Σε ένα μόνιμο τσιγγάνικο καταυλισμό με πάρα πολλά προβλήματα έχει μετατραπεί πλέον η βόρεια παράκαμψη της πόλης, στο σημείο της διασταύρωσής της με το δρόμο προς Αγία Κυριακή. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 15 παράγκες, που χρησιμοποιούνται για να στεγάσουν 12 περίπου οικογένειες. Η εγκατάσταση εκεί 70 - 80 Τσιγγάνων αποκτά μόνιμο χαρακτήρα, χωρίς η περιοχή να κρίνεται κατάλληλη για κάτι τέτοιο και χωρίς ο χώρος να διαθέτει τις στοιχειώδεις υποδομές, όπως ύδρευση ή αποχέτευση. Η βόρεια παράκαμψη είναι ζήτημα χρόνου πλέον, από προσωρινή λύση που ατύπως αποτέλεσε κάποτε, να μετατραπεί σε ένα μόνιμο πρόβλημα.

Εικόνες με μικρά παιδιά να περπατούν ξυπόλυτα στις λάσπες ή σε σκουπιδότοπο ανάμεσα σε σπασμένα γυαλιά, είναι καθημερινές. Όπως καθημερινές είναι και οι φωτιές δίπλα ακριβώς από τις παράγκες, για να καούν τα πλαστικά περιτυλίγματα των χάλκινων καλωδίων, με τις αναθυμιάσεις (προφανώς τοξικές) να διαχέονται στην ατμόσφαιρα.

Αρκετοί οδηγοί έχουν βρεθεί προ εκπλήξεων με μικρά παιδιά να παίζουν και να τρέχουν δίπλα στο δρόμο, και πολλές φορές μέσα σ’ αυτόν, με κίνδυνο φυσικά ατυχήματος ανά πάσα στιγμή. Τα σκουπίδια στην περιοχή είναι ίσως το μικρότερο κακό που συμβαίνει στη βόρεια παράκαμψη. Παραδόξως ήταν το μόνο για το οποίο υπήρξε κινητοποίηση και συνεννόηση μεταξύ Δήμου και Περιφέρειας.

Πώς φτάσαμε ως εδώ
Πάνε περίπου δύο χρόνια από τότε που με αστυνομική επέμβαση είχαν εκδιωχθεί από το εμπορικό λιμάνι της πόλης αρκετοί Τσιγγάνοι. Οι κατασκηνώσεις τους δυο βήματα από τα μεγάλα σούπερ μάρκετ και τον εμπορικό ιστό της πόλης δεν άφηναν περιθώριο για καμμία άλλη συζήτηση εκτός από αυτή της άμεσης απομάκρυνσής τους. Έτσι κι έγινε. Πήρε μερικές μέρες στην Αστυνομία για να «καθαρίσει» το μέρος, λειτουργώντας υπό την πίεση σχεδόν όλων των φορέων, που ανοιχτά ζητούσαν να μπει ένα τέλος στη συγκεκριμένη κατάσταση.

Βέβαια κανείς δε ρώτησε ή έστω δεν αναρωτήθηκε πού θα πήγαιναν αυτοί οι άνθρωποι. Μόνη εξαίρεση, ο αντιδήμαρχος Γιάννης Βατός που χωροθέτησε έκταση κοντά στον υπάρχοντα καταυλισμό της Παγανής, στην περιοχή του Κτηνιατρείου, και προσπάθησε να βρει μερικά κοντέινερ. Ακόμα, σε συνεννόηση με τη ΔΕΥΑΛ θα πήγαινε και νερό στο συγκεκριμένο σημείο, με σκοπό τη διευκόλυνση των Τσιγγάνων που θα εγκαθίσταντο εκεί. Αυτό όμως δε συνέβη ποτέ. Νερό δεν πήγε, τα κοντέινερ δε βρέθηκαν και οι Τσιγγάνοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της βόρειας παράκαμψης, όπου και αυξήθηκε το μέγεθος του καταυλισμού.

Μέσα στη λάσπη και στα σκουπίδια, πάνω σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, ο οικισμός των Τσιγγάνων

Τι γίνεται από δω και πέρα
Το σχέδιο της εγκατάστασης (ή της μετεγκατάστασης ακριβέστερα) των Τσιγγάνων της βόρειας παράκαμψης στο οικόπεδο κοντά στο Κτηνιατρείο δεν έχει εγκαταλειφτεί, παρ’ όλο που δεν έχει προχωρήσει ικανοποιητικά από τότε. Με εισήγηση του αρμόδιου αντιδημάρχου Γιάννη Βατού, έχει εξασφαλιστεί το ποσό των 50.000 ευρώ μέσα από το φετινό προϋπολογισμό του Δήμου, προκειμένου να γίνουν παρεμβάσεις για υποδομές στο χώρο.

Ο κ. Βατός δήλωσε χθες στο «Ε»: «Έχουμε αφεθεί μόνοι μας ως δημοτική αρχή, χωρίς καμμία μέριμνα για το ζήτημα από την πλευρά της Πολιτείας. Ταυτόχρονα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την παγιωμένη συμπεριφορά βάσει της οποίας όλοι θέλουν να είναι μακριά από τέτοιες καταστάσεις. Πιστεύω ότι έχουμε δρομολογήσει μια πρώτη λύση για το ζήτημα, τόσο με τη χωροθέτηση του συγκεκριμένου χώρου, όσο και με την εξασφάλιση των χρημάτων για τις βασικές υποδομές.»

Ο αστυνομικός διευθυντής Λέσβου, Δημήτρης Κουρσουμπάς, με τη σειρά του μιλώντας στο «Ε», είπε: «Δυστυχώς άτομα που διαμένουν στο συγκεκριμένο καταυλισμό έχουν απασχολήσει τις Αρχές για αδικήματα, που σχετίζονται κυρίως με κλοπές μεταλλικών αντικειμένων. Η Αστυνομία παρεμβαίνει συχνά για τέτοιες περιπτώσεις, αλλά αυτό δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί σωστά το ζήτημα.»

Μιλώντας για το θέμα στο «Ε» ο αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας Μιχάλης Ψημίτης, είπε: «Η δημοτική αρχή με τις όποιες δυνατότητες έχει, θα μπορούσε να έρθει σε επαφή και να εκμεταλλευτεί έστω μια στοιχειώδη αυτοοργάνωση που έχουν αυτοί οι άνθρωποι. Η όποια λύση πρέπει να περάσει μέσα και από τη δική τους συναίνεση και να κατανοήσουμε επιτέλους πως μόνο αστυνομικά μέτρα δε φέρνουν αποτελέσματα. Σχετικά με την παραβατική συμπεριφορά και τις κλοπές μετάλλων στις οποίες έχει διαπιστωθεί πως προβαίνουν ορισμένοι Ρομά, μία λύση είναι να απαγορέψουν στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό, να αγοράζουν από τους Ρομά.»

Η επίκουρη καθηγήτρια Σεβαστή Τρουμπέτα, έχοντας ερευνητική ενασχόληση με το ζήτημα των Τσιγγάνων, μιλώντας στο «Ε» τόνισε: «Τη δεκαετία τού 1990 χάρη στο Δίκτυο Ρομ πραγματοποιήθηκαν αρκετές γόνιμες και αποτελεσματικές συνάμα παρεμβάσεις. Έχετε και εδώ κάποιο τέτοιο παράδειγμα απ’ όσο γνωρίζω. Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις δεν κυριαρχεί η λύση της ουσιαστικής αντιμετώπισης του ζητήματος, αλλά η λογική να φύγει το πρόβλημα απ’ το οπτικό μας πεδίο. Είναι κάτι που έχει συμβεί και εδώ κατά το παρελθόν, και στην υπόλοιπη Ελλάδα στο ζήτημα των Ρομά. Η θέση μου είναι πως η όποια λύση, πρέπει να έχει ως γνώμονα το σεβασμό στη ζωή των ανθρώπων. Μην ξεχνάμε πως αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης και πρώτα αυτές πρέπει να απαλειφτούν και μετά να εφαρμοστεί η όποια άλλη λύση.»