«Δυστυχώς, κλείσαμε», λένε οι Βρισαγώτες για το λουκέτο που έχει μπει εδώ και δύο μέρες στο Μουσείο Βρίσας, μετά τη διαθεσιμότητα του μοναδικού υπαλλήλου του Μουσείου, Κώστα Κωστάκη.

Το μέλλον του Μουσείου και η τοποθέτηση εργαζομένου ή όχι βρίσκεται πλέον στο χέρι του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) όπου υπάγεται, το οποίο θα συνεδριάσει την επόμενη εβδομάδα για το θέμα. Σε αναβρασμό βρίσκονται οι ντόπιοι, μεταξύ των οποίων και επιχειρηματίες του τουρισμού, αλλά και οι συντοπίτες και ο Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας, ενώ ερώτηση απέστειλε στον υπουργό Παιδείας και τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών ο βουλευτής Λέσβου τής Ν.Δ., Παύλος Βογιατζής.

Όλοι οι παραπάνω αφήνουν αιχμές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για την (κακή) εξέλιξη του Μουσείου, αλλά και για τη διαχείρισή του τα τελευταία χρόνια.

Πέραν της έναρξης της τουριστικής περιόδου και του γεγονότος ότι ήδη από χτες έβρισκαν κλειστό το Μουσείο αρκετοί τουρίστες, κανείς δε γνωρίζει τι θα γίνει με τη Συλλογή του Μουσείου, η οποία στήθηκε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας τού 1990 μετά κόπων, αλλά και με τη συγκέντρωση απολιθωμάτων που εντόπιζαν οι κάτοικοι της περιοχής στα χωράφια τους - όπως τα μεγάλα κομμάτια χαυλιόδοντα ηλικίας πολλών χιλιάδων ετών.

Ο διευθυντής του Μουσείου Βρίσας, καθηγητής Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Θεοδώρου, αναφέρει στην εφημερίδα μας: «Αυτήν τη στιγμή δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ένα άτομο δούλευε στο Μουσείο και τέθηκε σε διαθεσιμότητα.

Αυτό συνέβη με όλους τους διοικητικούς υπαλλήλους του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θα μπορούσα, αν είχε πόρους το Μουσείο, να προτείνω την τοποθέτηση ενός συμβασιούχου, ώστε θεωρητικά να λειτουργεί το Μουσείο για ένα εξάμηνο. Αυτό όμως απαιτεί 6.000 ευρώ».

«Με νύχια και με δόντια»
Από την πλευρά του, ο κ. Κωστάκης που βλέπει τους επισκέπτες να αντικρίζουν κλειστό το Μουσείο Βρίσας, επισημαίνει: «Ενημερώθηκα από το διευθυντή του Μουσείου για τη διαθεσιμότητα.

Εδώ και 12 χρόνια δούλευα μόνος μου στο Μουσείο και ήταν η μόνη οργανική θέση. Από τις συζητήσεις που έχουν γίνει στη Βρίσα με ντόπιους, αλλά και ξενοδόχους και άλλους πολιτικούς παράγοντες, θεωρώ ότι με νύχια και με δόντια θα κρατήσουμε το Μουσείο ανοιχτό».

«Αδιαφόρησαν»
Ο διευθυντής του Μουσείου, πάντως, δε δίστασε να αποδώσει ευθύνες στο Δήμο Λέσβου για τη μη τακτοποίηση εκκρεμοτήτων και την κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί σήμερα το Μουσείο. «Προσπαθώ εδώ και χρόνια με έγγραφα προς το Δήμο Λέσβου να τακτοποιήσω εκκρεμότητες. Ζήτησα να γίνει τεχνικός έλεγχος από την υπηρεσία του Δήμου για το φωτισμό του Μουσείου, αλλά και για την Αγροτολέσχη, και δε μου απάντησαν ποτέ.

Αν λειτουργούσαν εντάξει ως προς το ρεύμα και οι δύο χώροι, η Αγροτολέσχη θα μπορούσε να φιλοξενεί ένα άτομο για να δουλέψει. Και από τη στιγμή που δεν έχω κάποιο επίσημο έγγραφο ότι αυτά λειτουργούν σωστά, δεν μπορώ να βάζω ούτε παιδιά μέσα», εξηγεί. Επίσης εξομολογείται: «Έχω φτιάξει 11 μικρά μουσεία.

Το Μουσείο της Βρίσας δε λειτουργεί όπως θα ήθελα. Κανονικά απαιτεί κάποιον με γνώσεις, να μπει σε ένα πρόγραμμα και να αναπτυχθεί», δήλωσε στο «Ε» ο κ. Θεοδώρου.

«Είχε υποβαθμιστεί το Μουσείο»
Παρέμβαση στην εφημερίδα μας έκανε ο Πολιχνιάτης και περιφερειακός σύμβουλος Θεόδωρος Βαλσαμίδης για το θέμα, επισημαίνοντας: «Ο Κώστας Κωστάκης στήριξε από την πρώτη στιγμή το Μουσείο, ενώ ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η συμβολή του Κώστα Ταξείδη, ο οποίος οραματίστηκε το Μουσείο.

Θεωρώ προβληματική τη στάση που επέδειξε τα τελευταία χρόνια ο αντικαταστάτης του κ. Ταξείδη και διευθυντής, κ. Θεοδώρου, κατά τη διάρκεια των οποίων υποβαθμίστηκε η λειτουργία του Μουσείου. Το θέμα είναι, σήμερα, να μην κλείσει και να ανακληθεί η απόφαση της διαθεσιμότητας».

«Το ΕΚΠΑ δε θέλει ή… δεν μπορεί»
«Γίνεται φανερό ότι το Πανεπιστήμιο της Αθήνας δε θέλει ή δεν μπορεί να αξιοποιήσει ή ακόμα και να λειτουργήσει τη Συλλογή. Θα πρέπει, επομένως, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι φορείς της περιοχής να δραστηριοποιηθούν. Να διασφαλιστεί ότι δε θα μετακινηθεί ούτε ένα πετραδάκι από τα εκθέματα της Συλλογής.

Να βρεθεί ένας τρόπος χρηματοδότησης για έναν υπάλληλο με σύμβαση λίγων μηνών, ώστε η Συλλογή να είναι ανοιχτή το καλοκαίρι. Να γίνει μια ευρεία σύσκεψη των τοπικών φορέων και προσώπων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όλη υπόθεση, χωρίς αποκλεισμούς, για να καταλήξουν σε μια κοινή πρόταση την οποία θα υποβάλουν στους αρμόδιους φορείς. Ακόμα και η αλλαγή προσανατολισμού δε θα πρέπει να αποκλειστεί.

Η Συλλογή έχει μέλλον μόνο όταν την ευθύνη της έχουν πρόσωπα και φορείς που ζουν και δραστηριοποιούνται εδώ», αναφέρει ο Βρισαγώτης Στρατής Νικέλλης.

… διαφορετικά «θα κινητοποιηθούμε»
Ο δήμαρχος Λέσβου, Δημήτρης Βουνάτσος, σε επιστολή του προς τους υπουργούς Παιδείας και Δικαιοσύνης και τον πρύτανη του ΕΚΠΑ, τονίζει μεταξύ άλλων: «Επειδή η απουσία πλέον τού εν λόγω υπαλλήλου οδηγεί σε ακραία υποβάθμιση και της ως άνω περιοχής, και του νησιού μας, τέλος δε, και της επιστημονικής, ερευνητικής και αναπτυξιακής διαδικασίας, διαμαρτύρομαι εντονότατα ως δήμαρχος της Λέσβου, διερμηνεύοντας προς εσάς την αγανάκτηση και των φορέων και των κατοίκων τής ως άνω περιοχής.

Και σας ζητώ να βρεθεί άμεσα τρόπος παραμονής τού ως άνω υπαλλήλου-εκπροσώπου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αν τούτο είναι αδύνατον, ο τεθείς σε διαθεσιμότητα να αντικατασταθεί, ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία τού εν λόγω αυτού ιδρύματος.

Επιμένω ότι τούτο δεν αποτελεί μόνο δικό μας τοπικό ζήτημα, αλλά εξυπηρετείται ταυτόχρονα και το μείζον εθνικό συμφέρον, εδώ στις ανατολικές εσχατιές του Αιγαίου μας. “Ο νοών, νοείτω και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω”.
Εν εσχάτη δε ανάγκη, είμαι αποφασισμένος να τεθώ επικεφαλής λαϊκών και πολύμορφων άλλων κινητοποιήσεων, ώστε να επιτευχθεί η επιστροφή των πραγμάτων στην προγενέστερή τους κατάσταση».

Π. Βογιατζής: «Απειλείται το Μουσείο»

Σε σχέση με τη διαθεσιμότητα υπαλλήλου, ο βουλευτής Λέσβου τής Ν.Δ., Παύλος Βογιατζής, επισημαίνει προς τον υπουργό Παιδείας: «Η εξέλιξη αυτή, εκτός από τις δυσάρεστες επιπτώσεις για την προσωπική και οικογενειακή ζωή τού εν λόγω υπαλλήλου, ο οποίος επί σειρά ετών ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος για την ασφάλεια και λειτουργία του Μουσείου, απειλεί το ίδιο το Μουσείο, το οποίο πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει, και μάλιστα κατά τη διάρκεια της θερινής τουριστικής περιόδου που έχει ήδη ξεκινήσει για το νησί της Λέσβου.

Ως βουλευτής με μακρά θητεία στην τοπική αυτοδιοίκηση, γνωρίζω πολύ καλά τη σημασία των συλλογών τού εν λόγω Μουσείου, όχι μόνο για την περιοχή της Βρίσας, αλλά και για ολόκληρη τη Λέσβο, καθώς αποτελεί πόλο έλξης τουριστών κατά τη θερινή περίοδο, ενώ συγχρόνως παρέχει τη δυνατότητα εκπαιδευτικών επισκέψεων στα σχολεία του νησιού.

Ενδεικτικό, άλλωστε, της σημασίας του συγκεκριμένου Μουσείου στην περιοχή, αποτελεί και το γεγονός ότι έχει προγραμματιστεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών η κατασκευή και λειτουργία στη Βρίσα του Κέντρου Πολιτισμού, Έρευνας και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου.

Με δεδομένες, λοιπόν, τις συνέπειες που μία τέτοια απόφαση εκ μέρους του Πανεπιστημίου Αθηνών θα είχε για τη λειτουργία και τη σημασία του Μουσείου, τόσο για την τοπική κοινωνία, όσο και για ολόκληρο το νησί της Λέσβου ερωτάται ο υπουργός αν προτίθεται να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, προκειμένου ο μοναδικός υπάλληλος του Μουσείου της Βρίσας να μην τεθεί σε διαθεσιμότητα και να διασφαλιστεί η συνέχιση λειτουργίας του Μουσείου».

Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας:

«Αποκορύφωμα αδιαφορίας»

«Δεν είναι της στιγμής να αναφερθούμε διεξοδικά στην απαράδεκτη διαχείριση της υπόθεσης του Μουσείου της Βρίσας που είχε σχεδιαστεί να γίνει, και στις αλλεπάλληλες παλινωδίες που ακολούθησαν.

Επισημαίνουμε, όμως ότι η τελευταίος αυτός σχεδιασμός, που μπορεί να οδηγήσει στο οριστικό κλείσιμο του υπάρχοντος Μουσείου, αποτελεί το αποκορύφωμα της αδιαφορίας για την πολιτισμική ανάπτυξη της περιοχής μας. Αλήθεια, ποιος δεν αντιλαμβάνεται τόσο την πραγματική, όσο και τη συμβολική αξία που έχει αυτό το Μουσείο για την περιοχή;

Όχι μόνο προσφέρει στους κατοίκους το αίσθημα της ταυτότητας σε έναν τόπο που γνώρισε σημαντικές γεωλογικές εξελίξεις και μπορεί να καυχηθεί για μοναδικά ευρήματα, αλλά δίνει και στους επισκέπτες την ευκαιρία να έλθουν σ’ επαφή με ένα σημαντικό κομμάτι της προϊστορίας και να εκτιμήσουν καλύτερα τον τόπο αυτόν.

Αντί, λοιπόν, να σχεδιαστούν δραστηριότητες και προγράμματα που θα έδιναν ζωογόνα πνοή στο Μουσείο, πρώτα αποφασίστηκε, σε εποχή οικονομικής κρίσης, να πληρώνουν ακόμα και οι μαθητές εισιτήριο δύο ευρώ, με αποτέλεσμα να μειωθεί η επισκεψιμότητα, και, όταν αυτή η ευφάνταστη λύση δεν απέδωσε, να μπει σε διαθεσιμότητα ο υπάλληλος», επισημαίνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Βρισαγωτών Αθήνας, Κώστας Σταυρινός.