμό μέσα στο δάσος, η εγκατάσταση αυτή λειτούργησε κανονικά.

Όμως εδώ και πολύ καιρό, η εγκατάσταση κρίθηκε ουσιαστικά πως δεν εξυπηρετούσε ακριβώς τον σκοπό της δημιουργίας της, με το λιμάνι να μην ξαναγεμίζει από πρόσφυγες, όπως συνέβαινε κατά κόρον το καλοκαίρι.

Ωστόσο εκεί δραστηριοποιήθηκε δυναμικά η οργάνωση «No Border Kitchen» σε συνεργασία με την κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος», μαγειρεύοντας για τους πρόσφυγες και δίνοντάς τους προσωρινό κατάλυμα. Παρ’ όλα αυτά ο νόμος περιέργως φαίνεται ότι άρχισε να… τίθεται σε ισχύ μόλις πριν από λίγες ημέρες. Με τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα» να αποσύρουν τις μεγάλες σκηνές τους όταν η Δασική Υπηρεσία έδωσε διορία μέχρι χθες για την συμμόρφωσή τους, για να μην κατασχεθεί ο εξοπλισμός τους.

Αφήνοντας συμπερασματικά πλέον τους εθελοντές της «No Border Kitchen» (σ.σ. οι οποίοι δεν είναι ΜΚΟ), αντιμέτωπους με το… νόμο, να καλούν πια την τοπική κοινωνία να αντιληφθεί ότι το προσφυγικό πρέπει να αντιμετωπιστεί με το πνεύμα του νόμου και όχι με το γράμμα του, πριν ξηλωθεί η όλη δομή στα Τσαμάκια.

Υπάρχει έλεγχος στις ΜΚΟ;
Το ζήτημα τώρα που αναδεικνύει η «No Border Kitchen», ουσιαστικά είναι εκείνο που απασχολεί εδώ και καιρό την τοπική κοινωνία και επιχείρησε πρόσφατα το «Ε» με αποκαλυπτικό του δημοσίευμα, να αγγίξει. Και διαπιστώνει πως οι ΜΚΟ λειτουργούν σε κάποιες περιπτώσεις «αποικιοκρατικά», δίνοντας και την αίσθηση πως κινούνται χωρίς να έχει κάποιος κεντρικά την εικόνα και πολύ περισσότερο τον έλεγχο των δράσεών τους.

Η περίπτωση στα Τσαμάκια είναι χαρακτηριστική, καθώς η εγκατάσταση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» ήταν εξαρχής παράνομη (χωρίς ωστόσο να κινείται κανένας ελεγκτικός μηχανισμός τότε) και δημιούργησε τελικώς και συνθήκες καταυλισμού στη συνέχεια, παρά τις διαβεβαιώσεις της ίδιας της οργάνωσης περί του αντιθέτου.

Αξίζει μάλιστα να υπενθυμίσει κανείς τις επίσημες διαβεβαιώσεις στις αρχές του Οκτώβρη στο «Ε» από τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα», πως ο χώρος θα αντιμετωπιστεί με προσοχή και φυσικά θα… αποκατασταθεί όταν ολοκληρωθεί η δράση τους.

Τι έλεγαν «Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα»
«Εγγυόμαστε να το αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και προσοχή, χωρίς να προκαλέσουμε οποιαδήποτε ζημιά ή αλλοίωση στον χαρακτήρα του. Η οργάνωσή μας θα αναλάβει τη φύλαξη και την καθαριότητα του χώρου.

Ο σκοπός μας δεν ήταν ποτέ να δημιουργήσουμε έναν μόνιμο καταυλισμό αλλά μια προσωρινή λύση που θα παρέχει προστασία από τις κακές καιρικές συνθήκες στους πρόσφυγες, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν πολλές ευάλωτες ομάδες, όπως έγκυες γυναίκες και παιδιά. Τέλος, η απόφασή μας για προσωρινές εγκαταστάσεις (βλ. σκηνές και χρήση χαλικιού) πάρθηκε με την λογική ότι θα επαναφέρουμε τον χώρο στην πρότερη του κατάσταση, όπως ακριβώς ήταν όταν τον παραλάβαμε…».

Χωρίς λοιπόν να επιθυμεί κανένας να μειώσει τη συνεισφορά στην διαχείριση του προσφυγικού τόσο της κορυφαίας εθελοντικής οργάνωσης «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», όσο και της «No Border Kitchen», που έμεινε περιέργως μόνη στην περιοχή να αντιμετωπίζει εκείνη τελικώς το νόμο, η περίπτωση στα Τσαμάκια είναι χαρακτηριστική του προβληματισμού που δικαίως ή αδίκως υπάρχει γύρω από τη δράση των δεκάδων ΜΚΟ και των εθελοντικών οργανώσεων στο νησί. Και εν προκειμένω μιλάμε για μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή, τόσο λόγω του άλσους, όσο και λόγω του ιστορικού μνημείου για τους εκτελεσθέντες της γερμανικής Κατοχής που υπάρχει εκεί.

...και όπως είναι σήμερα…

Οι Γ.Χ.Σ. εγκατέλειψαν τα Τσαμάκια χωρίς να τηρήσουν την υπόσχεση τους για αποκατάσταση του τοπίου, εκθέτοντας εκτός των άλλων και τον ίδιο το δήμαρχο, που με δική του συγκατάθεση επιτράπηκαν οι προσωρινές αυτές παρεμβάσεις, δημιουργώντας συγχρόνως και το άλλοθι για να συνεχιστεί η αυθαιρεσία στην περιοχή και από άλλους, όπως εν προκειμένου η «No Border Kitchen», η οποία θεώρησε ότι μπορεί και αυτή να καταλάβει το χώρο δίπλα στο μνημείο χωρίς καμιά έγκριση από τους αρμόδιους ή αναζήτηση άλλου χώρου που να της επιτρέπει να ασκήσει τη δράση της και τώρα που επιτέλους κινείται ο νόμος, ζητά την παρέμβαση των πολιτών για να συνεχίσει τη δράση της, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιουργούνται και τους κινδύνους στην περιοχή.

Η τοποθέτηση της «No Border Kitchen»
«Εδώ και δύο περίπου εβδομάδες η δασική υπηρεσία ξεκίνησε ένα πόλεμο υπέρ του δικαίου, με αποτέλεσμα να αφαιρεθούν οι τρεις μεγάλες σκηνές της οργάνωσης “γιατροί χωρίς σύνορα”.

Αυτές τις σκηνές τις αντικαταστήσαμε με πολλές μικρές σκηνές και τώρα, η ΔΥ έδωσε διορία μέχρι τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου να έχουν αφαιρεθεί αλλιώς θα κατασχεθούν.

Αν κάτι τέτοιο γίνει πραγματικότητα, το αποτέλεσμα θα είναι να μην έχουν κάπου να προστατευτούν οι πρόσφυγες από το χειμώνα. Η Ευρώπη η οποία είναι αυτή που χρηματοδοτεί και κατευθύνει πολέμους στην ανατολή, δημιουργώντας μια συνθήκη που εξαναγκάζει όλους αυτούς τους ανθρώπους να μεταναστεύσουν, είναι επίσης αυτή η οποία κάνει την προσέλευση τους σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα να μοιάζει με εφιάλτη εγκλωβίζοντας τους σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, φυλακίζοντας τους σε κέντρα “φιλοξενίας”, και αν καταφέρουν εν τέλει να φτάσουν εκεί που θέλουν, θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια σειρά γραφειοκρατικών διαδικασιών ώστε να αποκτήσουν νομιμότητα ή θα σταλθούν πίσω από εκεί που ήρθαν.

Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση έρχεται η δασική υπηρεσία να επικαλεστεί το δίκαιο, στα δικά μας μάτια όμως δεν υπάρχει κανένα δίκαιο, παρά μόνο άνθρωποι οι οποίοι χρειάζονται την βοήθεια μας, και εμείς θα είμαστε εκεί να τους την προσφέρουμε, αδιαμεσολάβητα, χωρίς καμία συνεργασία με κάποια ΜΚΟ και με μόνη κινητήρια δύναμη την ανθρωπιά μας και όχι το κέρδος. […]

Δε περιμένουμε τίποτα από κάποια αρχή, αφού καιρό τώρα δεν έχει ασχοληθεί ουσιαστικά με το ζήτημα, αλλά και να το έκανε, ξέρουμε πως θα ήταν για κάποιο ιδιοτελή λόγο. Καλούμε τους ανθρώπους, με μοναδικό καθοδηγητή τον ίδιο τους τον εαυτό και την καρδιά τους, να αναλάβουν δράση και να είναι δίπλα στους ανθρώπους που τους χρειάζονται».

Έντυπη έκδοση της Εφημερίδας Εμπρός