Αναρωτιούνται πολλοί, μετά από τόσες αστοχίες και λάθη της σημερινής κυβέρνησης, μετά από μια διαπραγματευτική τακτική που αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων λανθασμένη. Με ...μισόκλειστες τις τράπεζες, με ένα τρίτο κατά γενική ομολογία χειρότερο μνημόνιο επί θύραις, που οφείλεται η συντριπτική δημοσκοπική υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ σε μια πιθανή εκλογική αναμέτρηση, και η ακόμα πιο συντριπτική υπεροχή προσωπικά του Τσίπρα έναντι των αντιπάλων του.

Γιατί ακόμα λειτουργεί το  ίσως  πιο συνηθισμένο - και μεταξύ μας ακλόνητο - επιχείρημα των υποστηρικτών του Τσίπρα: "Οι άλλοι είναι καλύτεροι";

Γιατί λέμε το επιχείρημα ακλόνητο; Ενα παράδειγμα. Κατά γενική ομολογία το "ναι" με το "όχι" στο πρόσφατο δημοψήφισμα φαίνονταν να ισορροπούν. Πότε το "όχι" έγινε χιονοστιβάδα; Όταν βγήκαν μαζικά υπέρ του "ναι" οι εκπρόσωποι του παλιού πολιτικού κόσμου!

Δεν μηδενίζουμε. Ούτε τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Όμως τι τα θέλετε; Οσο και να δυσανασχετήσει ο κόσμος από τους σημερινούς, στους παλιούς δεν γυρνάει. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν και κάτσουν στην άκρη τόσο το καλύτερο. Ειδικά κάποιοι ...Κωστάκηδες και Κώστες που νομίζουν - τρομάρα τους - πως είναι οι χρυσές εφεδρείες και περιμένουν από την ιστορία να τους καλέσει για να μας ξανασώσουν.

Για να μην πούμε για κάποιους δευτεροκλασάτους του παλιού συστήματος - με πολύχρονες θητείες ...κηπουρών σε  διεφθαρμένες βασιλικές αυλές - που εμφανίζονται ως οι σύγχρονοι αναμορφωτές.

Ας το πάρουμε απόφαση. Το παλιό πέθανε και το νέο έχει μπόλικο κοιλόπονο για να γεννηθεί!