Το πόσο έκρυθμη είναι η κατάσταση στη χώρα μας, στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή μας δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να το αντιληφθεί.

Στη χώρα μας το πολιτικό σκηνικό κινείται στην κόψη του ξυραφιού και έξω απ’ αυτήν, στην ευρύτερη περιοχή, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι, κυριολεκτικά. Στο εσωτερικό η κατάσταση είναι τέτοια και οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν και να δρομολογηθούν τόσο κρίσιμες για το μέλλον της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας, που αποτελεί μονόδρομο η πολιτική και κοινωνική συναίνεση, για την οποία όμως δεν υπήρξε καμία προετοιμασία, κυρίως από την κυβέρνηση που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για να διαμορφωθεί το αναγκαίο κλίμα.

Έτσι, οδηγούμαστε σε μια συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας για να συζητήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις για τα κρίσιμα θέματα, με τις σχέσεις συμπολίτευσης-αντιπολίτευσης στο χειρότερο επίπεδο και με την αξιωματική αντιπολίτευση, μετά το φιάσκο με τις εσωκομματικές εκλογές της, ακέφαλη, δείγμα κι αυτό της αποσάθρωσης του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας.

Και όλα αυτά ενώ στον περίγυρό μας υπάρχει μια πρωτόγνωρα εκρηκτική κατάσταση, που τουλάχιστον θα απαιτούσε το εσωτερικό μέτωπο να είναι ενιαίο και συμπαγές και όχι ευάλωτο και έντονα διχασμένο, όπως συμβαίνει σήμερα.

Κι όμως αυτά τα αυτονόητα φαίνεται να μην έχουν απασχολήσει την πολιτική ηγεσία της χώρας μας, που συνεχίζει να πορεύεται σαν να μη συμβαίνει τίποτε, και ενώ η ελληνική κοινωνία είναι σε απόγνωση και παγιδευμένη και με την ελπίδα που περίμενε να... ’ρθει να έχει λοξοδρομήσει για αλλού! Και σε τέτοιες καταστάσεις είναι που απευθύνεσαι στο... Θεό για να βάλει το χέρι του!