Είναι σε όλους γνωστή η προσφορά της «Χορωδίας Μυτιλήνης» στο νησί μας, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η «Λεσβιακή Παροικία», που ζητά στέγη για το πολιτιστικό σωματείο και επ’ ευκαιρία αναπολεί συγκινητικές στιγμές της ιστορίας του.

Ο Σύλλογος, διά της προέδρου του, Καίτης Μεσσηνέζη, και του διοικητικού συμβουλίου συμπαρίσταται ολόψυχα στο ιστορικό σωματείο της «Χορωδίας Μυτιλήνης», αναγνωρίζει τη σημαντική προσφορά του και θεωρεί εντελώς απαράδεκτη την ενέργεια των εκτελεστών της διαθήκης να προβούν στη βίαιη έξωση της «Χορωδίας» από το χώρο όπου στεγάζεται εδώ και 10 χρόνια, χωρίς προηγουμένως να βρεθεί ο χώρος που δικαιούται, σύμφωνα με τη διαθήκη Ρουσέλλη, για τη μεταστέγασή της.

Όλα τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, αναφέρει, η «Χορωδία» ήταν το σωματείο που προσέφερε ψυχαγωγία και πάνω απ’ όλα πολιτισμό στη Μυτιλήνη. Συναυλίες και θεατρικές επιθεωρήσεις, όπως «Χαρές και πανηγύρια», «Ανοιξιάτικο τραγούδι», «Πικραγκουριά», «Η Μυτιλήνη τού ‘70», έκαναν τουλάχιστον 10 παραστάσεις η κάθε μια και το Θέατρο ήταν πάντα γεμάτο.

Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί όπως ο Στρατής Κάργας, ο Γιώργος Πασβούρης, ο Κρητικός, ο Πασπάτης και άλλοι, μαζί με τους συγγραφείς Στρατή Παπανικόλα, Τάκη Χατζηαναγνώστου, Μάριο Κακαδέλλη, Δημήτρη Κίνδερλη και άλλους, ο πρόεδρος της «Χορωδίας» και σκιτσογράφος Γιώργος Κακαδέλλης, καθώς και ο διευθυντής της «Χορωδίας», αξέχαστος μουσικός Νίκος Μυρογιάννης, «έγραψαν Ιστορία μέσα από τη “Χορωδία”, στον Πολιτισμό του νησιού μας».

Η διαθήκη Ρουσέλλη

Ο αείμνηστος ευεργέτης Γρηγόριος Ρουσέλλης, προσθέτει η «Παροικία», αγάπησε τη «Χορωδία»: «Αγαπούσε τη μουσική και ιδιαίτερα τους συντελεστές των παραστάσεων, τους συγγραφείς και τους ερασιτέχνες ηθοποιούς. Γι’ αυτό στη διαθήκη του υπήρξε ρητή διάταξη: “Όρισε να πωληθεί το Ξενοδοχείο “Μέγας Αλέξανδρος” και με τα χρήματα αυτά να γίνει το “Δημοτικό Θέατρο”, πλην μέσα σε αυτό, να προβλεφθεί χώρος για την εσαεί εγκατάσταση της “Χορωδίας Μυτιλήνης”.

Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ, ούτε υπήρξε ακύρωση της επιθυμίας του διαθέτη. Αντ’ αυτού υπήρξε κάποιος συμβιβασμός με τις διοικήσεις της “Χορωδίας” και το σωματείο στεγάζεται εδώ και 10 χρόνια σ’ ένα μέρος του παραδοσιακού σπιτιού του Γ. Ρουσέλλη στο δεξιό λιμενοβραχίονα, καταβάλλοντας ένα συμβολικό ενοίκιο».

Η περίοδος στέγασής της στον ιστορικό της χώρο, όμως, φαίνεται πως τυπικά ολοκληρώθηκε για το σωματείο της «Χορωδίας Μυτιλήνης». Μετά από απόφαση του δικαστηρίου, άμεσα θα πρέπει να αναζητήσει νέα στέγη, καθώς έξωση με εξώδικο απέστειλαν στο διοικητικό της συμβούλιο οι εκτελεστές της διαθήκης, σύμφωνα με το οποίο εντός τριών εργάσιμων ημερών θα έπρεπε να αποχωρήσει.

Με προσφυγή στη Δικαιοσύνη ετοιμάζεται να απαντήσει το διοικητικό συμβούλιο, με τον πρόεδρο, Μάκη Βενέτα, να δηλώνει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να φύγουμε».

Στη Δικαιοσύνη

Όπως δείχνουν τα πράγματα, λοιπόν, η υπόθεση οδηγείται και από τις δύο πλευρές στη Δικαιοσύνη. Τα μέλη τού Δ.Σ. της «Χορωδίας» προχωρούν σε αγωγή κατά παντός υπευθύνου, διεκδικώντας στέγη στο Ρουσέλλειο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης. Αν δε γίνει κάτι άμεσα, μπορεί να μπει ο δικαστικός επιμελητής, να σπάσει την κλειδαριά και να την αλλάξει. «Και πού θα πάνε τόσα πράγματα που αντιπροσωπεύουν την 60χρονη ιστορία του Σωματείου;

Πού θα βρεθεί το ιστορικό αρχείο της “Χορωδίας”; Στο δρόμο; Στα σκουπίδια;», αναρωτιέται η «Λεσβιακή Παροικία», καταλήγοντας: «Δυστυχώς ο νόμος είναι ανάλγητος. Θα πρέπει οι αρμόδιοι να δουν το θέμα στην πραγματική του διάσταση και να μην κάνουν τα στραβά μάτια για την πραγματική επιθυμία του Γρηγόρη Ρουσέλλη.

Δε γίνεται να μην αναγνωρίζουν οι εκτελεστές το δικαίωμα στέγασης της “Χορωδίας”. Πολιτισμός τόσων χρόνων δεν πετιέται, έτσι απλά, με μια δικαστική απόφαση, στο δρόμο! Απαράδεκτο να διώκεται η Ιστορία και ο Πολιτισμός της Μυτιλήνης!»