Το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων μετέτρεψε την αρχικά επιβληθείσα ποινή των εννέα χρόνων κάθειρξης, σε εννέα χρόνια φυλάκισης.

Αναγνωρίζοντας στην πρωτόδικα καταδικασμένη Θ.Δ. το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς δεδομένης της επιστροφής των χρημάτων που υπεξαίρεσε από το Μουσείο Τεριάντ, το δικαστήριο μετέτρεψε το αδίκημα από κακούργημα σε πλημμέλημα, άρα μετέτρεψε την επιβληθείσα ποινή σε εξαγοράσιμη. Η απόφαση σήμανε το κλείσιμο μιας υπόθεσης που ταλανίζει το Μουσείο Τεριάντ από το 2007.

Μπορεί η ποινή που επιβλήθηκε να είναι μικρότερη από την πρωτόδικη, αλλά το γεγονός ότι η υπόθεση τελεσιδίκησε ενώ αναγνωρίστηκε ως υπαίτια της υπεξαίρεσης η πρώην εργαζόμενη στο Μουσείο Τεριάντ, είναι το ουσιαστικό κέρδος για το Μουσείο.

Η απόφαση δίνει το δικαίωμα στη διοίκηση του Μουσείου να διεκδικήσει τη διαγραφή προστίμων και προσαυξήσεων που επιβλήθηκαν εξ αιτίας τη υπεξαίρεσης. Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση ενισχύει τον ισχυρισμό πως δεν ευθύνεται το Μουσείο για τις καθυστερήσεις των πληρωμών προς το ΙΚΑ και άλλους φορείς, αλλά η ευθύνη βαραίνει τελεσίδικα την πρώην υπάλληλο.

Για το ζήτημα αυτό, ο νομικός εκπρόσωπος του Μουσείου Τεριάντ, Δημήτρης Μοιρασγεντής, μιλώντας χθες στο «Ε» σημείωσε: «Η απόφαση ήταν αναμενόμενη και αυτό γιατί ένα μεγάλο μέρος των καταχρασμένων χρημάτων έχει επιστραφεί.

Είναι μία δικαίωση για το Μουσείο Τεριάντ και μια σημαντική συμβολή στην προσπάθεια που κάνει το Μουσείο προκειμένου να διαγραφούν τα άδικα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν».

Ιστορία-αμαρτία!
Αναφορικά με την ιστορία της υπόθεσης, υπενθυμίζεται πως η Θ.Δ., πρώην υπάλληλος του Μουσείου Τεριάντ, είχε κριθεί ένοχη πρωτόδικα για υπεξαίρεση σημαντικού ποσού, το οποίο μαζί με τις προσαυξήσεις απ’ τα πρόστιμα ανέρχεται σε 400.000 ευρώ.

Η ποινή που της είχε επιβληθεί, ήταν εννέα χρόνια κάθειρξης και δύο μήνες φυλάκισης, με ανασταλτικό χαρακτήρα έως την εκδίκαση της έφεσής της στο Πενταμελές Εφετείο. Η πρώην υπάλληλος του Μουσείου είχε κριθεί ομόφωνα ένοχη για τις κατηγορίες της πλαστογραφίας, απάτης και απιστίας εις βάρος του Μουσείου σε βαθμό κακουργήματος.

Τα χρήματα που υπεξαίρεσε, προέρχονταν κυρίως απ’ τις ασφαλιστικές εισφορές του φορέα προς το ΙΚΑ. Αντί να τα καταβάλλει στο ΙΚΑ προκειμένου να καλύψει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων του Μουσείου, η υπάλληλος επί σειρά ετών τα παρακρατούσε, προσκομίζοντας στο Μουσείο ψευδείς βεβαιώσεις τού ΙΚΑ ότι είχε αποδώσει τις εισφορές.

Η Θ.Δ. ισχυρίστηκε στη δίκη πως έχει επιστρέψει στο ακέραιο το ποσό για το οποίο είχε την ευθύνη, περίπου 250.000 ευρώ.

Ο συνήγορός της, Θεμιστοκλής Κεφάλας, τόνισε: «Λαμβάνοντας υπόψη τη συμπεριφορά της κατηγορουμένης μετά το αδίκημα, η απόφαση ήταν αναμενόμενη. Την καλή συμπεριφορά και την επιστροφή των χρημάτων που είχαν υπεξαιρεθεί, αναγνώρισε και το δικαστήριο και μείωσε την ποινή».

Το δικαστήριο μετέτρεψε την ποινή φυλάκισης των εννέα χρόνων σε χρηματική ποινή περίπου 65.000 ευρώ, ποσό το οποίο η καταδικασθείσα θα καταβάλει σε 24 δόσεις των 3.000 ευρώ περίπου.