Τελευταίο «αντίο», από ένα μαθητή, σε έναν Αγιασώτη σχολικό φύλακα της Θεσσαλονίκης

Κηδεύτηκε χτες στην Αγιάσο ο Θέμης Χατζηλεωνίδας

23/01/2014 - 14:35

Δούλευε ως σχολικός φύλακας στο 2ο Γενικό Λύκειο Καλαμαριάς της Θεσσαλονίκης. Ο Θέμης Χατζηλεωνίδας, που από το προηγούμενο καλοκαίρι είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα και τώρα ετοιμαζόταν να βγει στη σύνταξη, άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή στον Όλυμπο, το βουνό της γενέτειράς του Αγιάσου, σε ηλικία 66 ετών το απόγευμα της περασμένης Κυριακής.

Δούλευε ως σχολικός φύλακας στο 2ο Γενικό Λύκειο Καλαμαριάς της Θεσσαλονίκης. Ο Θέμης Χατζηλεωνίδας, που από το προηγούμενο καλοκαίρι είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα και τώρα ετοιμαζόταν να βγει στη σύνταξη, άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή στον Όλυμπο, το βουνό της γενέτειράς του Αγιάσου, σε ηλικία 66 ετών το απόγευμα της περασμένης Κυριακής.

Η κηδεία του επρόκειτο να πραγματοποιηθεί χτες το μεσημέρι στην Παναγιά της Αγιάσου, ενώ ένας από τους μαθητές του Σχολείου όπου εργάστηκε τα τελευταία χρόνια, του στέλνει το δικό του τελευταίο «αντίο» με μια συγκινητική επιστολή, την οποία δημοσιεύουμε σήμερα.

Ο Θέμης Χατζηλεωνίδας γεννήθηκε το 1948 στην Αγιάσο. Εδώ και αρκετά χρόνια ζούσε στη Θεσσαλονίκη, όπου εργαζόταν ως σχολικός φύλακας. Παντρεύτηκε στη συμπρωτεύουσα και με τη Θεσσαλονικιά σύζυγό του απέκτησαν ένα γιο.

Τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να πηγαίνει συχνότερα στη γενέτειρά του, έχοντας επαναδραστηριοποιηθεί στον τομέα του Αγιασώτικου Καρναβαλιού, ενώ έγγραφε τακτικά στο περιοδικό «Αγιάσος» του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Αγιασωτών της Αθήνας. Από το περασμένο καλοκαίρι είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα, όπως και άλλοι συνάδελφοί του, κι ετοιμαζόταν να βγει στη σύνταξη.

Σύμφωνα με συγχωριανούς του, ο Θέμης Χατζηλεωνίδας ήταν με φίλους του σε καφενείο της Αγιάσου μέχρι και το μεσημέρι της Κυριακής, χαίροντας άκρας υγείας. Το ίδιο απόγευμα ανέβηκε στον Όλυμπο μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του, Βασίλη, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή από έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Η είδηση του θανάτου του ήρθε ξαφνική, τόσο στα μέλη της οικογένειάς του (ένας ακόμη αδελφός του βρίσκεται στο εξωτερικό και η αδελφή του στην Καρδίτσα), όσο και στους συγχωριανούς του, στους οποίους ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, αλλά και σε όσους τον γνώριζαν μέσα από τη δουλειά του, συνεργάτες και μαθητές του 2ου ΓΕΛ Καλαμαριάς της συμπρωτεύουσας, όπου εργαζόταν ως σχολικός φύλακας μέχρι και το περασμένο καλοκαίρι.

Η κηδεία του επρόκειτο να πραγματοποιηθεί χτες στις 3 το μεσημέρι στην Παναγιά της Αγιάσου. Σήμερα το «Ε» δημοσιεύει επιστολή μαθητή του 2ου ΓΕΛ Καλαμαριάς, που, έχοντας γνωρίσει με τα δικά του μάτια τον Αγιασώτη σχολικό φύλακα, του στέλνει το δικό του «αποχαιρετισμό»...

 

Η αποχαιρετιστήρια επιστολή του μαθητή

«Κυρ-Θέμη, ζεις ανάμεσά μας...»

«Χθες πληροφορηθήκαμε (σ.σ. Δευτέρα 20 Ιανουαρίου) από ένα συμμαθητή μας ότι μας άφησε πίσω ένας ξεχωριστός άνθρωπος, για κάποιους από εμάς, ένας άνθρωπος-σύμβολο για χρόνια ολόκληρα στο Σχολείο μας, ένας άνθρωπος που πάντα θα σου στεκόταν και θα προσπαθούσε μέσα από προσωπικές του εμπειρίες να σε κατευθύνει στο σωστό δρόμο, το γνωστό για τη μοναχικότητα αλλά και τον αυθορμητισμό του, σε όλους μας, Κυρ-Θέμη.

Το πάθος και η δύναμη που τον διακατείχε, σε συνδυασμό με την επιμονή και τη θέλησή του τον κρατούσε πρωί - απόγευμα, άλλοτε στο γνωστό του μέρος να συλλογίζεται, και άλλοτε να γυροφέρνει στο προαύλιο, πάντα με ένα τσιγάρο στο χέρι, μετρώντας αντίστροφα τις μέρες, τις ώρες, τα λεπτά που θα σήμαναν το τέλος του δύσκολου έργου του, που επί δεκαετίες έκανε.

Το μεγάλο του παράπονο ήταν ένα γιατί! "Γιατί με κρατάνε και δε με στέλνουν σπίτι μου επιτέλους; Καιρός είναι να πάρει κάποιος άλλος τη θέση μου, η δική μου σειρά τελείωσε, κουράστηκα!", ήταν κάποια από τα λόγια που μου είχε πει κάποια στιγμή.

Το δικό μου το "γιατί" αναφέρεται στη ζωή! Γιατί να είναι τόσο άδικη και να μην τον αφήσει, έστω, να χαρεί κάποιες στιγμές ξεκούρασης και ηρεμίας και να τον πάρει σε μία περίοδο δύσκολη για αυτόν, αφού, παρά τα 60 περίπου χρόνια ζωής του, είχε ένα αβέβαιο μέλλον, μη ξέροντας το πότε και το αν θα πάρει σύνταξη.

Κάποιοι μπορεί να μην τον γνωρίσατε και τόσο καλά, άλλοι πάλι και καθόλου, αλλά σίγουρα εμείς που τον γνωρίσαμε, τον εμπιστευτήκαμε και δεθήκαμε μαζί του, πονέσαμε για την απώλειά του. Κυρ-Θέμη, θα μείνεις αξέχαστος σε όλους μας, μικρούς - μεγάλους, παλιούς και καινούργιους.

Ίσως εκεί πάνω να βρεις επιτέλους την ηρεμία που τόσο καιρό αναζητούσες. Και είμαι σίγουρος πως και εκεί θα φυλάς ένα δικό σου σχολείο, μακριά από τη σκληρή πραγματικότητα που βίωνες καθημερινά εδώ! Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει!

Γιώργος Γιαννακός
Μαθητής 2ου ΓΕΛ Καλαμαριάς και πρόεδρος του 15μελούς Συμβουλίου»

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey