Απόγευμα Τετάρτης 3 Δεκεμβρίου. Τα δελτία καιρού από το πρωί προμηνύουν -ακόμη και στην Αττική- βροχές και καταιγίδες. Ωστόσο, μια ιδιαίτερη κίνηση παρατηρείται στην οδό Κέκροπος, ένα στενό δρομάκι της Πλάκας, πάροδος της Αδριανού, όπου στον αριθμό 10 στεγάζεται ο Σύλλογος των Αθηναίων.

Η αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου, στις 6:30 μ.μ. ήταν κατάμεστη από φίλους της Καίτης Μεσσηνέζη. Αιτία κι αφορμή: η παρουσίαση του «γλυκολάλητου βιβλίου» της «Συνομιλία με την πέτρα», των Εκδόσεων Αστερίας, όπου μέσα του «τα πάντα λαλούν με χίλιες φωνές και χιλιάδες ήχους», όπως μας λέει η συγγραφέας Ελένη Σαραντίτη.

Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου - Ευταξία, σε συνεργασία με τη «Λεσβιακή Παροικία» και τις Εκδόσεις Αστερίας.

Ομιλητές, η ιστορικός Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών Αθηνά Σχοινά και η συγγραφέας Ελένη Σαραντίτη, ενώ συντονιστής από τις εκδόσεις «Αστερίας», ο Σταύρος Πλατσής.

Μετά από την προβολή ενός μικρής διάρκειας βίντεο, άκρως κατατοπιστικό για το βιβλίο, πρώτος έλαβε το λόγο ο Αντώνης Βογιατζής, πρόεδρος του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, για το καλωσόρισμα, λίγα ιστορικά στοιχεία του Συλλόγου των Αθηναίων, αλλά και εξηγώντας το «γιατί» εκλέχτηκε για την παρουσίαση του βιβλίου μιας Μυτιληνιάς επιτυχημένης ζωγράφου, ειδικά αυτή η εμβληματική αίθουσα.

Στη συνέχεια, η κ. Σχοινά, με τη γλαφυρότητα λόγου που τη διακρίνει, εξήρε το όλον έργο και την όλη πορεία της Καίτης Μεσσηνέζη στην Τέχνη. Έδωσε, μετά λόγου γνώσεως, τεχνικά στοιχεία και ιδιαιτερότητες της «ψυχρής, απρόσωπης και παγωμένης πέτρας», κύριο υλικό της συγκεκριμένης δουλειάς της ζωγράφου, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία στα βοτσαλωτά μιας πολύ σπουδαίας τέχνης, που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και που σήμερα κινδυνεύει να εκλείψει λόγω ελλείψεως μαστόρων, ένα θέμα που πραγματεύεται με λεπτομέρειες στο βιβλίο «Συνομιλία με την πέτρα».

Στο ίδιο κλίμα ήταν και τα λόγια της κ. Σαραντίτη, που έδωσε έμφαση όχι μόνο στην εξαιρετική έκδοση της καινούργιας δουλειάς της Καίτης, αλλά και στις δεξιότητες και τις ευαισθησίες της, «που από μικρή διακονεί την τέχνη, τέρπει αλλά και τέρπεται».

Το στίγμα της άφησε και η Αγλαΐα Αρχοντίδου, διευθύντρια του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, με τα καλά της λόγια για την καλλιτέχνιδα.

Στη συνέχεια, ο συντονιστής Σταύρος Πλατσής, με έκδηλη τη συγκίνησή του, κάλεσε στο βήμα τη μητέρα του να κλείσει την εκδήλωση. Κι εκείνη, με την πλούσια και λεπτή ευαισθησία της, που ξέρει να την εκφράζει με περισσή τρυφερότητα, ευχαρίστησε όλους όσοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συνεργάστηκαν για την έκδοση, αλλά και για την εκδήλωση.

Τέλος, το ζεστό χειροκρότημα όλων ήταν το χρωστούμενο αντίδωρο σ’ εκείνη, που τόσα χρόνια, πότε με το χρωστήρα της και πότε, όπως τώρα, με τις πέτρες και με τα περίτεχνα βοτσαλωτά της, δουλεμένα με μεράκι και σεβασμό, μας απογειώνει!