Πραγματοποιήθηκε χθες η κρίσιμη συνεδρίαση της Ν.Ε. Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ που στην ουσία επισημοποίησε την αποχώρηση των μελών της που πρόσκεινται στη Λαϊκή Ενότητα. Με ανάρτηση του στο Facebook έκανε γνωστή την αποχώρηση του από το ΣΥΡΙΖΑ το μέλος του συντονιστικού γραφείου της Νομαρχιακής Επιτροπής Λέσβου του κόμματος Νίκος Χρυσάφης. Ανάλογη επιστολή έδωσε στην δημοσιότητα, μέσω του Facebook και το μέλος της Ν.Ε. Φωτεινή Παπανδρέου. Εκτενές ρεπορτάζ για τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ και την Λαϊκή Ενότητα στο αυριανό φύλλο του «Ε».

Αναλυτικά η επιστολή του κ. Χρυσάφη έχει ως εξής:

Προς ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου
Η βίαιη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε από το 2012, επισφραγίστηκε με την ψήφιση του 3ου μνημονίου στη βουλή και την υιοθέτηση από πλευράς της ηγεσίας, πολιτικών και συμπεριφορών ξένων προς το κεκτημένο της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ της δημοκρατίας και των συλλογικών αποφάσεων, των ενωτικών αγώνων και της σύνθεσης δεν έχει καμία σχέση με τον «σύριζα» που συσπείρωσε, «εξυγίανε» και αναβάπτισε τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού και σοσιαλφιλελευθερισμού, εγκλωβιζώμενος και ο ίδιος από επιλογή, στην αφήγηση των μονόδρομων.
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που αντιστάθηκε και αγωνίστηκε ενάντια στο ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων, ενάντια στην κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, ενάντια στη διάλυση των αγροτών και κτηνοτρόφων και στη μετατροπή τους σε επαίτες στον ίδιο τους τον τόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ που απευθύνθηκε και μίλησε στην καρδιά του μεγαλύτερου θύματος των μνημονίων που είναι η νεολαία, ο ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε νέο περιεχόμενο στην «εθνική ανεξαρτησία», στην ανυπακοή και την αξία του δημόσιου αγαθού, δεν έχει καμιά σχέση με το σύριζα των μνημονίων και του «νεοφιλελεύθερου» ή «σοσιαλφιλελεύθερου» ρεαλισμού.
Τα πολιτικά όρια που η ηγεσία έθεσε κατά την περίοδο της διαπραγμάτευσης, συνεπικουρούμενα από την έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύναμη του λαού μας και ο καιροσκοπισμός οδήγησαν στην διάψευση της ελπίδας που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δημιουργήσει. Παράλληλα η ηγεσία και μια ομάδα γύρω απ΄ αυτή, απαξίωσαν συνειδητά και ακύρωσαν με τον πιο προσβλητικό τρόπο το κόμμα, τις συλλογικές μας αποφάσεις, τα όργανα και τις Ο.Μ. και αυτό το έκαναν συνειδητά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που συγκροτήσαμε με πάθος και κόπο είναι παρελθόν με ευθύνη της ηγεσίας του, που επέλεξε να τον συνθλίψει αντί των μνημονίων και του νεοφιλελευθερισμού.
Μη έχοντας άλλη επιλογή, παραιτούμαι από το συντονιστικό γραφείο της ΝΕ, τη ΝΕ Λέσβου και από την ιδιότητα του μέλους, του βίαια και αντιδημοκρατικά, μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας πλέον τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επανάταξης του στις αξίες της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Ωστόσο οφείλω σε πολλούς συντρόφους και συναγωνιστές που μαζί δώσαμε τη μάχη, μαζί ξεκινήσαμε το ταξίδι για την ανατροπή των μνημονιακών κυβερνήσεων, για την αναχαίτιση των μνημονιακών πολιτικών σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, να τους πω ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος και σ΄ αυτόν θα βρεθούμε ξανά με πολλούς απ΄ αυτούς.
Είναι αυταπάτη η ύπαρξη δυνατότητας φιλολαϊκής διαχείρισής μιας συμφωνίας διάρκειας 32 χρόνων και αυτό εν τοις πράγμασι αποδεικνύεται με τους 4 πυλώνες του 3ου νεοφιλελεύθερου μνημονίου, που συνθλίβει ότι είχε μείνει όρθιο από τα προηγούμενα δυο. Ας μην ξεχνούμε για παράδειγμα ότι
ν/σ που είχε δοθεί στην διαβούλευση από τον κο Μάρδα στα τέλη Μαΐου και το απέσυρε λίγες μέρες μετά, το ενσωμάτωσαν στο 3ο μνημόνιο (ν.4336/2015), τακτική που ακολουθούσαν και όλοι οι προηγούμενοι βαφτίζοντας μνημονιακή δέσμευση, δικές τους νεοφιλελεύθερες επιλογές.
Το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ ή η μετάλλαξή του, δεν σημαίνει προφανώς και το τέλος των μεγάλων αφηγήσεων του λαού μας και των αγώνων του για ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη σε Ελλάδα και Ευρώπη ούτε πολύ περισσότερο το τέλος των προσπαθειών του λαού μας για ένα πολιτικό- κοινωνικό πρόγραμμα απέναντι στις αξίες της αγοράς και της τραπεζικής
κυριαρχίας μιας μικρής ολιγαρχίας.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα (και πιστεύω το ίδιο και αρκετοί από εσάς), για την ανατροπή του 3ου μνημονίου που συνθλίβει περαιτέρω τον κόσμο της εργασίας, τους αγρότες και κυρίως τη νεολαία του τόπου μας.
Αυτός ο λαός με αυτή τη συλλογική μνήμη δεν ξεγελιέται, δεν υποτάσσεται, δεν σκύβει το κεφάλι στο «ρεαλισμό» των μονόδρομων. Το απέδειξε άλλωστε για μια ακόμη φορά με το ΟΧΙ του. Ένα όχι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις πολιτικές αποικιακού τύπου.
H ριζοσπαστικοποίηση ευρύτερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, είναι μια νίκη όλων μας, μια νίκη όλου του ελληνικού λαού και δεν μπορεί να αναστραφεί. Δεν μπορεί να αναστραφεί υπό το βάρος είτε των ιστορικά μεγάλων ανεπαρκειών μας, είτε των ιστορικά και ιδεολογικά πολιτικών ορίων και πολιτικών επιλογών της συγκυρίας.
Εξακολουθώ να ελπίζω στη δυνατότητα του άλματος για μια νέα
Μεταπολίτευση, συνακόλουθη όμως των κοινωνικών διεργασιών. Αυτό που έγινε τα τελευταία χρόνια, ξεπερνά κατά πολύ τα όρια ενός πολιτικού σχήματος ή ενός «ιδεολογικού ρεύματος» πεπερασμένων κοινωνικών και πολιτικών ισορροπιών.
Στη συγκυρία το ζητούμενο είναι η ανατροπή του 3ου μνημονίου και γι΄ αυτό απαιτείται άμεσα η δημιουργία κοινωνικού, ταξικού και ριζοσπαστικού πολιτικού μετώπου, με μια ολοκληρωμένη, εναλλακτική πολιτική πρόταση στο νεοφιλελευθερισμό και στο αξιακό του σύστημα, που είναι αυτή τη στιγμή κυρίαρχο στην Ευρώπη.
23-Αυγούστου 2015
Νίκος Χρυσάφης

Η επιστολή της Φωτεινής Παπανδρέου έχει ως εξής:

Η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παραφράζοντας την εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός στις εκλογές της 25ης Γενάρη και αγνοώντας το 62% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, ψήφισε και εφαρμόζει το τρίτο και πιο σκληρό μνημόνιο.

Η σταδιακή στροφή προς τον νεοφιλελεύθερο “ρεαλισμό”, το κλείσιμο του ματιού στα μεγάλα συμφέροντα, η υποτέλεια και η αδράνεια ακόμα και στην προώθηση πολιτικών χωρίς οικονομικό κόστος μοιραία πέρασαν μέσα από τον παραγκωνισμό του κόμματος. Η μετάλλαξη που συντελείται μπροστά στα μάτια μας (είτε επιλέγουμε να την βλέπουμε είτε όχι) συνέβη με το κόμμα στο ρόλο του υποτακτικού που περιορίζεται να εγκρίνει αποφάσεις ήδη ειλημμένες από μία ολιγομελή κλίκα, αποτελούμενη από κομματικά μέλη και μη, πέριξ της ηγεσίας και κατά παράβαση κάθε συλλογικής απόφασης. Το έλλειμμα εσωκομματικής δημοκρατίας υπήρξε η αναγκαία συνθήκη που επέτρεψε στην κυβέρνηση να βάλει και τη δική της υπογραφή δίπλα στις υπογραφές του παλιού διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού – μέρος του οποίου βρήκε για μια ακόμα φορά το δρόμο προς τα υπουργικά έδρανα – που μετέτρεψαν τη χώρα μας σε αποικία χρέους και εργαστήρι εφαρμογής ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Οι στρατηγικές επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ευθυγραμμίστηκαν με τις επιλογές των κομμάτων του «μνημονιακού τόξου» και δεν μπορούν πλέον σε καμία περίπτωση να εκφράσουν εκείνα τα στρώματα της κοινωνίας που ακούμπησαν πάνω του τις ελπίδες τους για μια ριζική αλλαγή πολιτικής μεροληπτικής υπέρ του λαού. Ήδη ο πρωθυπουργός με το διάγγελμα με το οποίο ανακοίνωσε την προσφυγή στις κάλπες και οι στενοί του συνεργάτες έθεσαν το πολιτικό πλαίσιο με βάση το οποίο θα διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την ψήφο του ελληνικού λαού. Η πιστή εφαρμογή ενός μνημονίου που είναι καταδικασμένο να αποτύχει και που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη λήψη ολοένα περισσότερων μέτρων κατά το πρότυπο των προηγούμενων κυβερνήσεων, αναβαπτισμένων πια και αθώων για την επιλογή του λεγόμενου μνημονιακού μονόδρομου, συνοδεύεται για πρώτη φορά από μέτρα που όχι μόνο μας επιβάλλουν να ζήσουμε φτωχοί σήμερα, αλλά οργανώνουν και τη φτώχεια του αύριο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς πλέον δεν υπάρχει. Το κόμμα που όλοι μαζί χτίσαμε, ο καθένας με τις δυνάμεις του, για να εμπνεύσει το λαό να σπάσει τα δεσμά της υποτέλειας είναι σήμερα ένα κουφάρι καταδικασμένο αργά ή γρήγορα να σαπίσει. Όσοι, όμως, τόσα χρόνια συνδιαμορφώσαμε μέσα από τις αντιπαραθέσεις μας τις αξίες του δεν έχουμε το δικαίωμα να επιτρέψουμε να σαπίσει μαζί του η ιδέα της αναγκαιότητας της αριστεράς, το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, η πίστη ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Έχοντας αυτά κατά νου, πήρα την απόφαση να αποχωρήσω από τη Ν.Ε. και το ΣΥΡΙΖΑ, απόφαση δύσκολη που πάρθηκε με μεγάλη θλίψη, αλλά και με τη βεβαιότητα ότι ο δρόμος του αγώνα θα είναι πάντα εκεί για όσους δεν έχουν αποφασίσει να υποταχτούν. Σε αυτό το δρόμο είμαι βέβαιη ότι θα ξαναβρεθούμε, τώρα που οι καιροί το απαιτούν περισσότερο παρά ποτέ, με αρκετούς από εσάς. Ο λαός μάς άφησε προίκα το ΟΧΙ του και οφείλουμε να συμβάλλουμε ώστε η αντίστασή του να μετατραπεί σε διαρκή πολιτική πράξη, ώστε

Να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει