Το «Τραγούδι της Γης» ο ύμνος στη ζωή του Στράτη Μυριβήλη, ανέβηκε την περασμένη Δευτέρα στο αμφιθέατρο Cotsen Hall της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, δραματοποιημένο από τον καλλιτεχνικό οργανισμό «Κοχύλι».

Βασισμένη στο ομώνυμο λυρικό πεζογράφημα του Στράτη Μυριβήλη, το «Τραγούδι της Γης» είναι μια «ελληνική συμφωνία», ένας ύμνος για τη ζωή επί της γης.

Είναι ένα κείμενο κεντημένο λέξη προς λέξη, που περικλείει μέσα του το θαύμα της δημιουργίας του πλανήτη μας και το θαύμα της δημιουργίας του ανθρώπου. Θέτει ξανά το νόημα και το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξής μας, ανακαλύπτοντας τη θεϊκή συγγένεια όλων των «όντων και των πραγμάτων».

Η παράσταση ανέβηκε τον περασμένο Ιούνιο, μεταξύ άλλων τοποθεσιών, στο Κάστρο Μυτιλήνης και το Ναό των Μέσσων, ζωντανεύοντας το έργο του Στράτη Μυριβήλη.

Ποια είναι η θρυλική ουσία της ζωής, πώς ο μικρός καρπός, το κουκούτσι και το πιο μικρό ζωντανό και άψυχο πραγματάκι γίνεται τεράστιο αν καταπιαστεί κανείς με το νόημα της ζωής…
Ένας ύμνος στη γη, την αγάπη, την ενότητα της ζωής, μία παράσταση που μετατρέπει το θεατή σε φιλόσοφο ήταν η παράσταση που πραγματοποιήθηκε στο μικρό αμφιθέατρο του Ναού των Μέσσων.

Είχε προηγηθεί η παράσταση στο Κάστρο, με τους ήχους των πουλιών να μπλέκονται με τον ήχο από το κανονάκι της Λήδας Ξυδιά και τα λόγια του Στράτη Μυριβήλη από τα χείλη του πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη, Στρατή Πανούργιου.

«Αγαπητοί… θα πεθάνουμε», έλεγε ο πρωταγωνιστής λίγο πριν το τέλος και αναφερόμενος στα λόγια του Μυριβήλη, ξαναέπιανε τον κύκλο της ζωής, αφού είχε προβληματίσει για το πώς σμίγει η θάλασσα με τη στεριά και πώς… η σκόνη γίνεται η γενετική γύρη του απείρου.

Είναι ένα κείμενο κεντημένο λέξη προς λέξη, που περικλείει μέσα του το θαύμα της δημιουργίας του κόσμου και το θαύμα της δημιουργίας του ανθρώπου. Θέτει ξανά το νόημα και το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξής μας, ανακαλύπτοντας τη θεϊκή συγγένεια όλων των «όντων και των πραγμάτων».